ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โชติ แพร่พันธุ์"

โชติ แพร่พันธุ์ เกิดเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2450 เป็นบุตรของ[[เจ้าอินทร์แปลง เทพวงศ์]] กับจ้อย (เป็นต้นห้องของหม่อมเฉื่อยใน[[สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ]]) และเป็นราชนัดดาใน[[เจ้าพิริยเทพวงษ์]] [[รายพระนามเจ้าผู้ครองนครแพร่|เจ้าผู้ครองนครแพร่]]องค์สุดท้าย เมื่อแรกเกิดนั้นเจ้าอินทร์แปลงผู้เป็นบิดาได้ตังชื่อบุตรชายของตนว่า "อินทรเดช" แต่จ้อยผู้เป็นแม่ได้ตั้งชื่อให้ใหม่ว่า "โชติ" ต่อมาเมื่อโชติจะเข้าโรงเรียน แม่จ้อยจึงได้พาโชติมาเฝ้าสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ เพื่อขอประทานนามสกุล ซึ่งได้ประทานนามสกุลว่า ''"แพร่พันธุ์"''

โชติ แพร่พันธุ์ เข้าเรียนที่[[โรงเรียนเทพศิรินทร์]]ตั้งแต่อายุ 6 ขวบ ได้รับการอุปถัมภ์จาก[[ ''พระยาพิทักษ์ภูบาล]]'' อยู่ระยะหนึ่ง กระทั่งถึงยุคเศรษฐกิจตกต่ำ โชติต้องกลับมาเร่ร่อนอีกครั้งหนึ่ง จนมีโอกาสได้เข้าสู่วงการ[[หนังสือพิมพ์]] เริ่มจาก''สยามรีวิว'' และ''ธงไทย''

ในปี พ.ศ. 2472 [[กุหลาบ สายประดิษฐ์]] จัดตั้ง''คณะสุภาพบุรุษ'' ออกหนังสือสุภาพบุรุษ รายปักษ์ คราวหนึ่ง [[อบ ไชยวสุ]] ซึ่งเป็นนักเขียนตลกประจำฉบับ ส่งต้นฉบับไม่ทัน กุหลาบ จึงขอให้โชติเขียนแทน โดยตั้งนามปากกาให้ว่า ยาขอบ เลียนแบบจากนักเขียนเรื่องตลกชาวอังกฤษ ชื่อ [[''เจ.ดับบลิว. ยาค็อบ]]'' ทำให้เกิดงานประพันธ์ชิ้นแรกในนาม ยาขอบ ชื่อ ''จดหมายเจ้าแก้ว''

ในปีพ.ศ. 2474 โชติ แพร่พันธุ์ ได้เป็น[[บรรณาธิการ]]หนังสือพิมพ์''สุริยารายวัน'' และเริ่มเขียนนิยายเรื่อง ยอดขุนพล แต่หนังสือพิมพ์สุริยามีอายุไม่ยืน เมื่อกุหลาบ สายประดิษฐ์ ไปทำหนังสือพิมพ์[[ประชาชาติ]] ในปี พ.ศ. 2475 โชติจึงเขียนเรื่อง ยอดขุนพล ต่อ โดย[[มาลัย ชูพินิจ]] เปลี่ยนชื่อให้ใหม่เป็น [[ผู้ชนะสิบทิศ]] โดยผู้ชนะสิบทิศเขียนมาจาก[[พงศาวดาร]]ที่โชติมีโอกาสได้อ่านเพียง 8 บรรทัดเท่านั้น แต่ความเป็นอัจฉริยะทางวรรณกรรมกลับถ่ายทอดได้อย่างหลากอรรถรส มากถึง 8 เล่ม

โชติ แพร่พันธุ์ ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2499 ขณะอายุ 48 ปี ด้วย[[โรคพิษสุราเรื้อรัง]] และ[[เบาหวาน]]