ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โจฮวน"

ในปีแรก ๆ ในรัชสมัยของพระองค์มีการโจมตีจาก[[จ๊กก๊ก]] ([[:en:Shu_Han|Shu]]) อย่างต่อเนื่องภายใต้การนำของ[[เกียงอุย]] ([[:en:Jiang_Wei|Jiang Wei]]) แม้โดยส่วนมากทัพเกียงอุยจะถูกตีกลับโดยง่าย แต่ในที่สุด[[สุมาเจียว]] ([[:en:Sima_Zhao|Sima Zhao]]) ก็ตัดสินใจโจมตีจ๊กก๊กกลับด้วยกำลังทหาร 180,000 นายภายใต้การนำของ[[จงโฮย]] ([[:en:Zhong_Hui|Zhong Hui]]) และ[[เตงงาย|เต็งงาย]]([[:en:Deng_Ai|Deng Ai]]) ในช่วงท้ายของ ค.ศ. 263 [[เล่าเสี้ยน|พระเจ้าเล่าเสี้ยน]] (Liu Shan) แห่งจ๊กก๊กได้ยอมจำนนต่อเต็งงายทำให้จ๊กก๊กล่มสลาย ต่อมาจงโฮยได้กล่าวหาเต็งงายว่าเป็นกบฏ และเข้ายึดอำนาจจากเต็งงาย ในต้นปี 264 จงโฮยได้วางแผนกับเกียงอุยเพื่อฟื้นฟูจ๊กก๊กและได้คิดกำจัดแม่ทัพวุยก๊กที่ไม่เห็นด้วยทั้งหมด แต่แม่ทัพวุยก๊กได้รวมตัวกันต่อต้านและสังหารจงโฮยและเกียงอุยเสีย ทำให้จ๊กก๊ก (ปัจจุบันคือ [[มณฑลเสฉวน|เสฉวน]] ([[:en:Sichuan|Sichuan]]) [[ฉงชิ่ง|ฉงชิง]] ( [[:en:Chongqing|Chongqing]]) [[มณฑลยูนนาน|ยูนนาน]] ([[:en:Yunnan|Yunnan]]) ทางใต้ของ[[มณฑลส่านซี|ส่านซี]] ([[:en:Shaanxi|Shaanxi]]) และทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของ [[มณฑลกานซู่|กานซู่]] ([[:en:Gansu|Gansu]])) ถูกผนวกเข้ากับแคว้นวุยโดยสมบูรณ์

ในปี 263 สุมาเจียวได้บังคับพระเจ้าโจฮวนให้มอบบรรดาศักดิ์เก้าขั้น ([[:en:Nine_bestowments|The Nine Bestowments]]) ([[Chinese language|Chinese]]: 九錫; [[pinyin]]: ''jǐu xī'') แก่เขา ซึ่งเป็นการแสดงว่าขุนนางผู้ได้รับนั้นมีอำนาจบารมีมากและมีความตั้งใจที่จะยึดบัลลังก์ในไม่ช้า ในปี 264 สุมาเจียวได้รับการแต่งตั้งเป็นอ๋องแห่งจิ้น (Prince of Jin) ซึ่งเป็นขั้นสุดท้ายของการยึดบัลลังก์ สุมาเจียวได้ตายลงเสียก่อนในปี 265 สุมาเอี๋ยน ([[:en:Emperor_Wu_of_Jin|Sima Yan]]) ได้สืบทอดเจตนารมณ์ของบิดา บังคับพระเจ้าโจฮวนให้สละราชสมบัติ และก่อตั้ง[[ราชวงศ์จิ้น]] ([[:en:Jin_dynasty_(265–420)|JInJin Dynasty]]) ส่วนโจฮวนได้รับการแต่งตั้งเป็นตันลิวอ๋อง (Prince of Chenliu) ซึ่งพระองค์อยู่ในตำแหน่งนั้นจนสิ้นพระชนม์ในปี 303 เมื่อพระชนม์มายุ 57 พรรษาในรัชกาลของพระเจ้า[[:en:Emperor_Hui_of_Jin|สุมาซอง]] ([[:en:Emperor_Hui_of_Jin|Sima Zhong]] โอรสของพระเจ้าสุมาเอี๋ยน)