ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดินีซุนจ็อง"

[[ไฟล์:Queen Yun about 1930.jpg|thumb|200px|left|พระฉายาลักษณ์ สมเด็จพระจักรพรรดินีซุนจ็องราวปี พ.ศ. 2473]]

สมเด็จพระจักรพรรดินีซุนจ็อง มีพระนามเดิมว่า'''พระสนมยุนแห่งแฮพย็อง''' พระราชสมภพใน[[โซล|ฮันยัง]] เป็นธิดาของมาร์ควิสยุน แท็ก-ย็อง ({{lang|ko|윤택영}}, {{lang|ko|尹澤榮}}) ขุนนางแห่งแฮพย็อง ทั้งนี้พระองค์เป็นญาติชั้นที่เก้ากับ[[ยุน โบ-ซ็อน]] ประธานาธิบดีคนที่สองของ[[ประเทศเกาหลีใต้]]

พระสนมยุนแห่งแฮพย็องได้เข้ารับราชการเป็นฝ่ายในของ[[จักรพรรดิซุนจง|มกุฎราชกุมารช็อก]]ตั้งแต่มีพระชันษาชนมายุเพียง 10 ปีพรรษา<ref name="ThoughtCo">{{cite web |url= https://www.thoughtco.com/photos-of-koreas-imperial-family-4123056 |title= Photos of Korea's Imperial Family |author= Kallie Szczepanski |date= 9 กุมภาพันธ์ 2560 |work= ThoughtCo. |publisher=|accessdate= 4 กันยายน 2560}}</ref> แต่หลังการสวรรคตของ[[จักรพรรดินีซุนมย็อง|พระสนมมินแห่งยอฮึง]]พระชายาพระองค์แรก พระสนมยุนจึงขึ้นเป็นพระชายาเอกแทนที่ และเมื่อมกุฎราชกุมารช็อกเสวยราชย์เป็นจักรพรรดิซุนจงหลัง[[จักรพรรดิโคจง]]สละราชสมบัติ จึงสถาปนาพระสนมยุนขึ้นเป็นสมเด็จพระจักรพรรดินีเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2450 แต่ไม่มีพระราชโอรส-ธิดาด้วยกัน แต่หลังจากดำรงพระราชอิสริยยศได้ไม่นาน พระองค์และพระราชสวามีก็ถูกรัฐบาลญี่ปุ่นลดพระราชอิสริยยศอันสืบเนื่องมาจาก[[สนธิสัญญาผนวกดินแดนญี่ปุ่น-เกาหลี]] จึงมีพระราชอิสริยยศเป็น ''สมเด็จพระราชินีอีแห่งเกาหลี'' (แต่ไม่เป็นที่ทราบในเกาหลี) และตกเป็นส่วนหนึ่งของ[[จักรวรรดิญี่ปุ่น]]<ref name="ThoughtCo"/>

สมเด็จพระจักรพรรดินีซุนจ็องทรงตกพุ่มหม้าย หลังสมเด็จพระจักรพรรดิซุนจงพระราชสวามีเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2469 ซึ่งเป็นไปได้ว่าถูกลอบปลงพระชนม์ด้วยยาพิษ<ref name="ThoughtCo"/>

ในช่วง[[สงครามเกาหลี]] พระองค์ประทับอยู่ใน[[พระราชวังชังด็อก]]ที่ถูกกองกำลังของ[[เกาหลีเหนือ]]ครอบครอง โดยมีทหารเกาหลีเหนือบุกเข้ามาในพระราชฐานพระองค์จึงบริภาษและทรงขับไล่ทหารเหล่านั้นออกไป หลังจากนั้นพระองค์จึงเสด็จไปประทับใน[[พระราชวังอุนฮย็อน]] ทว่าเมื่อสถานการณ์เริ่มเลวร้ายลง พระองค์จึงเสด็จพระราชดำเนินไปเมือง[[ปูซาน]]กับพระราชวงศ์พระองค์อื่น ๆ อันรวมไปถึงเจ้าหญิงฮี พระชายาในเจ้าชายวันฮึง ในหนังสือ "The World is One" พระนิพนธ์ของ[[อี พัง-จา|เจ้าหญิงพังจา]]ระบุว่าสมเด็จพระจักรพรรดินีซุนจ็องเสด็จพระราชดำเนินด้วยพระบาทไปจนถึงปูซาน

หลังสิ้นสงครามเกาหลี เกาหลีใต้มีการปกครองด้วยระบอบสาธารณรัฐ โดยมี[[อี ซึง-มัน]]เป็นประธานาธิบดีคนแรกและเขาไม่ชอบระบอบราชวงศ์ อดีตสมเด็จจักรพรรดินีซุนจ็องมิได้รับอนุญาตให้เสด็จกลับไปประทับที่พระราชวังชังด็อก<ref name="ThoughtCo"/> แต่ถูกจัดให้ประทับอยู่ในพระตำหนักซูอินในช็องนึงอย่างอัตคัตคับแคบและไม่สมพระเกียรติ หลังเปลี่ยนรัฐบาลในปี พ.ศ. 2504 พระองค์ได้รับอนุญาตให้กลับไปประทับ ณ พระตำหนักนักซ็อนในพระราชวังชังด็อกพร้อมกับเหล่านางสนองพระโอษฐ์คือพัก ชัง-บก, คิม มย็อง-กิล, ซ็อง อก-ย็อม และพนักงานอีกห้าคน