ผลต่างระหว่างรุ่นของ "บานเย็น"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Aquapatinth (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 14:
}}
{{ขยายความ}}
'''บานเย็น''' (ชื่อวิทยาศาสตร์: ''Mirabilis jalapa'' L.; ชื่อสามัญ: Four-o’clocks; Marvel of Peru) เป็น[[พืชดอก]] ที่ขยายพันธุ์โดย[[การเพาะเมล็ด]]ไม้ดอกต้นเล็กๆ วงศ์เดียวกับเฟื่องฟ้า มีดอกสีสวย และบานในเวลาเย็น เป็นไม้ประดับที่ปลูกกัน ตามบ้านทั่วๆ ไป ต้นสูง ๓๐-๕๐ ซม. แตกแขนงเป็นพุ่มเตี้ยๆ มีรากพองเป็นหัวใต้ดิน ใบเดี่ยวรูปหัวใจ หรือคล้ายรูปสามเหลี่ยมปลายเรียวแหลม ออกเรียงสลับ ดอกออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ช่อละ ๒-๕ ดอก แต่ จะทยอยกันบาน ดอกบานเย็นเป็นรูปกรวยปลายดอกเป็น ๕ หยัก ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางดอกประมาณ ๓ ซม. กลีบดอกบางและนิ่ม มีหลายสี เช่น ชมพู แดง เหลือง ขาว ส้ม และสองสีปนกัน พันธุ์ดอกสีชมพูเข้ม เป็นที่รู้จัก และนิยมมาก จนมีชื่อเรียกสีชมพูเข้มแบบนั้นว่า สีบานเย็น ผลค่อนข้างกลมผิวขรุขระ เมื่อแก่มีสีดำ มีเมล็ด ๑ เมล็ด
เมล็ดบานเย็นมีรูปร่างค่อนข้างกลม ภายในมีแป้งสีขาวเป็นผงละเอียดผู้หญิงไทยรู้จักใช้ผัดหน้า ให้ผิวสวยและไม่เป็นสิว ดังปรากฏในพระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ ๒ เรื่อง อิเหนา
ลางนางบ้างเก็บลูกบานเย็น
มาผัดหน้าทาเล่นไม่เป็นสิว
[[หมวดหมู่:ไม้ดอกไม้ประดับ]]
| |||