ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้ามังระ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 56:
หลังทรงทราบข่าวความพ่ายแพ้ของหมิงรุ่ย [[จักรพรรดิเฉียนหลง]]ทรงตกพระทัยและกริ้วยิ่งนัก จึงทรงมีรับสั่งเรียกตัวองคมนตรีฟู่เหิงซึ่งเป็นลุงของ[[หมิงรุ่ย]] ผู้เคยมีประสบการณ์ในการรบกับมองโกล พร้อมด้วยแม่ทัพแมนจูอีกหลายนาย เช่นเสนาบดีกรมกลาโหมอากุ้ย, แม่ทัพใหญ่อาหลีกุ่น, รวมทั้งเอ้อหนิงสมุหเทศาภิบาลมณฑลยูนนานและกุ้ยโจว ให้มารวมตัวกันเพื่อเตรียมบุกพม่าเป็นครั้งที่สี่ นับเป็นการรวมตัวกันของเสนาบดีระดับสูงครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในยุคของพระองค์ โดยอาศัยกำลังทั้งจาก[[กองทัพแปดกองธง|ทัพแปดกองธง]]และกองธงเขียว การสู้รบเป็นไปอย่างดุเดือด โดยฝ่ายจีนพยายามอยากมากในการเข้ายึดเมืองกองตนอันเป็นจุดยุทธศาสตร์แต่[[บาลามินดิน]]ก็ยังสามารถต้านเอาไว้ได้อย่างน่าประหลาดใจ ส่วนอีกด้านหนึ่งกองทัพจีนก็รุกคืบได้ช้ามาก เนื่องจากอะแซหวุ่นกี้ได้ส่ง[[เนเมียวสีหตู]]คอยทำสงครามจรยุทธปั่นป่วนแนวหลังของต้าชิงเอาไว้ ทำให้ต้าชิงต้องพะวงหลังตลอดการศึก ถึงอย่างนั้น[[อะแซหวุ่นกี้]]เองก็มีกำลังไม่มากพอที่จะเอาชนะต้าชิงได้ในตอนนี้{{Sfn|Hall|1960|pp=27–29}}
แต่แล้วจุดเปลี่ยนสำคัญก็มาถึง เมื่อกองทัพของ
=== บทสรุปของสงคราม ===
| |||