ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อาณาจักรอังวะ"

|event1 = [[สงครามสี่สิบปี]]

|date_event1 = 1385–1424

|date_event2 = 1426

|event3 = แยกตัวจากรัฐบรรณาการ

|leader3 = [[พระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง]]

|year_leader3 = 1400–1422

|year_leader4 = 1426–1439

|leader5 = [[:en:Thohanbwa|โธฮันบวา]]

อาณาจักรอังวะสถาปนาโดย[[พระเจ้าตะโดมินพญา]]ในปี ค.ศ. 1364<ref name=Coedes>{{cite book|last= Coedès|first= George|authorlink= George Coedès|editor= Walter F. Vella|others= trans.Susan Brown Cowing|title= The Indianized States of Southeast Asia|year= 1968|publisher= University of Hawaii Press|isbn= 978-0-8248-0368-1}}</ref>{{rp|227}} หลังการล่มสลายของ [[อาณาจักรสะกาย]] และ[[อาณาจักรปีนยะ]] ในการรุกรานของ[[รัฐฉาน]]จากทางเหนือ ในปีแรกของการดำรงอยู่อังวะซึ่งมองตนเป็นผู้สืบทอดอำนาจต่อจากอาณาจักรพุกาม ได้พยายามที่จะรวบรวมดินแดนเมื่อครั้งที่สมัยอาณาจักรพุกามพิชิตได้ โดยการทำสงครามต่อเนื่องยาวนานกับ[[อาณาจักรหงสาวดี]]ของ[[ชาวมอญ]]ทางภาคใต้ รัฐฉานในภาคเหนือและภาคตะวันออก และ[[รัฐยะไข่]]ทางภาคตะวันตก<ref name=mha-84-103/>

 

 

 

ความล้มเหลวในการยับยั้งอาณาจักรตองอูพิสูจน์แล้วว่ามีบทเรียนราคาแพง ทำให้อาณาจักรอังวะถูกล้อมรอบด้วยอาณาจักรที่เป็นศัตรู อาณาจักรตองอูที่แข็งแกร่งมากขึ้นเริ่มมีความคิดที่จะรวบรวมดินแดน หลังได้รับชัยชนะในการรุกรานอาณาจักรหงสาวดีของชาวมอญในปี ค.ศ. 1534-1541 อาณาจักรตองอูหันหลังให้กับอาณาจักรแปรและรัฐฉาน และส่งกองทัพไปเข้าโจมตีแปรในปี ค.ศ. 1542 และ[[พุกาม]]เมืองตอนใต้ของอาณาจักรอังวะในปี ค.ศ. 1544<ref name=app-100-101>Phayre 1883: 100–101</ref> ในเดือนมกราคมปี ค.ศ. 1555 [[พระเจ้าบุเรงนอง]] แห่งตองอูก็สามารถพิชิตอาณาจักรอังวะได้สำเร็จ อันเป็นการสิ้นสุดอาณาจักรอังวะที่มีมานานเกือบสองร้อยปี