ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อาสนวิหารเฮริฟอร์ด"

[[ไฟล์:Hereford cathedral 001.JPG|thumb|300px|มหาอาสนวิหารเฮริฟอร์ด]]

'''มหาอาสนวิหารเฮริฟอร์ด''' ({{lang-en|Hereford Cathedral}}) เป็น[[มหาอาสนวิหาร]]ตั้งอยู่ที่เมือง[[เฮริฟอร์ด]]ใน[[สหราชอาณาจักร]] มหาอาสนวิหารปัจจุบันเริ่มสร้างเมื่อ ค.ศ. 1079 และเสร็จ เมื่อ ค.ศ. 1535 สิ่งที่สำคัญที่สุดที่เป็นของมหาอาสนวิหารคือ “[[แผนที่โลกเฮริฟอร์ด]]” (Hereford Mappa Mundi) ซึ่งเป็นแผนที่ที่วาดขึ้นในสมัย[[ยุคกลาง]]จากศตวรรษที่ 13

มหาอาสนวิหารอุทิศให้[[นักบุญ]]สององค์คือ[[พระแม่มารี]] และ นักบุญเอเธลเบิร์ต (Saint Ethelbert) ผู้ถูกประหารชีวิตโดย[[พระเจ้าออฟฟาแห่งเมอร์เซีย]] (Offa of Mercia) เมื่อปี ค.ศ. 792 ตามตำนานกล่าวว่าพระเจ้าออฟฟายกพระราชธิดาให้พระเจ้าเอเธลเบิร์ตแต่งงาน แต่ทำไมพระเจ้าออฟฟามาทรงเปลี่ยนพระทัยแล้วกลับมาสังหารพระเจ้าเอเธลเบิร์ตก็ไม่เป็นที่ทราบ ว่ากันว่าการสังหารหรือฆาตกรรมเกิดขึ้น 4 ไมล์จากเมืองเฮริฟอร์ด ที่ซัททัน (Sutton) ร่างของพระเจ้าเอเธลเบิร์ตถูกนำกลับมาที่ในปัจจุบันเป็นมหาอาสนวิหาร ตั้งแต่นั้นก็มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นที่ที่ฝังร่างของเอเธลเบิร์ต เมื่อราวปีค.ศ. 830 ขุนนางชาวเมอร์เซียชื่อมิลเฟรด (Milfrid) มีความประทับใจจากเรื่องราวของปาฏิหาริย์ต่างๆ ของนักบุญเอเธลเบิร์ตจึงสร้างวัดทำด้วยหินขึ้นแทนวัดเดิมและอุทิศวัดให้กับนักบุญพระเจ้าเอเธลเบิร์ต

กล่าวกันว่าเฮริฟอร์ดเป็นศูนย์กลางเขตการปกครองของบาทหลวงมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 6 ใน คริสต์ศตวรรษที่ 7 บาทหลวงพัตตา (Putta) ก็ก่อตั้งมหาอาสนวิหารขึ้นอีกครั้ง บาทหลวงพัตตามาตั้งหลักแหล่งที่เฮริฟอร์ดหลังจากที่ถูกขับไล่มาจากรอเชสเตอร์ (Rochester) โดยพระเจ้าเอเธลเบิร์ต (อีกพระองค์หนึ่ง) มหาอาสนวิหารที่สร้างโดยบาทหลวงพัตตาอยู่มาได้ถึง 200 ปี พอมาถึงสมัย[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด ผู้สารภาพ|พระเจ้าเอ็ดเวิร์ด ผู้สารภาพ]]ก็ทรงสร้างวัดใหม่แต่อยู่ได้ไม่นานก็ถูกปล้นและเผาเมื่อปีค.ศ. 1056 โดยกองทัพจาก[[เวลส์]] และ [[ไอร์แลนด์]]โดยการนำของ Gruffydd ap Llywelyn เจ้าชายจากเวลส์ อันที่จริงวัดจะมิได้ถูกทำลายแต่ผู้ดูแลวัดต่อต้านอย่างแข็งขันจนพระเสียชีวิตไป 7 องค์ วัดจึงถูกเผา

มหาอาสนวิหารเฮริฟอร์ดอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรมจนกระทั่งโรเบิร์ตแห่งลอร์เรน (Robert of Lorraine) ได้รับแต่งตั้งเป็นบาทหลวงของสังฆมณฑลเฮริฟอร์ดเมื่อ ค.ศ. 1079 ท่านก็เริ่มปฏิสังขรณ์วัดและมาทำต่อโดยบาทหลวงเรเนลม (Reynelm) ผู้ก่อตั้งวิทยาลัยสำหรับแคนนอน “[[การปฏิรูปสถาบันคริสต์ศาสนา|เซ็คคิวลาร์]]” ติดกับมหาอาสนวิหาร บาทหลวงเรเนลมสิ้นชีวิตเมื่อค.ศ. 1115 วัดมาสร้างเสร็จเอาระหว่างที่โรเบิร์ต เดอ เบทุน (Robert de Betun) เป็นบาทหลวงระหว่างปีค.ศ. 1131 ถึง 1148

ตัววัดที่สร้างตั้งแต่สมัย[[สถาปัตยกรรมโรมาเนสก์|โรมาเนสก์]]เหลืออยู่เพียงบริเวณที่ทำพิธีถึง[[หน้าต่างชั้นบน]] บริเวณกางเขนด้านใต้ (south transept) ซุ้มโค้งระหว่างด้านเหนือของบริเวณกางเขน (north transept) กับที่ทำพิธี และคูหาทางเดินข้างกระหนาบทางสู่แท่นบูชา (nave arcade) เมื่อวัดเพิ่งสร้างเสร็จได้เพียง 50 ปีเมื่อวิลเลียม เดอ เวียร์ (William de Vere) มาเป็นบาทหลวงระหว่างปี ค.ศ. 1186 ถึงปี ค.ศ. 1199 ผู้ขยายทางด้านตะวันออกโดยเพิ่มจรมุขหรือทางเดินขบวนพิธีและ “ชาเปลพระแม่มารี” (Lady Chapel) มาสร้างใหม่ไม่นานหลังจากนั้น - ระหว่างปี ค.ศ. 1226 ถึงปี ค.ศ. 1246 - เป็นแบบอังกฤษโดยมีที่ฝังศพอยู่ภายใต้ พอมาถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 13 ก็สร้างหน้าต่างชั้นบนใหม่ และอาจจะสร้างเพดานโค้ง ที่ทำพิธีใหม่เพราะทั้งสองอย่างได้รับความเสียหายเมื่อสร้างหอกลางทรุด เมื่ออาควาบลังคา (Bishop Aquablanca) มาเป็นบาทหลวงระหว่างปี ค.ศ. 1240 ถึงปี ค.ศ. 1268 ท่านก็ได้สร้างบริเวณกางเขนทางด้านเหนือใหม่แต่มาเสร็จในสมัยบาทหลวงสวินฟิลด์ (Bishop Swinfield) ผู้เป็นคนสร้างทางเดินสู่แท่นบูชา หรือทางเดินกลางมหาอาสนวิหาร และบริเวณกางเขนด้านตะวันออก

บาทหลวงองค์มีบทบาทสำคัญที่สุดก่อน[[การปฏิรูปศาสนาที่ประเทศอังกฤษ]]ของมหาอาสนวิหารเฮริฟอร์ดก็เห็นจะเป็นบาทหลวงอาควาบลังคา อาควาบลังคาเดินทางมาอังกฤษพร้อมกับขบวนของเอเลเนอร์แห่งพรอวองซ์ (Eleanor of Provence—ทางใต้ของประเทศฝรั่งเศส) ท่านเป็นบาทหลวงทั้งมีอำนาจและกำลังเงินและบางครั้งก็โกงด้วยเมื่อมีโอกาส เมื่อพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 เสด็จมาเฮริฟอร์ดเพื่อจะมาปราบ Llywelyn the Great แห่งเวลส์ ขณะที่บาทหลวงอาควาบลังคาไม่อยู่เพราะเดินทางไปเก็บภาษีที่ไอร์แลนด์ เมื่อบาทหลวงอาควาบลังคากลับมาซึ่งคงเป็นเพราะคงถูกเรียกกลับ ทั้งบาทหลวงและญาติพี่น้องจากซาวอย (Savoy) ก็ถูกจับไว้ในมหาอาสนวิหารโดยกลุ่มขุนนางผู้ยึดทรัพย์สินซึ่งท่านไปรีดไถมาจากชาวไอร์แลนด์

เมื่อต้นคริสต์ศตวรรษที่14 ระหว่างสมัยบาทหลวงเทรเวนองท์ (Bishop Trevenant) ซึ่งเป็นบาทหลวงระหว่างค.ศ. 1389 ถึง ค.ศ. 1404 ทางมหาอาสนวิหารก็สร้างหอกลางใหม่ใช้การตกแต่งแบบ ball-flower ขณะเดียวกันก็สร้าง[[หอประชุมสงฆ์]] โถงทางเข้า (vestibule) และ ด้านใต้

เมื่อกลางคริสต์ศตวรรษที่15 ก็เติมหอทางด้านตะวันตกของทางเดินกลาง พอถึงปลายกลางคริสต์ศตวรรษที่15 บาทหลวงแสตนบรี (Bishop Stanbury) และบาทหลวงออดลี (Bishop Audley) ก็สร้างชาเปลสามชาเปลภายในวัด บาทหลวงมาโย (Bishop Mayo) และ บาทหลวงบูธ (Bishop Booth) ผู้ปกครองมหาอาสนวิหารระหว่างปีค.ศ. 1504 ถึง ค.ศ. 1535 สร้างสิ่งก่อสร้างสุดท้ายคือทางเข้าทางด้านเหนือ วัดนี้จึงรวมเบ็ดเสร็จใช้เวลาในการสร้าง 440 ปี

[[แผนที่]]โลกเฮริฟอร์ด ({{lang-en|Hereford Mappa Mundi}}) ตั้งแสดงอยู่ภายในมหาอาสนวิหารใกล้บริเวณที่ทำพิธีซึ่งเชื่อกันว่าเป็นฝีมือของริชาร์ดเดอลาเบลโล (Richard de Bello) ที่เขียนเมื่อราวศตวรรษที่ 13 ว่ากันว่ารูปคนขี่ม้ากับคนรับใช้ตรงมุมขวาของแผนที่คือริชาร์ดเดอลาบาเทยล์ ระหว่างสงครามกลางเมืองที่อังกฤษเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 17 แผนที่นี้ก็ถูกฝังไม่ไกลจาก Lady Chapel มาจนปีค.ศ.1855 จึงได้นำออกมาซ่อม

* [[แผนผังมหาอาสนวิหาร]]

* [[มหาอาสนวิหารในสหราชอาณาจักร]]

{{คอมมอนส์-หมวดหมู่|Hereford Cathedral|มหาอาสนวิหารเฮริฟอร์ด}}

* [http://www.herefordcathedral.org/ เว็บไซต์ของมหาอาสนวิหารเฮริฟอร์ด]

* [http://www.herefordcathedral.org/mappa_mappa.asp เว็บไซต์ของมหาอาสนวิหารเฮริฟอร์ด: แผนที่โลกแห่งเฮริฟอร์ด]

ภาพ:Hereford cathedral 002.JPG|มหาอาสนวิหารเฮริฟอร์ดมองจากแขนกางเขน

{{มหาอาสนวิหารในอังกฤษ}}