ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระอาจารย์ดี ฉนฺโน"

|พรรษา = {{อายุ|2457|0501|0301|2502|05|8}}

ในระหว่างพรรษานี้ [[พระอาจารย์สิงห์ ขนฺตยาคโม]] ศิษย์อาวุโสของ[[หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต]] ซึ่งอยู่จำพรรษาที่บ้านหนองขอน จังหวัดอุบลราชธานี ได้รับจดหมายนิมนต์จาก ''พระครูพิศาลอรัญเขต'' เจ้าอาวาสวัดศรีจันทร์และเจ้าคณะธรรมยุตจังหวัดขอนแก่นในขณะ ต่อมาก็คือ [[พระเทพสิทธาจารย์ (จันทร์ เขมิโย)]] ให้ไปช่วยเผยแผ่ธรรมปฎิบัติให้กับประชาชนชาว[[จังหวัดขอนแก่น]] หลังจากออกพรรษา [[พระอาจารย์ดี ฉนฺโน]] จึงได้เดินทางไปบ้านน่าหัวงัวเพื่อนมัสการ[[หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต]] และร่วมประชุมปรึกษาหารือในกิจนิมนต์ดังกล่าว ในการนี้มีพระภิกษุสามเณรลูกศิษย์ของ[[หลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโล]] และ [[หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต]] จากเมืองอุบลฯ เมืองสกลฯ เมืองนครพนม เมืองยโสธร เมืองหนองคาย และเมืองเลย ต่างก็เดินทางมาประชุมพร้อมกันในช่วง[[วันมาฆบูชา]] วันเพ็ญเดือน 3 ณ ''บ้านนาหัวงัว'' [[อำเภอกุดชุม]] [[จังหวัดอุบลราชธานี]]ในขณะนั้น หรือในปัจจุบันคือ[[ยโสธร]] เมื่อที่ประชุมคณะสงฆ์ตกลงเห็นพ้องต้องกันแล้ว จึงได้แยกย้ายกันเดินทางมุ่งสู่[[จังหวัดขอนแก่น]] คณะสงฆ์กองทัพธรรมนำโดย [[พระอาจารย์สิงห์ ขนฺตยาคโม]] [[พระอาจารย์มหาปิ่น ปญฺญาพโล]] [[พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร]] [[พระอาจารย์ดี ฉนฺโน]] [[พระอาจารย์อ่อน ญาณสิริ]] [[พระอาจารย์เกิ่ง อธิมุตฺตโก]] [[พระอาจารย์สีลา อิสฺสโร]] เป็นต้น เมื่อไปถึงแล้วได้พำนักที่ ''ป่าช้าโคกเหล่างา'' ด้านทิศตะวันออกของเมืองขอนแก่น คณะสงฆ์จึงได้ร่วมกันสร้าง ''สำนักสงฆ์ป่าช้าโคกเหล่างา'' หรือ ''วัดป่าเหล่างา'' ขึ้น ซึ่งปัจจุบันก็คือ [[วัดป่าวิเวกธรรม]] อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น [[File:วัดภูเขาแก้ว7.jpg|thumb|พระอุโบสถวัดภูเขาแก้ว ในปัจจุบัน]]

ปี [[พ.ศ. 2479]] [[พระอาจารย์ดี ฉนฺโน]] ได้มีโอกาสกราบถวายตัวเป็นศิษย์ [[หลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโล]] และได้ออกธุดงค์ติดตามหลวงปู่ใหญ่เสาร์ตลอด จนกระทั้งวาระสุดท้ายที่หลวงปู่เสาร์มรณภาพ

ปี [[พ.ศ. 24812480]] [[สมเด็จพระอาจารย์ดีมหาวีรวงศ์ ฉนฺโน(อ้วน ติสฺโส)]] และชาวอำเภอพิบูลมังสาหารในขณะที่ดำรงสมณศักดิ์เป็น ได้ก่อสร้าง''พระพรหมมุนี'' และดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาส[[วัดดอนธาตุสุปัฏนาราม]]และเจ้าคณะมณฑลนครราชสีมา ขึ้นเพื่อถวายได้ขอให้ [[หลวงปู่พระครูวิเวกพุทธกิจ (เสาร์ กนฺตสีโล)]] เนื่องด้วยหลวงปู่ใหญ่เสาร์ได้ไปสำรวจเกาะแก่งน้อยใหญ่ตามลำ[[แม่น้ำมูล]]ทางตอนใต้ของเมืองพิบูลมังสาหาร และได้ปรารภว่าอยากพิจารณาสร้าง ''เกาะดอนธาตุ'' ขึ้นเป็นวัดป่ากรรมฐานเพราะมีความเหมาะสม จึงมอบหมายให้ ขึ้นที่[[พระอาจารย์ดี ฉนฺโนอำเภอพิบูลมังสาหาร]] รับหน้าที่ดูแลการสร้างวัดและเสนาสนะต่อไป ซึ่งในวัดแห่งด้วยเหตุนี้ได้สร้าง ''พระพุทธไสยาสน์ (พระนอน)'' ขึ้นตามดำริของ[[หลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโล]] โดยมีจึงมอบหมายให้ [[พระอาจารย์ดี ฉนฺโน]] เป็นช่างปั้นพระพุทธรูปในครั้งนี้ และในการนี้ ออกธุดงค์ไปยัง[[หลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโลอำเภอพิบูลมังสาหาร]] ได้ตั้งชื่อสำนักปฎิบัติธรรมกรรมฐานที่ ''เกาะดอนธาตุ'ป่าช้าโคกภูดิน''' บริเวณเนินเขาสูง โดยมี[[สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส)]]และชาวอำเภอพิบูลมังสาหารได้ให้การอุปถัมภ์สนับสนับ ชาวบ้านเรียกสำนักแห่งนี้ว่า ''วัดเกาะแก้วพระนอนคอนสวรรค์วิเวกพุทธกิจศาสนาป่าภูดิน'' ครูบาอาจารย์ในสมัยนั้นเรียกสั้นๆว่าหรือ ''วัดเกาะป่าภูเขาแก้ว'' ต่อมากรมการศาสนาได้เปลี่ยนชื่อให้เป็นซึ่งมี [[วัดดอนธาตุ]]พระอาจารย์ดี ในปัจจุบัน ซึ่งปัจฉิมวัยของ[[หลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโลฉนฺโน]] ได้พำนักเป็นเจ้าอาวาสรูปแรกและอยู่จำพรรษาที่วัดแห่งนี้เป็นเวลานานหลายปี ณซึ่งในปัจจุบันก็คือ [[วัดดอนธาตุภูเขาแก้ว]] [[อำเภอพิบูลมังสาหาร]] [[จังหวัดอุบลราชธานี]] อันเป็นสถานที่ที่ [[พระอาจารย์ดี ฉนฺโน]] สร้างถวายแห่งนี้ [[File:วัดดอนธาตุ1.jpg|thumb|พระพุทธไสยาสน์ (พระนอน) ณ วัดดอนธาตุ อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี]]

ปี [[พ.ศ. 2493]] [[พระอาจารย์ดี ฉนฺโน]] ได้ไปพำนักอยู่จำพรรษาและรับเป็นเจ้าอาวาส[[วัดป่าแสนสำราญ]] [[อำเภอวารินชำราบ]] [[จังหวัดอุบลราชธานี]] เพื่อโปรดญาติโยมในท้องที่อำเภอวารินชำราบ แต่ในช่วงออกพรรษาของแต่ละปี ท่านก็ได้ออกธุดงค์ปลีกวิเวกไปตามท้องที่ต่างๆเพื่อโปรดศรัทธาญาติโยม