ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จิญจมาณวิกา"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Raphind (คุย | ส่วนร่วม)
Raphind (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 37:
 
ความจริงจึงปรากฏแก่คนทั้งหลายว่า นางมิได้ตั้งครรภ์ นางได้กล่าวตู่หาความใสร้ายพระพุทธองค์ คนทั้งหลายพากันลุกฮือขึ้นไล่ทุบตี พอออกไปพ้นประตูพระเชตวันมหาวิหาร นางก็ถูกแผ่นดินสูบ
===ผลกรรมจากการถูกใส่ร้าย===
กฎแห่งกรรม และผลแห่งการกระทำ คือ กระทำไว้ จึงถูกกระทำคืน หากจะเห็นได้ว่าพุทธศาสนาให้ความสำคัญกับกรรม หรือกฏแห่งการกระทำ ดังกรณีที่พระพุทธเจ้าตรัสว่าเหตุ มาสู่ผลที่ถูกกล่าวตู่ [ขุ.อป. (ไทย) 32/67-72/575] เพราะเคยไปกล่าวตู่พระปัจเจกพุทธเจ้านามว่า “สุรภี” “ในชาติอื่น ๆ ในปางก่อน เราเกิดเป็นนักเลงชื่อว่าปุนาลิ ได้กล่าวตู่พระปัจเจกพุทธเจ้ามีนามว่าสุรภี ผู้ไม่ประทุษร้ายใคร” [ขุ.อป. (ไทย) 32/67/575] ด้วยผลของการกระทำนั้น ทำให้ตกนรก เสวยทุกขเวทนาหลายพันปี [ขุ.อป. (ไทย) 32/68/575] กล่าวตู่พระเถระนามนันทะ และทำให้ตกนรกถึง ๑๐๐,๐๐๐ ปี [ขุ.อป. (ไทย) ๓๒/๗๑/๕๗๕] และเศษของการกระทำ ทำให้ต้องได้รับการกล่าวตู่จากนาง “สุนทรี” [ขุ.อป. (ไทย) ๓๒/๖๙/๕๗๕] และ “นางกิญจมาณวิกา” [ขุ.อป. (ไทย) ๓๒/๗๒/๕๗๕] เมื่อพิจารณาจากแนวคิดนี้ทำให้เห็นว่าเพราะตกเป็นผู้ถูกกระทำ การคืนกลับด้วยแนวคิดเรื่อง “กรรมและผลของการกระทำ” จึงเกิดขึ้นและก่อให้เกิดการเอาคืน แต่ผลกระทบต่อชีวิตในฐานะที่เป็นมนุษย์ที่รับผลของการกระทำต่อผลกระทบที่ เกิดขึ้น
 
== อ้างอิง ==