ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดินโปเลียนที่ 1"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Thucydides49 (คุย | ส่วนร่วม) |
Thucydides49 (คุย | ส่วนร่วม) →จักรวรรดิเรืองอำนาจ: เพิ่มเติมเนื้อหา |
||
บรรทัด 125:
ในปีเดียวกันนั้นเอง (ค.ศ. 1805) ได้มีการจัดตั้ง[[กลุ่มแนวร่วมที่สาม]]ในยุโรปขึ้นเพื่อต่อต้านจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ทำให้จักรพรรดิผู้ซึ่งกำลังบัญชาการ จากเมือง[[บูลอญ]]ใน[[ประเทศฝรั่งเศส|ฝรั่งเศส]] เพื่อเตรียมการบุกบริเตนใหญ่ ต้องเผชิญกับสงคราม ซึ่งเกิดขึ้นในอีกฟากหนึ่งของทวีปยุโรปอย่างกะทันหัน จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ได้รับสั่งให้ตั้งรับโดยทันที โดยบังคับให้นำทัพใหญ่ออกเดินเท้า และสัญญาว่าจะนำชัยชนะ ต่อพวกออสเตรียและรัสเซียมาให้จาก[[ยุทธการที่เอาสเทอร์ลิทซ์]] ที่ได้ชื่อว่าเป็น''"สงครามสามจักรพรรดิ"''
ในปี ค.ศ. 1806 [[สงครามสัมพันธมิตรครั้งที่สี่]]ได้เริ่มต้นขึ้น [[ปรัสเซีย]]ได้ก่อเหตุพิพาทครั้งใหม่ โดยกษัตริย์ปรัสเซีย[[พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮล์มที่ 3 แห่งปรัสเซีย|พระเจ้าวิลเฮล์มที่ 3]] ตัดสินพระทัยที่จะทำสงครามกับกองทัพฝรั่งเศสโดยลำพัง ตามตำนานเล่าว่า [[คาร์ล ฟอน เคลาเซวิทซ์]] นักคิดทางการทหารได้เสนอแผนการรบที่ชาญฉลาด ซึ่งเป็นแผนการที่จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ยังชื่นชม ในความรวดเร็วของการนำแนวคิดเรื่อง ''"จิตวิญญาณแห่งโลก"'' ของ[[เกออร์ก วิลเฮล์ม ฟรีดริช เฮเกล|เฮเกล]]มาใช้ แต่ไม่ได้รับการอนุมัติจากฝ่ายบัญชาการของกองทัพปรัสเซีย อย่างไรก็ดี[[กองทัพใหญ่]] ''ลากองด์ อาเม'' ของนโปเลียนมีความได้เปรียบมาก เพราะตั้งอยู่ในพื้นที่ใกล้ชายแดนปรัสเซีย นโปเลียนจึงลงมือโจมตีก่อน และได้รับชัยชนะอย่างใหญ่หลวงในสงครามสองสมรภูมิ คือการรบที่[[สมรภูมิเจนา-โอเออสเต็ดท์]] โดยกองทัพหลวงของจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 สามารถกวาดล้างกองทัพ[[ปรัสเซีย]] ที่การรบใน[[สมรภูมิเจนา]] (Battle of Jena)ได้ในวันที่ 14 ตุลาคม ในขณะที่นายพล[[หลุยส์-นีกอลา ดาวู]]ตีทัพใหญ่ของ[[คาร์ล วิลเฮล์ม แฟร์ดีนันด์ ดยุกแห่งเบราน์ชไวก์-โวลเฟนบึทเทิล|ดยุกแห่งเบราน์ชไวก์]]แตกพ่ายไปในสมภูมิที่เมือง[[โอเออสเต็ดท์]] แม้ว่าทัพหลวงของปรัสเซียจะมีจำนวนทหารเหนือกว่ากองทัพฝรั่งเศสที่นำโดยนายพลหลุยส์-นีกอลา มากก็ตาม ดยุกแห่งเบราน์ชไวก์บาดเจ็บสาหัสในที่รบ ทหารของปรัสเซียที่แตกมาจากสมรภูมิที่เจนาทะลักเข้ามาสู่สมรภูมิที่โอเออสเต็ดท์ นำไปสู่ความเสียขวัญและความพ่ายแพ้อย่างเด็ดขาด นายพลดาวูจึงได้รับการแต่งตั้งจากจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ให้เป็น ''ดยุกแห่งโอเออสเต็ดท์'' เพราะความชอบในครั้งนี้
แต่จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ยังไม่หยุดแค่นั้น ในปีถัดมาพระองค์ได้ทรงเดินทัพข้าม[[โปแลนด์]] โดยทรงสถาปนา[[ดัชชีวอร์ซอ]]ขึ้นและให้พันธมิตรของฝรั่งเศสปกครอง จากนั้นพระเจ้านโปเลียนได้ยกกองทัพขึ้นเหนือเพื่อเผชิญหน้ากับกองทัพรัสเซีย พระเจ้านโปเลียนรบชนะกองทัพรัสเซียที่[[สมรภูมิฟรีดแลนด์]]ในวันที่ 14 มิถุนายน ค.ศ. 1807 ทางฝ่ายรัสเซียต้องขอยอมสงบศึก และนำไปสู่การลงนามในสนธิสัญญาเมือง[[สนธิสัญญาทิลสิท|ทิลสิท]]ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1807 กับ[[อเล็กซานเดอร์ที่ 1 แห่งรัสเซีย|จักรพรรดิอเล็กซานเดอร์ที่ 1 แห่งรัสเซีย]] อันเป็นสนธิสัญญาว่าด้วยการแบ่งดินแดนยุโรปกันระหว่างฝรั่งเศสและรัสเซีย สองมหาอำนาจในขณะนั้น เพื่อเป็นการข่มขวัญศัตรู (ฝรั่งเศสครองยุโรปตะวันตก และรัสเซียครองยุโรปตะวันออก โดยมีโปแลนด์อยู่ตรงกลาง)
จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ผู้ซึ่งได้รับการศึกษาจากโรงเรียนและครูบาอาจารย์ในระบอบเก่า ต่อมาได้ดำรงตำแหน่งนายทหารในกองทัพหลวง ได้ทำลายกฎเกณฑ์ดั้งเดิมทางการทหารอย่างสิ้นเชิง ด้วยการไม่ริเริ่มสงครามที่กินเวลานานกว่าหนึ่งศตวรรษในการรบด้วยพลทหาร 30 ถึง 50,000 นาย แต่มองหาการรบที่สามารถเผด็จศึกได้อย่างเด็ดขาด ใช้ทหารกว่า 100,000 นายหากจำเป็น นั่นคือจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ไม่ต้องการจะเป็นผู้นำในสมรภูมิเท่านั้น แต่ต้องการจะบดขยี้ศัตรูอีกด้วย
| |||