ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ซีโมน แห่งซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 52:
== การกลับคืนสู่การเมือง ==
[[ไฟล์:Simeon and Bush.jpg|left|thumb|นายกรัฐมนตรี ซิเมออน แซ็กซ์-โคบูร์ก-ก็อตธากับประธานาธิบดี[[จอร์จ ดับเบิลยู บุช]] (ภาพจากนิตยสาร LIFE)]]
ในปี [[พ.ศ. 2533]] หลังจากการล่มสลายของ[[ลัทธิคอมมิวนิสต์]] พระเจ้าซาร์ซิเมออนทรงได้รับพาสปอร์ตชาวบัลแกเรียฉบับใหม่ ในปี พ.ศ. 2539 ซึ่งเป็นปีที่ 50 ของการล้มล้างราชบัลลังก์ พระเจ้าซาร์ซิเมออนเสด็จกลับบัลแกเรียและมีพสกนิกรชาวบัลแกเรียมารับเสด็จมากมายอย่างอบอุ่น โดยฝูงชนได้ตะโกนว่า "เราต้องการกษัตริย์!" (We want our KingTsar!) แต่พระองค์ทรงต้องการเข้าสู่การเมือง เมื่อทรงมาถึงพระองค์ได้ยื่นคำร้องต่อศาลให้ยกเลิกคำสั่งยึดทรัพย์สินในสมัยรัฐบาลคอมมิวนิสต์ ทำให้ทรงได้[[พระราชวังวรานา]], [[พระราชวังซาร์สกา บิสทริตสา]] และทรัพย์สมบัติมากมายกลับคืนมา แต่ทรงรับทรัพย์สินเพียงบางส่วน ส่วนที่เหลือได้มอบคืนแก่รัฐบาลเพื่อเป็นสมบัติของประชาชน
 
ในปี [[พ.ศ. 2544]] ทรงประกาศจัดตั้งพรรคการเมืองชื่อ [[พรรคขบวนการแห่งชาติเพื่อซิเมออนที่ 2]] (NMSII) มีนโยบายคือ"ปฏิรูปและการเมืองมั่นคง" พระองค์ทรงสัญญาว่าภายใน 800 วัน ชาวบัลแกเรียจะเข้าในการปกครองของรัฐบาลอย่างชัดเจนและมีความสุขสมบูรณ์กับความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ในการเลือกตั้งวันที่ [[17 มิถุนายน]] [[พ.ศ. 2544]] พรรคของพระองค์ได้ที่นั่งในรัฐสภาถึง 120 ที่นั่งหรือครึ่งหนึ่งของทั้งหมด แต่การมี ส.ส. เพียงครึ่งเดียวไม่สามารถบริหารได้พระองค์จึงทรงดึง[[พรรคขบวนการเพื่อความถูกต้องและเสรีภาพ]] (MRF) มาเป็นพรรคร่วมรัฐบาล ทำให้พระองค์ทรงดำรงเป็น[[นายกรัฐมนตรีแห่งบัลแกเรีย]]ขณะมีพระชนมายุ 64 พรรษา ทรงบริหารประเทศเพื่อฟื้นฟูความบอบช้ำจากการฉ้อราษฎร์บังหลวงอย่างหนักของรัฐบาลที่ผ่านๆ มา พระองค์ทรงนำบัลแกเรียเข้าสู่[[องค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติกเหนือ]] จนถึงปี [[พ.ศ. 2548]] รัฐบาลของพระองค์ได้หมดวาระ เนื่องจากทรงพ่ายแพ้ในการเลือกตั้งแก่[[พรรคสังคมนิยมบัลแกเรีย]] (BSP) ปัจจุบันทรงดำรงเป็นหัวหน้าพรรคและทรงใช้ชีวิตอย่างสงบ