ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศาสนาพุทธ"

ศาสดาของศาสนาพุทธ คือ [[พระโคตมพุทธเจ้า]] มีพระนามเดิมว่า ''เจ้าชายสิทธัตถะ'' ประสูติในดินแดน[[ชมพูทวีป]] ตรงกับ[[วันวิสาขบูชา|วันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6]] 80 ปีก่อนพุทธศักราช ณ สวน[[ลุมพินีวัน]] เจ้าชายสิทธัตถะผู้เป็นพระราชโอรสของ[[พระเจ้าสุทโธทนะ]]และ[[พระนางสิริมหามายา]] ทรงดำรงตำแหน่งรัชทายาท ผู้สืบทอดราชบัลลังก์กรุง[[กบิลพัสดุ์]]แห่งแคว้น[[สักกะ]]<ref name="มหาปทานสูตร">พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค '''มหาปทานสูตร'''. พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=10&A=0&Z=1454]>. เข้าถึงเมื่อ 9-6-52</ref> และเมื่อพระชนมายุ 16 ชันษาพรรษา ทรงอภิเษกสมรสกับ[[พระภัททากัจจานาเถรี|เจ้าหญิงยโสธรา]]แห่งเมืองเทวทหะ ต่อมาเมื่อพระชนมายุ 29 ชันษาพรรษา มีพระโอรส 1 พระองค์พระนามว่า ''[[ราหุล]]''<ref>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑ ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค '''กูฏทันตสูตร'''. พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=9&A=3478&Z=4398]>. เข้าถึงเมื่อ 9-6-52</ref>

ในปีเดียวกัน พระองค์ทอดพระเนตรเทวทูตทั้งสี่ คือ คนแก่ คนเจ็บ คนตาย และสมณะ จึงทรงตัดสินพระทัยออกผนวชเป็นสมณะ เพื่อแสวงหา[[นิพพาน|ความหลุดพ้น]]จากทุกข์ คือ ความแก่ เจ็บ และตาย ในปีเดียวกันนั้น ณ ริมฝั่งแม่น้ำอโนมานที<ref>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๔ ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ '''พุทธาปทาน ชื่อปุพพกรรมปิโลติที่ ๑๐ (๓๙๐) ''' ว่าด้วยบุพจริยาของพระองค์เอง. พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=32&A=7849&Z=7924]>. เข้าถึงเมื่อ 9-6-52</ref> และหลังจากออกผนวชมา 6 พรรษา ทรงประกาศการค้นพบว่าการหลุดพ้นจากทุกข์ทำได้ด้วย[[วิปัสสนา|การฝึกจิตด้วยการเจริญสติ]] ประกอบด้วย[[ศีล]] [[สมาธิ]] และ[[ปัญญา]] จนสามารถรู้ทุกสิ่งตามความเป็นจริงว่า เป็นทุกข์เพราะสรรพสิ่ง[[ทุกขัง|ไม่สมบูรณ์]] [[อนิจจัง|ไม่แน่นอน]] และ[[อนัตตา|บังคับให้เป็นดั่งใจไม่ได้]] จนไม่เห็นสิ่งใดควร[[อุปาทาน|ยึดมั่นถือมั่น]]หลุดพ้นจาก[[กิเลส]]ทั้งปวง จวบจนได้ทรงบรรลุ[[ตรัสรู้|พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ]]<ref>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๕ มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ '''สคารวสูตร'''. พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=11548&Z=11877&pagebreak=0]>. เข้าถึงเมื่อ 9-6-52</ref> คือ การตรัสรู้ [[อริยสัจ|อริยสัจ 4]] ขณะมีพระชนมายุได้ 35 ชันษาพรรษา ที่ใต้ต้นศรีมหาโพธิ์ [[ตำบลอุรุเวลาเสนานิคม]] จากนั้นพระองค์ได้ออกประกาศสิ่งที่พระองค์ตรัสรู้ตลอดพระชนม์ชีพ เป็นเวลากว่า 45 พรรษา ทำให้ศาสนาพุทธดำรงมั่นคงในฐานะศาสนาอันดับหนึ่งอยู่ใน[[ชมพูทวีป]]ตอนเหนือ<ref>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๓ ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค '''ปาสาทิกสูตร''' . พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=11&A=2537&Z=3181&pagebreak=0]>. เข้าถึงเมื่อ 9-6-52</ref> จวบจนพระองค์ได้เสด็จ[[ปรินิพพาน]] เมื่อพระชนมายุได้ 80 พระชันษา ณ [[สาลวโนทยาน]] (ในวันขึ้น 15 ค่ำเดือน 6) <ref>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค '''มหาปรินิพพานสูตร''' . พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=10&A=1888&Z=3915&pagebreak=0]>. เข้าถึงเมื่อ 9-6-52</ref>