ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โทรทัศน์ระบบดิจิทัล"

'''โทรทัศน์ดิจิทัล''' ({{lang-en|Digital television}}) เป็นรูปแบบการถ่ายทอดสัญญาณภาพและเสียงโดยกระบวนการ[[ดิจิทัล]] เป็นกระบวนการที่ตรงข้ามกับระบบการถ่ายทอดสัญญาณแบบ[[แอนาล็อกแอนะล็อก]]ซึ่งใช้การแบ่งคลื่นออกเป็นหลายๆช่องสัญญาณ โทรทัศน์ดิจิทัลสามารถรองรับรายการโทรทัศน์ได้มากกว่าหนึ่งรายการในช่องแบนด์วิดท์เดียว<ref>{{cite web | url=http://www.disabled-world.com/artman/publish/digital-hdtv.shtml | title=HDTV Set Top Boxes and Digital TV Broadcast Information | accessdate=28 June 2014}}</ref> นอกจากสัญญาณภาพและเสียงแล้ว การแพร่ภาพระบบดิจิทัลยังสามารถส่งข้อมูลอื่นๆ อาทิ ผังรายการ, บทบรรยาย มาพร้อมกันได้อีกด้วย ถือเป็นนวัตกรรมด้วนโทรทัศน์ที่ยิ่งใหญ่สุดนับตั้งแต่การเปลี่ยนจากโทรทัศน์ขาวดำเป็นโทรทัศน์สีในทศวรรษที่ 1950<ref>Kruger, L. G. (2001). Digital Television: An Overview. Hauppauge, New York: Nova Publishers.</ref> ในปัจจุบัน หลายๆประเทศได้ทยอยเปลี่ยนมาใช้การแพร่ภาพแบบดิจิทัล โดยที่ในแต่ละภูมิภาคก็ใช้มาตรฐานการแพ่ภาพที่แตกต่างกันไป

กลางทศวรรษที่ 1980 สถานีโทรทัศน์ในญี่ปุ่นเริ่มค้นคว้าการแพร่ภาพที่มีความคมชัดสูง อย่างไรก็ตามการแพร่ภาพความคมชัดสูงในญี่ปุ่นได้ใช้รูปแบบ MUSE ซึ่งเป็นระบบแอนาล็อกแอนะล็อก ซึ่งญี่ปุ่นได้ใช้รูปแบบนี้จนถึงเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1990 อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาเดียวกันนั้น บริษัท[[เจเนอรัลอิเล็กทริก]]ของสหรัฐก็ได้ทดลองศึกษาความเป็นไปได้ในการแพร่ภาพสัญญาณดิจิทัล และในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1990 ก็เป็นที่ประจักษ์ว่า แนวคิดการแพร่ภาพสัญญาณดิจิทัลนั้นสามารถเป็นไปได้ และออกมากล่าวว่าระบบใหม่นี้จะมีมาตรฐานสูงกว่าระบบแอนาล็อกแอนะล็อกที่ทันสมัยที่สุด ซึ่งจะสามารถแพร่ภาพที่มีความละเอียดมากกว่าความละเอียดของระบบเดิมอย่างน้อยสองเท่า