ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สุมาเอี๋ยน"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
YURi (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
YURi (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 16:
'''พระเจ้าอู่แห่งจิ้น''' ({{zh|s=晋武帝|t=晉武帝|p=Jìn Wǔ Dì|w=Chin Wu-ti}}; ค.ศ. 236 – 17 พฤษภาคม ค.ศ. 290) ชื่อตัวว่า '''ซือหม่า หยัน''' (司馬炎) ตามสำเนียงกลาง หรือ '''สุมาเอี๋ยน''' ตามสำเนียงฮกเกี้ยน และ[[courtesy name|ชื่อรอง]]ว่า '''อันชื่อ''' (安世) เป็นหลานชายของ[[สุมาอี้|ซือหม่า อี้]] (司馬懿) และเป็นบุตรชายของ[[สุมาเจียว|ซือหม่า เจา]] (司馬昭)
 
หลังบีบให้[[โจฮวน|เฉา ฮ่วน]] (曹奐) กษัตริย์แห่ง[[วุยก๊ก|รัฐเว่ย์]] (魏) สละราชสมบัติ ซือหม่า หยัน ได้เป็นปฐมกษัตริย์[[ราชวงศ์จิ้น]] เสวยราชย์ระหว่าง ค.ศ. 265–290 ช่วงนั้น เขาได้ชัยเหนือ[[ง่อก๊ก|รัฐอู่]] (吳) ใน ค.ศ. 280 และรวมแผ่นดินจีนเป็นหนึ่งอีกครั้ง แต่เมื่อผนวกดินแดนสำเร็จแล้ว ซือหม่า หยัน กลับเสเพลสุรุ่ยสุร่าย เล่าขานกันว่า เขามีเมียน้อยถึงหมื่นนับร้อยนับพันคน เพราะฉะนั้น จึงมองกันว่า แม้เขาเป็นผู้ปกครองที่เปี่ยมเมตตา แต่ก็ไร้ค่าไร้ประโยชน์ นอกจากนี้ เขายังเมตตาเกินควร เป็นต้นว่า เขาปรานีขุนนางทั้งหลายที่ฉ้อราษฎร์บังหลวง
 
เมื่อตั้งราชวงศ์จิ้นแล้ว ซือหม่า หยัน มอบอำนาจราชศักดิ์มหาศาลให้แก่ครอบครัวตนเอง เพราะเชื่อว่า รัฐก่อน ๆ ที่ล่มจมจงไปนั้นเนื่องจากไม่อุ้มชูชุบเลี้ยงวงศ์วานว่านเครือให้มั่นคง แต่ความเชื่อดังกล่าวของเขากลับนำไปสู่ความอลหม่าน เพราะเมื่อเขาสิ้นชีวิตลงไม่นาน ญาติพี่น้องของเขาก็ชิงอำนาจกันเอง ก่อให้เกิด[[War of the Eight Princes|สงครามแปดอ๋อง]] (八王之乱) และ[[Five Barbarians|ห้าโจร]] (五胡) ฉวยโอกาสกำเริบ ราชสำนักจิ้นจึงต้องย้ายลงใต้