เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
ขณะที่เวียดนามได้เข้าสู่[[สงครามอินโดจีนครั้งที่ 1]] พระจักรพรรดิบ๋าว ดั่ย เสด็จออกจากเวียดนามหลังจากหนึ่งปีในบทบาทเป็นที่ปรึกษา พระองค์พำนักอยู่ทั้ง[[ฮ่องกง]]และ[[จีน]] แต่ [[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 4|ฝรั่งเศส]]ได้ชักชวนให้พระองค์กลับประเทศในปี [[ค.ศ. 1949]] เพื่อให้เป็นประมุขแห่งเวียดนาม (''quốc trưởng โกว๊กเจือง'') ไม่ใช่ยศพระจักรพรรดิ (Hoàng Đế ''หว่างเด๊'')พระองค์กลับฝรั่งเศสในไม่ช้า อย่างไรก็ตาม พระองค์ไม่ได้สนพระทัยในกิจการการต่าง ๆ ของประเทศมากนักเมื่อความสนพระทัยส่วนพระองค์ไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรง
ชัยชนะของ[[ลัทธิคอมมิวนิสต์]]ในจีนในปีพ ค.ศ. 24921949 ได้ปลุกกระแสศรัทธาต่อคอมมิวนิสต์ในเวียดมินห์ สหรัฐอเมริกาได้เสนอการยอมรับแผนทางการทูตให้รัฐบาลของจักรพรรดิบ๋าว ดั่ย ในเดือนมีนาคม [[ค.ศ. 1950]] หลังจากที่ชาติคอมมิวนิสต์ให้การยอมรับรัฐบาลของโฮจิมินห์ การปะทุขึ้นของ[[สงครามเกาหลี]] ในเดือนมิถุนายน ทำให้กองทัพสหรัฐสนับสนุนฝรั่งเศสในสงครามที่อินโดจีน ทำให้พวกต่อต้านคอมมิวนิสต์มีมากกว่าการต่อต้านอาณานิคม แต่การต่อสู้ระหว่างกองทัพฝรั่งเศสและกองทัพเวียดมินห์ยังคงดำเนินต่อไปและสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1954 สั้นๆหลังจากชัยชนะของเวียดมินห์ใน[[สมรภูมิเดียนเบียนฟู]] เกิดการเจรจาสันติภาพในปี [[ค.ศ. 1954]] ระหว่างฝรั่งเศสกับเวียดมินห์ใน[[การประชุมที่เจนีวา ค.ศ. 1954]] ทำให้มีการแบ่งแยกเวียดนามออกเป็นสองส่วนตามแบบเกาหลีคือ รัฐบาลบริหารเวียดนาม "ตอนเหนือ" และรัฐบาลบริหารเวียดนาม "ตอนใต้" พระจักรพรรดิบ๋าว ดั่ย เดินทางไปพำนักที่ [[ปารีส]] ประเทศฝรั่งเศส มีพระยศใหม่คือประมุขแห่ง[[รัฐเวียดนาม]] ทรงแต่งตั้งนักชาตินิยมคริสต์[[นิกายโรมันคาทอลิก]] คือ [[โง ดิ่ญ เสี่ยม|โงดิ่ญเสี่ยม]]เป็นนายกรัฐมนตรี
==ถูกขับออกจากอำนาจเป็นครั้งที่ 2==
|
