ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจย์น แมนส์ฟีลด์"

เจน แมนสฟิลด์ (อังกฤษ Jayne Mansfield) เดิมชื่อ วีร่า เจน พลามเมอร์ (19 เมษายน 2476 – 29 มิถุนายน 2510) เป็นอดีตนักแสดงภาพยนต์
ละครบรอด์เวย์ นักร้อง นางแบบและแมนส์ฟิลด์ ถือเป็น 1 สัญลักษณ์ ทางเพศ ยุค 1950s กับยุค 1960s ชื่อดัง (ในสไตส์สาวผมผมบลอนด์แบบ มาริลีน มอนโร)

เจน แมนสฟิลด์ เกิดที่ เพนซิลเวเนีย เป็นลูกคนเดียวของ เฮอร์เบิร์ต วิลเลี่ยม และ เวร่า พาลเมอร์ โดย แมนส์ฟิลด์
กำพร้าพ่อตั้งแต่อายุแค่ 3 ขวบ จากอาการหัวใจวายระหว่างขับรถ จากนั้นแม่เธอไปเป็นครู และปี 1939 ก็แต่งงานใหม่
และย้ายบ้านไป ดัลลัส, เทกซัส โดยเธอฝันอยากเป็นดาราตั้งแต่เด็กๆ และเลือกเรียนด้านการละคร และฟิสิกส์
ในระดับมหาวิทยาลัย ปี 1950 ด้วยวัย 16 ปี แมนส์ฟิลด์ แต่งงานกับ พอล แมนส์ฟิลด์
จากเดิมที่ชื่อ เวร่า เจย์น พาลเมอร์ เลยกลายเป็น เจย์น แมนส์ฟิลด์ ในที่สุด
แต่เส้นทางดาราของเธอต้องชะลอออกไปเมื่อคลอดลูกสาว เจย์น แมรี่ แมนส์ฟิลด์ (1950)
โดยเธอใช้เวลาตลอด 3 ปีถัดมาเป็นแม่ สลับการเรียนการแสดงตามมหาวิทยาลัยต่างๆ จนปี 1953
ช่วงอยู่ ดัลลัส เธอได้เล่นละครเวทีเรื่อง "Death of a Salesman"
ควบคู่ไปกับการตระเวนล่ารางวัลจากเวทีประกวดความงามต่างๆ

ปลายปี 1954 หลังความหวังของ พอล ที่อยากเห็นเมียตัวเองล้มเลิกความคิดเป็นนักแสดง เพื่อเ
พื่อเลี้ยงลูกสาว ไม่เป็นไปตามที่คิด
เขาเลยเปลี่ยนเป็นสนับสนุนเธอ และตกลงย้ายไปแอลเอ ซึ่ง แมนส์ฟิลด์ ใช้เวลาส่วนหนึ่งเรียนการแสดงที่ยูซีแอลเอ
จนกระทั่งได้เซ็นสัญญากับ วอร์เนอร์ และมีบทตัวประกอบในหนัง "Pete Kelly''s Bles" (1955)
รวมถึงการรับบทดรามาในหนังฟิล์มนัวร์ "The Burglar"
และการเล่นละครบรอดเวย์ที่ประสบความสำเร็จอย่างดียิ่งใน "Will Success Spoil Rock Hunter?"
และหนังคอมเมดี้เรื่องดัง "The Girl Can''t Help It" (1956)

ปี 1956 แมนส์ฟิลด์ เซ็นสัญญาระยะยาวกับ "ทเวนตี้ เซนจูรี่ ฟ็อกซ์" ประเดิมด้วยบทดรามาหนักๆ
ใน "The Wayward Bus" (1957) เพื่อลบภาพสาวผมบลอนด์ ที่ดีแต่ขายรูปโฉม ซึ่งประสบความสำเร็จใช้ได้
และเธอยังได้รับรางวัลลูกโลกทองคำสาขา "New Star Of The Year" ขณะที่นิวยอร์ก ไทมส์
ยกย่องเธอว่านี่เป็นการแสดงที่ดีสุดของเธอ จากนั้น แมนส์ฟิลด์ รับบท "ริต้า มาร์โลว์"
อีกครั้งใน "Will Success Spoil Rock Hunter?" เวอร์ชั่นหนัง ที่ประสบความสำเร็จตามความคาดหมาย
เช่นเดียวกับ Kiss Them for Me (1957) ที่ประกบกับ แครี่ย์ แกรนท์ ก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน

ปี 1963 ทอมมี่ นูแนน ดาราตลกที่ผันตัวมาเป็นโปรดิวเซอร์-นักเขียนบท โน้มน้าวให้ แมนส์ฟิลด์
มาเล่น "Promises! Promises!" และเธอเป็นดาราดังระดับขึ้นหิ้งคนแรก ที่ "แก้ผ้า" ในหนัง
และภาพเธอเปลือยในหนังถูกนำไปตีพิมพ์ใน "เพลย์บอย" ที่ขายดีเป็นเททิ้งจน ฮิวจ์ เฮฟเนอร์
โดนตั้งข้อหาอนาจาร แต่หลุดคดีในท้ายที่สุด ขณะที่ตัวหนัง ซึ่งโดนแบนห้ามฉายในคลีฟแลนด์ โกยรายได้เป็นกอบเป็นกำ
และ แมนส์ฟิลด์ ติดท็อปเทนดาราที่เล่นหนังทำเงิน ประจำปีนั้นไปแบบชิวๆ

แมนส์ฟิลด์ เป็น นางแบบเพลย์บอย เพลย์เมตปี 1955 เป็นนักร้องไนต์คลับ และ ถือเป็นต้นฉบับ Hollywood's original blonde bombshells
เช่นเดียวกับ Jean Harlow, Marlene Dietrich, Clara Bow, Marilyn Monroe และ Mamie Van Doren