ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หม้อข้าวหม้อแกงลิง"

{{คำพูด|พืชชนิดนี้สูง 3 ฟุต ใบยาว 7 นิ้ว มีดอกและผลคล้ายแจกันขนาดเล็กที่มีฝาปิดเป็นภาพที่น่าประหลาดใจมาก มีสีแดงหนึ่งสีเหลืองหนึ่ง สีเหลืองมีขนาดใหญ่ที่สุด คนพื้นเมืองในประเทศนี้คัดค้านที่จะเด็ดดอกของมัน เพราะมีความเชื่อที่ว่าถ้าใครเด็ดมันแล้ว ฝนจะตกในวันนั้น ในเรื่องนั้น ฉันและชาวฝรั่งเศสคนอื่นๆ เก็บมันมา แต่ฝนก็ไม่ตก หลังฝนตกดอกของมันเต็มไปด้วยน้ำที่เกาะอยู่จนดูคล้ายลูกแก้วที่แวววาว [แปลจาก[[ภาษาฝรั่งเศส]]ใน''หม้อข้าวหม้อแกงลิงจากบอร์เนียว'']<ref name=P&L />}}

หม้อข้าวหม้อแกงลิงชนิดที่ 2 ที่ถูกพรรณนาถึงในปี ค.ศ. 1677 ได้แก่ ''[[Nepenthes distillatoria|N. distillatoria]]'' พืชถิ่นเดียวของ[[ศรีลังกา]] ถูกจัดจำแนกให้อยู่ภายใต้ชื่อ "''Miranda herba''" '' (สมุนไพรอันน่าพิศวง) ''<ref>Bartholinus 1677. ''Miranda herba''. ''Acta Medica et Philosophica Hafniensa'' 3: 38.</ref> 3 ปีต่อมา พ่อค้าชาว[[ประเทศเนเธอร์แลนด์|ดัตช์]]ที่ชื่อ[[เจคอบ เบรนี]] (Jacob Breyne) อ้างว่าพืชชนิดนี้เป็น ''Bandura zingalensium'' ซึ่งเป็นชื่อเรียกในท้องถิ่น<ref>Breyne, J. 1680. ''Bandura zingalensium'' etc. ''Prodromus Fasciculi Rariorum Plantarum'' 1: 18.</ref> ในภายหลัง ''Bandura'' ได้กลายเป็นชื่อที่ใช้เรียกหม้อข้าวหม้อแกงลิงทั่วไปจนกระทั่ง[[คาโรลัส ลินเนียส|ลินเนียส]]ได้ตั้งชื่อ ''นีเพนเธส'' ขึ้นในปี ค.ศ. 1737<ref name=P&L />

''N. distillatoria'' ถูกจัดจำแนกอีกครั้งในปี ค.ศ. 1683 ครั้งนี้โดยแพทย์ชาว[[สวีเดน]] ที่ชื่อ [[เอช.เอ็น. กริม]] (H. N. Grimm) <ref>Grimm, H.N. 1683. ''Planta mirabilis distillatoria''. In: Miscellanea curiosa sive Ephemeridum. ''Med. Phys. Germ. Acad. Nat. Cur. Decuriae'' 2, ann. prim. p. 363, f. 27.</ref> กริมได้เรียกมันว่า ''Planta mirabilis distillatoria'' หรือ "พืชกลั่นน้ำอันน่าอัศจรรย์" และเป็นครั้งแรกที่มีภาพประกอบอย่างละเอียดของพืชชนิดนี้<ref name=P&L /> 3 ปีต่อมา ในปี ค.ศ. 1686 นักธรรมชาติวิทยาชาว[[อังกฤษ]]ที่ชื่อ [[จอน เรย์]] ({{Lang-en|John Ray}}) อ้างคำพูดของกริมมากล่าวดังนี้:<ref>Ray, J. 1686. ''Bandura cingalensium'' etc. ''Historia Plantarum'' 1: 721–722.</ref>