ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แสนศักดิ์ เมืองสุรินทร์"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 38:
อีก 4 เดือนต่อมา แสนศักดิ์จึงได้โอกาสแก้มือที่ประเทศสเปนอีกครั้ง คราวนี้ แสนศักดิ์เป็นฝ่ายชนะน็อกไปเพียงแค่ยกที่ 2 ได้กลับมาเป็นแชมป์โลกในสมัยที่ 2 จากนั้น แสนศักดิ์ได้ป้องกันตำแหน่งไว้ได้หลายต่อหลายครั้ง และบางครั้งเป็นไฟต์แห่งความทรงจำที่ยังคงตรึงใจแฟนมวยอยู่จนทุกวันนี้ เช่น ชนะน็อก มอนโร บรู๊คส์ นักมวยชาว[[อเมริกัน]]ไปอย่างสุดมัน ในยกที่ 15 ที่[[จังหวัดเชียงใหม่]] ชนะคะแนน ซาอูล แมมบี้ นักมวยชาวอเมริกันอีกคนที่[[จังหวัดนครราชสีมา]] เป็นต้น
[[ไฟล์:Saensak-Hearns 1979-10-18 Detroit.JPG|thumb|200px|left|แสนศักดิ์ เมืองสุรินทร์ ขณะชกกับ โธมัส เฮิร์นส์ เมื่อเดือน[[ตุลาคม]] [[พ.ศ. 2522]] ที่[[สหรัฐอเมริกา]]]]
 
แต่การที่ชนะแมมบี้ได้นั้น แสนศักดิ์ก็บอบช้ำเป็นอย่างมากจากน้ำหนักหมัดของแมมบี้ โดยสื่อมวลชนบางรายเชื่อว่า การชกครั้งนี้ได้มีการกำหนดผลไว้ล่วงหน้าแล้วจาก[[โลเป ซาเรียล]] โปรโมเตอร์ร่วมชาวฟิลิปปินส์ และเชื่อว่าสภาพดวงตาของแสนศักดิ์ที่มีปัญหาก็เกิดมาจากการชกไฟต์นี้เอง<ref>{{อ้างหนังสือ| ผู้แต่ง = เทพชัย หย่อง| ชื่อหนังสือ = บทสุดท้ายทีวีเสรี| URL = | จังหวัด = กรุงเทพมหานคร| พิมพ์ที่ = เนชั่นมัลติมีเดียกรุ๊ป, บมจ.
 
| ปี =2555 | ISBN =9743924884| จำนวนหน้า =254| หน้า =45}}</ref>
 
แสนศักดิ์ เสียแชมป์โลกในการป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 8 ของสมัยที่ 2 กับ คิม ซาง ฮัน นักมวยชาว[[เกาหลีใต้]] เมื่อปลายปี [[พ.ศ. 2521]] ถึงกรุง[[โซล]] ประเทศเกาหลีใต้ ถิ่นของผู้ท้าชิงเอง โดยแพ้น็อกไปในยกที่ 13 เนื่องจากสภาพร่างกายของแสนศักดิ์ไม่แข็งแกร่งเหมือนเก่า และสายตาก็เริ่มมีปัญหา จากนั้นแสนศักดิ์ได้ไปชกนอกรอบที่[[ประเทศฟิลิปปินส์]]ก็แพ้นักมวยเจ้าถิ่นอีก และอีก 3 เดือนต่อมา ก็บินไปชกที่[[สหรัฐอเมริกา]]กับ [[โธมัส เฮิร์นส์]] ซึ่งเป็นดาวรุ่งในขณะนั้น ซึ่งแสนศักดิ์ไม่อาจสู้อะไรเฮิร์นส์ได้เลย เป็นฝ่ายแพ้น็อกไปในยกที่ 3 แสนศักดิ์ชกมวยครั้งสุดท้ายในปี [[พ.ศ. 2524]] ที่[[จังหวัดร้อยเอ็ด]] โดยเป็นโปรโมเตอร์จัดการแข่งขันเอง โดยเป็นการชิงแชมป์ภาคตะวันออกไกลและแปซิฟิก (OPBF) กับนักมวยชาวเกาหลีใต้ แต่ก็แพ้คะแนนขาดลอยอีก จึงต้องแขวนนวมไปในที่สุด