ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ห้องสิน"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Tiemianwusi (คุย | ส่วนร่วม) หน้าใหม่: 300px|thumb|right|นาง[[Daji|ต๋าจี่ซึ่งปิศาจจิ้งจอกสิงสู่อยู่ ภาพจ... |
Tiemianwusi (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 9:
พระเจ้า[[พระเจ้าตี้ซิน|ตี้ซิน]] (帝辛) แห่ง[[ราชวงศ์ซาง]] เสด็จไปไหว้นางฟ้า[[นฺหวี่วา]] (女媧) ที่วัด ทรงเห็นรูปปั้นนางงดงาม ก็ออกพระโอษฐ์ว่า ใคร่จะเป็นผัวนาง ทั้งยังเขียนโคลงแสดงความกำหนัดที่มีต่อนางไว้บนฝาวัด นางฟ้าจึงส่ง[[Huli Jing|ปิศาจจิ้งจอก]] (狐狸精) [[Jiutou Zhiji Jing|ผีไก่ฟ้าเก้าหัว]] (九头雉鸡精) และ[[Pipa Jing|ภูตพิณหยก]] (琵琶精) มาล่อลวงพระเจ้าตี้ซินให้ถึงแก่ความวิบัติ ปิศาจจิ้งจอกได้มาสิงร่างหญิงสาวชื่อ [[Daji|ต๋าจี่]] (妲己) หนึ่งคืนก่อนที่บิดาจะพานางเข้าถวายตัว นางต๋าจี่ทำให้พระเจ้าตี้ซินลุ่มหลงจนละเลยราชการ และบริหารบ้านเมืองอย่างโฉดเขลา ไพร่ฟ้าจึงก่นด่าทั้งแผ่นดิน
ครั้งหนึ่ง พระเจ้าตี้ซินพิโรธ[[พระเจ้าโจวเหวิน|จี ชาง]] (姬昌) ข้าราชการผู้หนึ่งซึ่งมีบรรดาศักดิ์เจ้าพระยาตะวันตก พระเจ้าตี้ซินจึงสั่งขังจี ชาง ไว้ที่เมืองโหยวหลี่ (羑里) [[Bo Yikao|ปั๋ว อี้เข่า]] (伯邑考) ลูกชายหัวปีของจี ชาง มาทูลขอให้ปล่อยบิดา นางต๋าจี่เห็นปั๋ว อี้เข่า รูปงาม ก็มีใจปฏิพัทธ์ และขอให้พระเจ้าตี้ซินให้เขาเข้าวังมาสอนนางเล่นพิณ[[Guqin|กู่ฉิน]] (古琴) แล้วนางก็
ต่อมา พระเจ้าตี้ซินโปรดให้จี ชาง กลับพระนครได้ จี ชาง จึงลักลอบซ่องสุมกำลังพลเพื่อโค่นล้มพระเจ้าตี้ซิน เวลานั้น บัณฑิตคนหนึ่งชื่อ [[เจียง จื่อหยา]] (姜子牙) เป็นศิษย์ของนักพรตที่เรียกตนว่า [[Yuanshi Tianzun|บรรพเทวกษัตริย์]] (元始天尊) ร่ำลาอาจารย์มาตามหาเจ้านายที่แท้จริง วิธีตามหาของเขา คือ นั่งอยู่เหนือน้ำราวสามฟุต แล้วหย่อนเบ็ดลงไปในน้ำโดยไม่ใส่เหยื่อ ชาวบ้านชาวช่องเห็นก็แปลกใจจึงพากันมา
เจียง จื่อหยา ใช้[[oracle bone|กระดูกเสี่ยงทาย]]ว่า ข้าราชการคนสำคัญของพระเจ้าตี้ซินกำลังหมดสิ้นไป หนึ่งในนั้น คือ [[Bigan (Shang minister)|ปี่ กั้น]] (比干) เจียง จื่อหยา เดินทางมามอบเครื่องรางให้ปี่ กั้น ไว้คุ้มภัย พร้อมกับให้คำแนะนำบางอย่างไว้ อย่างไรก็ดี คืนหนึ่ง ขณะพระเจ้าตี้ซินกำลังเสวยกระยาหารค่ำ เทวดาหลายองค์มาปรากฏ พระเจ้าแผ่นดินดีพระทัยมาก จึงเชิญเทวดามาร่วมโต๊ะเสวย ปี่ กั้น เห็นเทวดาเหล่านั้นเมาแล้ว
นางต๋าจี่ทูลพระเจ้าแผ่นดินว่า นางมีโรคหัวใจซึ่งรักษาได้ก็แต่โดยการบริโภค "หัวใจพิสุทธิ์เจ็ดห้อง" (七巧玲瓏心) และปี่ กั้น ซึ่งผู้คนนับถือกันเสมือนพ่อพระ มีหัวใจเช่นนั้น พระเจ้าตี้ซินจึงเรียกให้ปี่ กั้น แสดงความจงรักภักดี ปี่ กั้น ได้ฟังก็รำลึกถึงคำแนะนำของเจียง จื่อหยา จึงกลืนเครื่องรางนั้นลงท้อง แล้วควักหัวใจตนเองออกมาถวาย โลหิตไม่หยาดสักหยด และปี่ กั้น จะได้เป็นอันตรายอย่างใดก็หาไม่ ครั้นแล้ว ปี่ กั้น ก็เดินออกจากวัง เจียง จื่อหยา ห้ามปี่ กั้น เหลียวหลังกลับไปมองอีกจนกว่าจะถึงบ้าน จึงจะรอดชีวิต ขณะที่ใกล้จะถึงบ้านอยู่แล้วนั้นเอง แม่ค้าคนหนึ่งร้องว่า มีกะหล่ำไร้รากมาขาย ปี่ กั้น ได้ฟังก็ฉงน จึงหันไปดูแล้วถามว่า จะมีกะหล่ำไร้รากได้อย่างไร หญิงนั้นก็ตอบว่า ถูกแล้ว กะหล่ำอยู่ไม่ได้ถ้าไร้รากฉันใด คนก็อยู่ไม่ได้ถ้าไร้หัวใจฉันนั้น แล้วปี่ กั้น ก็ล้มลงตาย หญิงนั้นก็คืนร่างเดิม คือ ภูตพิณหยก
เนื้อหาทั้งเรื่องพรรณนาสงครามระหว่างฝ่ายทั้งสองซึ่งมีการเรียกเทวดาตลอดจนภูตผีปิศาจมาช่วยรบ ในการนี้ บรรพเทวกษัตริย์ อาจารย์ของเจียง จื่อหยา ได้มอบบัญชีเทวดามาให้เจียง จื่อหยา เรียกใช้ เจียง จื่อหยา ได้ใช้บัญชีนั้นตั้งขุนศึกทั้งฝ่ายซางและโจวขึ้นเป็นเทวดามารับราชการ ที่สุดแล้ว กองทัพจี ชาง
== ฉบับแปลไทย ==
|