ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จิมมี คาร์รัทเธอร์"

การป้องกันตำแหน่งครั้งสุดท้ายของคารัทเธอร์มมีขึ้นที่กรุงเทพฯ กับผู้ท้าชิงชาวไทย จำเริญ ทรงกิตรัตน์ การชกครั้งนี้ที่จัดที่[[สนามกีฬาจารุเสถียร]] เมื่อวันที่ [[2 พฤษภาคม]] [[พ.ศ. 2497]] เป็นสนามกีฬากลางแจ้ง ปรากฏว่าเย็นนั้นฝนตกหนักจนมีน้ำขังบนเวที กรรมการและสักขีพยานเสนอให้เลื่อนการชกออกไปก่อน แต่เมื่อปรึกษากับนักชกทั้งสองฝั่งแล้ว ตกลงกันว่า จะทำการชกต่อไปตามแผนเดิม โดยจิมมี่ คาร์รัทเธอร์ เสนอให้ถอดรองเท้าชกด้วยเท้าเปล่า ทั้งคู่ชกโดยไม่สวมรองเท้า ท่ามกลางฝนที่ตกลงมาอย่างหนักเป็นเวลานับชั่วโมง ในที่สุดการชกก็สิ้นสุดลงในยกที่ 12 เมื่อไฟนีออนที่ให้แสงสว่างบนเวทีถูกลมพัดตกลงมาแตก และเศษแก้วบาดเท้าของนักมวย ไม่สามารถชกต่อได้ ผลการนับคะแนนปรากฏว่าจำเริญ ทรงกิตรัตน์เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ทั้ง ๆ ที่ยกท้ายๆ จำเริญเป็นฝ่ายชกคาร์รัทเธอร์บอบช้ำเจียนไปเจียนอยู่หลายครั้ง การชกครั้งนี้ได้รับการบันทึกว่า เป็นการชกชิงแชมป์โลกมวยสากลในยุคใหม่ ครั้งแรกและครั้งเดียว ที่นักชกชกด้วยเท้าเปล่า โดยไม่สวมรองเท้า<ref>[http://www.eastsideboxing.com/boxing-news/bearden3001.php The Oddest Championship Fight: Barefoot in the Monsoon Rains]</ref> หลังจากที่ชกป้องกันตำแหน่งชนะคะแนนจำเริญ ทรงกิตรัตน์ที่กรุงเทพฯ คารัทเธอร์ได้แวะชกอีกครั้งที่[[สิงคโปร์]]และประกาศแขวนนวมไปเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2497 เขาได้รับการประกาศชื่อในหอเกียรติยศของนักมวยที่ลอสแอนเจลิสใน พ.ศ. 2538