ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าพระยาทิพากรวงศมหาโกษาธิบดี (ขำ บุนนาค)"

เจ้าพระยาทิพากรวงศ์มหาโกษาธิบดีลาออกจากราชการสมัยปลายรัชกาลที่ 4 เมื่อวันที่ [[29 มกราคม]] [[พ.ศ. 2410]] เนื่องจากมีปัญหาป่วยด้วยโรคตา ครั้นเมื่อถึงสมัย[[พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]] ได้ทรงโปรดให้เจ้าพระยาทิพากรวงศ์มหาโกษาธิบดีกลับเข้ารับราชการอีกครั้งหนึ่งด้วยเห็นว่าเป็นผู้ใหญ่มีประสบการณ์สูง เป็นผู้มีอัธยาศัยดี เที่ยงธรรม จึงโปรดสถาปนาให้มีอำนาจได้สำเร็จราชการในกิจการต่างประเทศ เป็นที่ปรึกษาคิดอ่านราชการแผ่นดินด้วย เจ้าพระยาทิพากรวงษ์มหาโกษาธิบดีรับราชการต่อมาได้อีกเพียง 2 ปี ก็ถึงแก่พิราลัย

'''เจ้าพระยาทิพากรวงศ์มหาโกษาธิบดี''' รับราชกาลมาถึง 3 แผ่นดิน เมื่อครั้งเป็นจหมื่นราชามาตย์ดำรงตำแหน่งปลัดกรมพระตำรวจ ได้ทำการปราบปรามโจรผู้ร้ายสำคัญ ๆ มากมาย รวมทั้งการจับผู้ร้ายแถบด่านปัจจมิตร เมื่อ [[พ.ศ. 2380]] ซึ่งจับผู้ร้ายได้มากถึง 30 คน ครั้งเมื่อทรงโปรดให้ไปจับ[[ฝิ่น]]ทางหัวเมืองปักษ์ใต้ก็สามารถปราบและจับฝิ่นได้ตั้งแต่[[ประจวบคีรีขันธ์]]ไปถึงเมือง[[ถลาง]] นำฝิ่นที่จับได้มาเผาที่หน้าพระที่นั่งสุทธาสวรรค์ ซึ่งได้โปรดเกล้าให้นำกลักฝิ่นมาหล่อเป็น[[พระพุทธรูป]]พระประธานใน[[ศาลาการเปรียญ]] [[วัดสุทัศน์เทพวราราม]] เมื่อระหว่าง [[พ.ศ. 2387]] ถึง [[พ.ศ. 2391]] ก็ได้ทำการปราบปราม[[อั้งยี่]]ขายฝิ่นตั้งแต่ปากน้ำ[[บางปะกง]] หัวเมืองชายทะเลตะวันตก รวมทั้งการปราบ[[จีนตั้วเหี่ย]]ที่เมือง[[ฉะเชิงเทรา]]