ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หม่อมเจ้าสวาสดิ์วัฒโนดม ประวิตร"

หม่อมเจ้าหญิงสวาสดิ์วัฒโนดมทรงนิพนธ์นวนิยายเรื่องแรกเมื่อ พ.ศ. 2478 ขณะพระชันษาได้ 24 ปี โดยใช้นามปากกาว่า "ดวงดาว" โดยทรงให้เหตุผลว่า เพราะทรงโปรดที่จะทอดพระเนตรดวงดาวในยามค่ำคืน เพราะดูแล้วน่ารักดี แต่เมื่อทรงส่งเรื่อง "คำอธิษฐานของดวงดาว" ลงตีพิมพ์ใน[[หนังสือพิมพ์]]ประชาชาติวันอาทิตย์ นามปากกาได้กลายเป็น "บังใบ" ไป ซึ่ง[[มาลัย ชูพินิจ]] เป็นผู้ตั้งถวายโดยความเข้าใจผิด ชื่งต่อมาในภายหลังทรงเปลี่ยนมาใช้นามปากกา "ดวงดาว" ตลอดมา และมีผลงานติดต่อมาหลายเรื่อง เช่น นวนิยายเรื่อง "ผยอง", "เชลยศักดิ์" และ "เคหาสน์สีแดง"

 

 

หม่อมเจ้าหญิงสวาสดิ์วัฒโนดม ประวิตร ทรงหยุดเขียนนวนิยายในปี พ.ศ. 2508 เพราะไม่ทรงเห็นด้วยกับนิตยสารบางเล่ม ที่ให้ผู้อ่านทายชื่อนักประพันธ์ในนิยายที่ไม่ลงชื่อผู้แต่ง <ref>[http://www.thaiwriter.org/writers/MJswatwarodom/MJsawtwarodom.htm พระประวัติ หม่อมเจ้าหญิงสวาสดิ์วัฒโนดม ประวิตร] ชุมนุมนักเขียนไทย</ref> แต่ยังทรงพระนิพนธ์เรื่องสั้นต่อมาอีกบ้าง เรื่องสุดท้ายที่ทรงพระนิพนธ์ในปี พ.ศ. 2529 คือ เรื่อง "อดีตที่รัก" ซึ่งเป็นพระประวัติเมื่อครั้งทรงพระเยาว์ ลงพิมพ์ในหนังสือแจกในงานพระราชทานเพลิงศพ หม่อมหลวงหญิงเหมือนจันทร์ ประวิตร