ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลอง โบเรต"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 35:
โบเรตเริ่มเล่นการเมืองใน พ.ศ. 2501 โดยได้รับเลือกตั้งจาก[[จังหวัดสตึงเตรง]]<ref>[http://rousseaustudies.free.fr/articlecambodge.html LA CONSTRUCTION DU CAMBODGE EN DEBAT (1954-1959)]</ref> และได้เป็นเลขาธิการแห่งรัฐเกี่ยวกับกิจการแรงงานและสังคม และได้รับเลือกตั้งอีกใน พ.ศ. 2505 ในช่วงนี้ เขามีชื่อเสียงในการเขียนนิยายโรแมนติก<ref>Corfield JJ. ''The history of Cambodia.'' Santa Barbara, Calif.: Greenwood Press, 2009, p. 64.</ref> เขาได้เป็นเลขาธิการทั่วไปทางด้านการเงินแต่เพราะนโยบายที่ไปคนละทางกับพระนโรดม สีหนุเกี่ยวธนาคารแห่งชาติและการค้ากับต่างประเทศ ทำให้เขาถูกบังคับให้ลาออกเมื่อ พ.ศ. 2506 แต่ยังคงเป็นส.ส. ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2509 หลังการรัฐประหาร พ.ศ. 2513 เขาได้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงข่าวสารเมื่อ พ.ศ. 2514 – 2515 และรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศระหว่างพ.ศ. 2515-2516
 
ในวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2516 โบเรตได้เป็นนายกรัฐมนตรีต่อจาก[[อิน ตัม]] และในวันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2517 เขาได้เป็นหนึ่งในสี่ของคณะกรรมการสูงสุดที่ประกอบไปด้วยโบเรต [[ลน นล]] พระ[[สีสุวัตถิ์ สิริมาตะมตะ]]และ[[โซสทีน เฟอร์นานเดซ]] ในวันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2518 เขาพยายามเจรจากับเขมรแดงที่กรุงเทพแต่ไร้ผล<ref>[http://aefek.free.fr/iso_album/long_boret.pdf Long Boret]</ref>
 
ลอง โบเรตยังคงอยู่ในสำนักงานจนกระทั่งเขมรแดงเข้าสู่พนมเปญเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2518<ref>[http://jimmycarterlibrary.org/library/oralhistory/clohproject/Cambodia.pdf Interviewed by Charles Stuart Kennedy on September 6, 2000: John Gunther Dean on his experience as US Ambassador to Cambodia, 1974-75, p. 27.]</ref> ทั้งที่เขามีชื่ออยู่ในบัญชีดำของพระ[[นโรดม สีหนุ]] นายพล[[สัก สุตสคาน]]กล่าวว่าโบเรตตัดสินใจอพยพออกจากเมืองในเช้าวันที่ 17 เมษายน<ref>Sutsakhan, Lt. Gen. S. ''The Khmer Republic at War and the Final Collapse'' Washington DC: U.S. Army Center of Military History, 1987, p. 169. [http://www.vietnam.ttu.edu/star/images/239/2390505001C.pdf Part 3]</ref><ref>Swain J. ''River of Time.'' London: Heinemann, 1995, p. 135.</ref> แต่เขาและครอบครัวของเขาไม่สามารถขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์เที่ยวสุดท้ายได้<ref>Dean, 2000, p. 37.</ref>" ผู้ที่เห็นเขาครั้งสุดท้ายคือ[[ซิดนีย์ ชานเบิร์ก]] และ[[ดิธ ปราน]]ที่ด้านนอกสถานทูตฝรั่งเศส<ref>Sydney Schanberg, ''The Death and Life of Dith Pran.'' New York, N.Y., U.S.A.: Penguin, 1985, p. 26.</ref> หลังจากนั้นไม่นาน กอย ทวน รองหัวหน้าผู้บัญชาการทหารของเขมรแดงได้สั่งให้ประหารชีวิต ลน นนและเจ้าหน้าที่รัฐบาลคนอื่น วิทยุเขมรแดงกล่าวว่าเขาถูกประหารชีวิตด้วยการตัดศีรษะ<ref>Becker E. ''When the War was Over: Cambodia and the Khmer Rouge Revolution.'' New York: PublicAffairs, 1998, p. 160 & 193: "...Reportedly one of the very first acts of the communists was to behead [Boret] on the lawns of the private Cercle Sportif Country Club."</ref> แต่แหล่งอื่นๆกล่าวว่าเขาและพระสีสุวัตถิ์ สิริมาตะมตะถูกยิงเป้า<ref>Jackson KD. Cambodia, 1975-1978: ''Rendezvous with Death.'' Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1989, p. 184.</ref>
 
==อ้างอิง==