ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลัทธิสำแดงพลังอารมณ์แนวนามธรรม"

เทคนิค คัลเลอร์ ฟิลด์ เพนติง (Colour Field Painting) ถูกพัฒนาภายหลังจากเทคนิค แอคชั่น เพนติง และเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของลัทธิสำแดงพลังอารมณ์แบบนามธรรม คัลเลอร์ ฟิลด์ เพนติง ปรากฏในช่วงทศวรรษที่ 1940 - 1950 โดยหลากหลายศิลปิน เช่น มาร์ค รอธโก, คลิฟฟอร์ด สติลล์, บาร์เนธ นิวแมน เทคนิคคัลเลอร์ ฟิลด์ เพนติง มีวิธีการที่นุ่มนวลกว่า โดยแรงกระตุ้นที่อยู่เบื้องหลังนั้นคือภาพสะท้อนและการใช้สมองในการสร้างลักษณะของภาพอย่างเรียบง่ายด้วยจินตนาการและสร้างผลสะเทือนทางอารมณ์ รอธโก และ นิวแมน รวมไปถึงคนอื่นๆ อธิบายว่า ความปรารถนาของพวกเขาคือ "ความสูงสุด" (sublime) มากกว่าความสวยงาม (beautiful) ด้วยรูปแบบของการใช้สีที่มีลักษณะมินิมัลลิสม์ [[จุลนิยม]](minimalism) ของของพวกเขา ที่มีเป้าหมายเพื่อที่จะปลดปล่อยศิลปินจากข้อจำกัดจากความทรงจำทั้งหมด รวมไปถึงการโหยหาอดีต ตำนานและปกรณัมต่างๆ ที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของจิตรกรรมตะวันตก