ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ประเทศฮอนดูรัส"

ประเทศฮอนดูรัสจัดว่าเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดประเทศหนึ่งในแถบ[[ละตินอเมริกา]] [[เศรษฐกิจ]]ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับการเกษตรกรรม ซึ่งมีค่าผลิตภัณฑ์มวลรวม 22 % ในปีพ.ศ. 2542 สินค้าส่งออกมากที่สุดคือ[[กาแฟ]] (340 ล้านเหรียญดอลลาร์สหรัฐ) ซึ่งเป็นสินค้าส่งออกทั้งหมด 22 % ของประเทศ [[กล้วย]]ซึ่งเคยเป็นสินค้าส่งออกอันดับสองของประเทศจนกระทั่งได้ถูก[[พายุเฮอริเคนมิชท์]]พัดทำลายเสียหายหมดในปี[[พ.ศ. 2541]] และได้คืนสภาพมา 57 % ของตอนก่อนถูกพายุพัดในปี[[พ.ศ. 2543]] [[กุ้ง]]เลี้ยงก็เป็นสินค้าส่งออกที่สำคัญอีกอย่าง

มี[[อัตราการว่างงาน]]อยู่ที่ประมาณ 4.0% ในขณะที่ยังมีอัตราของคนทำงานในอาชีพได้ไม่เต็มที่หรือคนที่ถูกว่าจ้างเฉพาะระยะเวลาสูงกว่า เศรษฐกิจของประเทศฮอนดูรัสได้เติบโตขึ้น 4.8% ในปีพ.ศ. 2543 ที่ได้ฟื้นสภาพจากการเสื่อมถอยของเศรษฐกิจถึง 1.9% ในปีพ.ศ. 2542 ได้มีการคาดหวังว่าเศรษฐกิจจะเติบโตขึ้นอีก 4-5 % ในปีพ.ศ. 2544 ที่นำโดยโครงการปฏิรูปกองทุนต่างประเทศ ตลาดการค้ามากิลาโดร่า (เป็นการรวมกลุ่มกัน โดยทำการแลกเปลี่ยนสินค้าส่งออกระหว่างประเทศ โดยเฉพาะในประเทศที่มีเขตแดนติดกัน) ของฮอนดูรัส เป็นตลาดที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลก ได้ดำเนินการต่อเนื่องอย่างแน่นอนในปี พ.ศ. 2543 ได้ว่าจ้างแรงงานเพิ่มถึง 120,000 คน และได้ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศได้มากกว่า 528 ล้าน[[เหรียญดอลลาร์สหรัฐ]]

ภาวะเงินเฟ้อ วัดได้จากดรรชนีแสดงระดับการเปลี่ยนแปลงของสินค้ากับการบริการของผู้บริโภค มีค่าอยู่ที่ 10.1 % ในปี พ.ศ. 2543 ค่า[[เงินเฟ้อ]]ได้ลดลงไปเล็กน้อยจาก 10.9% ที่บันทึกไว้ในปีพ.ศ. 2542 ทุนสำรองในประเทศเริ่มแข็งตัวขึ้นในปี[[พ.ศ. 2543]] ซึ่งอยู่ที่ 1 พันล้านเหรียญดอลลาร์สหรัฐเศษๆ อัตราการส่งเงินเข้าประเทศจากชาวฮอนดูรัสที่อาศัยในต่างประเทศ (ซึ่งส่วนใหญ่อาศัยในสหรัฐอเมริกา) ขึ้นถึง 28% เป็นจำนวน 410 ล้านเหรียญดอลลาร์สหรัฐในปี พ.ศ. 2543 ค่าเงินเล็มปิร่า (ระบบเงินตรา) ได้ลดลงอย่างพอประมาณ