ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สังเวชนียสถาน"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 84:
บริเวณกลุ่มพุทธสถานพุทธคยา อันเป็นอนุสรณียสถานระลึกถึงการ[[ตรัสรู้]]ของ[[พระพุทธองค์]]นั้น เริ่มสร้างขึ้นตั้งแต่สมัย [[พระเจ้าอโศกมหาราช]]{{fn|4}} และสร้างต่อเติมเรื่อยมาโดย[[กษัตริย์]][[ชาวพุทธ]]ใน[[อินเดีย]] พระองค์ต่อ ๆ มา จนกระทั่ง เมื่อกองทัพ[[มุสลิม]]บุกเข้ามาโจมตีอินเดีย พุทธคยาจึงถูกปล่อยให้รกร้างไม่มีผู้คอยเฝ้าดูแล
[[ไฟล์:
สำหรับความเป็นไปของต้นพระศรีมหาโพธิ์ตรัสรู้นั้น ต้นแรกเป็นสหชาติกับพระพุทธเจ้า (เกิดในวันเดียวกับวันที่เจ้าชายสิทธัตถะประสูติ) มีอายุมาได้ 352 ปี จนถึงสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช จึงถูกทำลายโดยพระชายาของพระเจ้าอโศกมหาราช เพราะความอิจฉาที่พระเจ้าอโศกรักและหวงแหนต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นนี้จนไม่สนใจพระนาง ต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่สองนั้น ปลูกโดยพระเจ้าอโศกมหาราชจากหน่อพระศรีมหาโพธิ์ต้นเดิม และมีอายุยืนมาประมาณ 871-891 ปี จนถูกทำลายในประมาณปี [[พ.ศ. 1143]]-[[พ.ศ. 1163|1163]] ด้วยน้ำมือของพระราชา[[ฮินดู]]แห่งเบงกอลพระนามว่า ศศางกา ซึ่งพระองค์อิจฉาพระพุทธศาสนาที่มีความรุ่งเรืองมาก จึงทรงแอบนำกองทัพเข้ามาทำลายต้นโพธิ์ต้นนี้ ต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่สามนั้นปลูกโดยพระเจ้าปูรณวรมา กษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์เมารยะ และต้นที่สามนี้มีอายุยืนมากว่า 1,258-1,278 ปี จึงล้มลงในสมัยที่อินเดียเป็น[[อาณานิคม]]ของ[[อังกฤษ]] และต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่สี่ ที่ยังคงยืนต้นมาจนปัจจุบัน ปลูกโดยนายพลเซอร์ อเล็กซานเดอร์ คันนิ่งแฮม เมื่อ [[พ.ศ. 2423]]
|