ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เกาสฺยง"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 66:
เกาสง ตั้งอยู่ทางชายฝั่งด้านทิศใตะวันตกเฉียงใต้ของไต้หวันโดยหันไปทางช่องแคบไต้หวัน มีภูมิอากาศแบบเขตร้อน อุณหภูมิโดยเฉลี่ย 30 C ในช่วงฤดูร้อน (พ.ค.– ก.ย.) และ 10 C ในช่วงฤดูหนาว (ธ.ค.– ก.พ.) ตัวเมืองแบ่งพื้นที่โดยกว้างออกเป็น 3 บริเวณใหญ่ ๆ คือ เขตตัวเมืองเก่า ซึ่งเต็มไปด้วยประวัติศาสตร์และความงดงามของทัศนียภาพที่มีเสน่ห์ ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของแม่น้ำแห่งความรัก เขตธุรกิจของตัวเมืองใหม่ ซึ่งรวมตัวกันอยู่บริเวณรอบ ๆ ท่าเรือเกาสง และ อยู่ทางด้านตะวันออกของแม่น้ำ เขตสุดท้ายคือ เขตชานเมือง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นพื้นที่พักอาศัยและย่านอุตสาหกรรม สัญลักษณ์ทางธรรมชาติ 2 แห่งของเมืองเกาสงคือ ภูเขาปะการัง ชูซัน และ พานพินซัน
 
=== ประวัติศาสตร์===
เมืองเกาสง สร้างขึ้นในช่วงปลายราชวงศ์หมิง และเติบโตขึ้นมาจากหมู่บ้านเล็ก ๆ ชื่อ “ต๋า-เก๋า” ซึ่งเป็นภาษาที่พูดกันของคนส่วนใหญ่ที่อพยพถิ่นฐานเข้ามาอยู่ในยุคแรก ชื่อของเมืองมีต้นกำเนิดจาก มาคาเตา ซึ่งเป็นชื่อของชนเผ่าท้องถิ่น หมายถึง “ป่าไม้ไผ่” ในภาษาของชนเผ่าท้องถิ่น ภายใต้การปกครองของ เจิ้งจิง ในปี [[พ.ศ. 2207]] เมืองนี้ถูกตั้งชื่อให้ว่า หว่าน เหนียน โจว ภายหลังจากที่มีการเปลี่ยนชื่อเมืองอีกครั้งเป็น ต๋า-เก๋า
 
บรรทัด 74:
ในปี [[พ.ศ. 2438]] ไต้หวันถูกยกให้เป็นของ[[ญี่ปุ่น]]ซึ่งเป็นข้อตกลงส่วนหนึ่งตามสนธิสัญญาชิโมโนเซกิ ในช่วงนี้เองที่ชื่อของเมืองนี้ถูกเปลี่ยนจาก ต๋า-เก๋า เป็น ทาคาโอะ (ในภาษาญี่ปุ่น) แม้ว่าการออกเสียงจะใกล้เคียงกันก็ตาม แต่ความหมายของตัวอักษรเดิมซึ่งหมายถึง “การตีสุนัข” นั้น ถูกแทนที่ด้วยความหมายที่ฟังดูดีกว่ามากคือ “วีรบุรุษผู้สูงส่ง” ชาวญี่ปุ่นที่เคยยึดครองเกาสงได้พัฒนาเมืองให้เจริญก้าวหน้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือท่าเรือ ภายหลังจากที่การปกครองไต้หวันถูกมอบกลับคืนแก่ประเทศจีนในปี [[พ.ศ. 2488]] ชื่อของเมืองที่เรียกกันอย่างเป็นทางการตามแบบอักษรภาษาโรมัน ได้กลายมาเป็น “เกาสง” (Kao-hsiung)
 
==== สถานที่ท่องเที่ยวในเมือง เกาสง====
 
1.แม่น้ำแห่งความรัก ( Love River )
บรรทัด 94:
 
เป็นอ่าวเล็ก ๆ อยู่ทางด้านตะวันตกของเมืองเกาสง ตั้งอยู่ระหว่างภูเขาวางชูและเกาะชิชิน อ่าวซิจูเป็นหาดทรายที่มีแนว [[ปะการัง]]สวยงามตามแนวชายฝั่งและต้น[[มะพร้าว]]สูงทำให้มีทิวทัศน์งดงามราวกับดินแดนสวรรค์สำหรับนักท่องเที่ยว ในปี [[พ.ศ. 2523]]มีการก่อตั้ง[[มหาวิทยาลัยซุนยัดเซ็น]]ที่มีชื่อเสียง ณ ที่นี้ ซึ่งเป็น[[มหาวิทยาลัย]]แห่งแรกของไต้หวันที่มีทัศนียภาพอันโรแมนติคของมหาสมุทรอยู่ด้วย สถานที่อื่น ๆ ที่น่าสนใจในบริเวณนี้คือ อุทยานริมชายฝั่งทะเล [[อนุสรณ์สถาน]]ของ ประธานาธิบดี[[เจียงไคเช็ค]] และพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ที่ตั้งอยู่บนเนินเขาซึ่งเคยเป็นสถานกงสุลของอังกฤษก่อสร้างขึ้นใน สมัย[[ราชวงศ์ชิง]] อาคารหลังนี้ได้รับการบูรณะในปี [[พ.ศ. 2528]]และต่อมาได้เปิดให้สาธารณชนเข้าเยี่ยมชมได้ ภายในอาคารเป็นสถานที่จัดแสดงเอกสารโบราณทางประวัติศาสตร์ ภาพแสดงเหตุการณ์ต่าง ๆ ทางประวัติศาสตร์ของไต้หวัน ภาพถ่ายต่าง ๆ แบบแปลนอาคาร แผนที่ทางยุทธศาสตร์ วัตถุและสิ่งประดิษฐ์ต่าง ๆ และอื่น ๆ อีกมากมาย
== แหล่งข้อมูลอื่น ==
http://www.calintertrade.co.th/F_tinfoor/TAVC3/Kansiung_thai.html
{{เรียงลำดับ|กเกาสง}}
[[หมวดหมู่:เกาสง| ]]
[[หมวดหมู่:เขตมหานครในสาธารณรัฐจีน]]
{{โครงประเทศ}}
http://www.calintertrade.co.th/F_tinfoor/TAVC3/Kansiung_thai.html
[[af:Kaohsiung]]
[[ar:كاوهسيونغ]]