ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ไมเคิล คาร์บาฮาล"

{{MedalSilver | [[โอลิมปิกฤดูร้อน 1988|โซล 1988]] | ไลท์ฟลายเวท}}

{{MedalBottom}}

 

ไมเคิล คาร์บาฮาล เป็นนักมวยที่ความว่องไว ออกหมัดได้เร็ว ชกสนุก มักจะน็อกคู่ต่อสู้อยู่เสมอ ๆ ต่อมาคาร์บาฮาลได้ชกเดิมพันตำแหน่งแชมป์รุ่นนี้กับยอดแชมป์ของ WBC คือ [[ฮุมเบอร์โต กอนซาเลซ]] ในปี [[พ.ศ. 2536]] ซึ่งคาร์บาฮาลได้ถูกชกล้มในยกที่ 2 และยกที่ 5 แต่สามารถพลิกกับมาเอาชนะน็อกได้ในยกที่ 7 แต่ภายหลังเมื่อได้แก้มือกันอีกถึง 2 ครั้ง กลับเป็นฝ่ายกอนซาเลซที่เอาชนะคะแนนไปได้ โดยเฉพาะในการพบกันครั้งที่ 3 การชกทั้ง 12 ยก ดำเนินไปอย่างจืดชืด เมื่อครบยกผู้ชมทั่วสนามถึงกลับเขวี้ยงเบาะปูรองนั่งด้วยความไม่พอใจ แต่ต่อมา คาร์บาฮาลก็ยังกลับมาครองแชมป์ของ IBF ได้ด้วยการเอาชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อป คัสโตร นักมวยชาวเม็กซิกัน ไปได้