ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ไดโจไดจิง"

'''ไดโจไดจินโจไดจิง''' (太政大臣) หรือ '''อัครมหาเสนาบดี''' เป็นตำแหน่งสูงสุดของขุนนางฝ่ายบริหารของ[[ญี่ปุ่น]] เริ่มปรากฎครั้งแรกในปี [[พ.ศ. 1246]] โดยมีเจ้าชายโอซากะเบะเป็นผู้ประเดิมตำแหน่ง หลังจากนั้นใน[[ยุคเฮอัน]] คนใน[[ตระกูลฟุจิวะระ]]ได้เป็นผู้ผูกขาดตำแหน่งไดโจไดจินเรื่อยมาโจไดจิงเรื่อยมา

โครงสร้างการบริหาร จะแบ่งออกไปสามส่วน คือ ส่วนแรก ไดโจ ไดจินโจไดจิง หรืออัครมหาเสนาบดี เป็นผู้กุมอำนาจส่วนกลาง และประกอบด้วย ''ซาไดจินง'' (左大臣) เสนาบดีฝ่ายซ้าย และ''อูอุไดจินง'' (右大臣) เสนาบดีฝ่ายขวา โดยอัครมหาเสนาบดี จะเป็นประธานของสภาใหญ่แห่งรัฐ และหัวหน้าของบรรดาข้าราชการ โดยเฉพาะเสนาบดีฝ่ายซ้ายและฝ่ายขวา ตลอดจนสี่ขุนนางใหญ่และสามขุนนางเล็ก แต่ในสมัย[[เอโดะเอะโดะ]] ซึ่งเป็นยุคที่[[รัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะ]]เรืองอำนาจ ตำแหน่งไดโจไดจินโจไดจิงเป็นตำแหน่งที่ไม่มีอำนาจแต่ก็มีการสืบตำแหน่งเรื่อยมา พอถึงรัชสมัย[[สมเด็จพระจักรพรรดิเมจิ]] จึงได้ยกเลิกตำแหน่งนี้ และเปลี่ยนเป็นตำแหน่ง[[นายกรัฐมนตรี]]แทน เพื่อให้เป็นอย่างสากล