ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิซ่งเหรินจง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 25:
'''สมเด็จพระจักรพรรดิเหรินจง''' ({{zh-all|c=仁宗|p=Rénzōng}}) เป็นจักรพรรดิรัชกาลที่ 4 แห่ง[[ราชวงศ์ซ่งเหนือ]]ของ[[ประเทศจีน|จีน]] ประสูติเมื่อวันที่ [[30 พฤษภาคม]] [[พ.ศ. 1553]] โดยทรงเป็นโอรสของ[[จักรพรรดิเจินจงแห่งราชวงศ์ซ่ง|สมเด็จพระจักรพรรดิเจินจง]] เสวยราชย์เมื่อวันที่ [[24 มีนาคม]] [[พ.ศ. 1565]] และเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ [[30 เมษายน]] [[พ.ศ. 1606]] สิริพระชนม์ห้าสิบสามพรรษา และเสวยราชย์ได้สี่สิบเอ็ดปี
== ทรงพระราชสมภพ ==
พระนามแต่ประสูติว่า "เจ้าโช้วอี้" ({{zh-all|c=趙受益|p=Zhào Shòu Yì}}) ซึ่งต่อมาได้รับพระราชทานใหม่เป็น "เจ้าเจิน" ({{zh-all|c=趙禎|p=Zhào Zhēn}}) ชื่อ "เจ้า" ({{zh-all|c=趙|p=Zhào}}) นั้นเป็นชื่อพระสกุล ส่วนพระนามที่ทรงได้รับการเฉลิมเมื่อเสด็จสวรรคตแล้วว่า "สมเด็จพระจักรพรรดิที่เทียนฟ่าเต้าจี่กงฉวนเต๋อเชินเวินเชิ้งหวู่รุ้ยเจ๋อหมิงเสี้ยว" ({{zh-all|c=體天法道極功全德神文聖武睿哲明孝|p=Tǐ Tiān Fǎ Dào Jí Gōng Quán Dé Shén Wén Shèng Wǔ Ruì Zhé Míng Xiào}})▼
'''สมเด็จพระจักรพรรดิซ่งเหรินจง''' พระนามแต่ประสูติว่า "เจ้าโช้วอี้" ({{zh-all|c=趙受益|p=Zhào Shòu Yì}}) ซึ่งต่อมาได้รับพระราชทานใหม่เป็น "เจ้าเจิน" ({{zh-all|c=趙禎|p=Zhào Zhēn}}) ชื่อ "เจ้า" ({{zh-all|c=趙|p=Zhào}}) นั้นเป็นชื่อพระสกุล เป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระ[[จักรพรรดิซ่งเจินจง]] ที่ประสูติแต่[[พระสนมหลี่]] แต่เมื่อพระสนมหลี่มีประสูติกาลพระองค์ ขันทีกัวหวาย ขันทีของพระสนมหลิว พระสนมอีกองค์ในพระราชบิดา ได้พยายามเอาซากลูกแมวป่าไปสับเปลี่ยนกับพระองค์เพื่อพระสนมหลิวจะได้ขึ้นเป็น[[ฮองเฮา]] ทำให้พระสนมหลี่ถูกจำขัง และต่อมากัวหวายก็ได้นำองค์ชายเจ้าเจิน ให้[[อ๋องแปด]]อุปการะ และเมื่อต่อมาสมเด็จพระจักรพรรดิสวรรคต เจ้าเจินก็ได้ครองราชย์แทน ส่วนหลิวฮองเฮาก็ขึ้นเป็นหลิวไทเฮา และต่อมา[[เปา เจิ่ง]] ขุนนางสำคัญในรัชกาลได้จัดการเรื่องนี้จนพระสนมหลี่ พระมารดาที่แท้จริงได้รับความเป็นธรรมและขึ้นเป็นไทเฮา ส่วนหลิวไทเฮาก็ลดยศลงเป็นนางสนม และกัวหวายก็ต้องโทษประหารชีวิต
== ในรัชกาล ==
ถึงแม้สมเด็จพระจักรพรรดิเหรินจงจะทรงราชย์เป็นเวลากว่าสี่สิบปี แต่ก็ไม่ทรงเป็นที่รู้จักมากนัก นอกจากนี้ ถึงแม้รัชกาลนี้จะเป็นช่วงที่จีนมีอิทธิพล อำนาจ และความมั่นคงยอดเยี่ยม กับทั้งมีขุนนางโดดเด่นหลายคน เช่น [[เปา เจิ่ง]] แต่ก็เป็นช่วงที่บรรดา[[ประเทศราช]]เริ่มเอาใจออกห่างซึ่งจะส่งผลต่อความมั่นคงของราชวงศ์นี้ในอีกร้อยกว่าปีข้างหน้า ทั้งนี้ สืบเนื่องมาจากนโยบายด้านการต่างประเทศของรัชกาลก่อนหน้าที่เป็นไปในทาง[[สันตินิยม]]ค่อนข้างมาก ทำให้ด้านการทหารด้อยคุณภาพลงตามลำดับ และ[[ราชวงศ์เซี่ย|ราชวงศ์เซี่ยตะวันตก]]ซึ่งเป็นเจ้าประเทศราชหนึ่งได้ฉกฉวยโอกาสนี้รุกรานชายแดนจีนเป็นระยะ ๆ เมื่อสมเด็จพระจักรพรรดิเหรินจงเสวยราชย์จึงมีพระราชกฤษฎีกาให้ปรับปรุงด้านการทหารขนานใหญ่ และรัฐบาลจีนยังได้ใช้เงินจำนวนมหาศาลผูกมิตรกับ[[ราชวงศ์เหลียว]] เจ้าประเทศราชอีกหนึ่งเจ้าซึ่งเป็นปรปักษ์ต่อราชวงศ์เซี่ยตะวันตก เพื่อประกันความมั่นคงของจักรวรรดิ<ref>Zhenoao Xu, W. Pankenier, Yaotiao Jiang, David W. Pankenier. (2000). ''East-Asian Archaeoastronomy: Historical Records of Astronomical Observations of China, Japan and Korea.'' n.p. : CRC Press. ISBN 90-5699-302-X.</ref> นโยบายดังกล่าวของรัฐบาลจีนมีค่าใช้จ่ายมากมาย ยังให้เกิดการขึ้นภาษีอย่างสูงลิ่ว กลายเป็นยุคที่เรียกว่า "ข้าวยากหมากแพง" อย่างแท้จริง โดยเฉพาะชนชั้นล่างนั้นต้องอดอยากปากแห้งตลอดปีตลอดชาติ อนึ่ง ยังส่งผลให้เกิดการต่อต้านรัฐบาลเป็นระยะ ๆ และรัฐบาลเองก็มีสภาพเหมือนคนป่วยหนักในกาลต่อมาด้วย
ในท้ายรัชกาล สมเด็จพระจักรพรรดิเหรินจงทรงพระประชวรหนักโดยยังมิได้มีการแต่งตั้งรัชทายาทเอาไว้ซึ่งอาจเป็นผลเสียต่อราชบัลลงก์ได้ ด้วยคำแนะนำของราชสำนัก จึงทรงชุบเลี้ยงพระราชวงศ์น้อยสองพระองค์เป็นพระราชโอรสบุญธรรม หนึ่งในนั้นคือ '''[[จักรพรรดิซ่งอิงจง|เจ้าอิงจง]]''' ผู้เสวยราชย์ต่อมาหลังจากที่สมเด็จพระจักรพรรดิเหรินจงเสด็จดับขันธ์แล้ว
▲
สำหรับพระบรมนามาภิไธยนั้น บางทีใน[[ประเทศไทย|ไทย]]ก็เขียนว่า "เหยินจง" หรือ "เหญินจง" และเพื่อมิให้สับสนกับสมเด็จพระจักรพรรดิจีนพระองค์อื่นซึ่งมีพระบรมนามาภิไธยเดียวกัน เติมชื่อราชวงศ์ไปหน้าพระบรมนามาภิไธยเป็น "ซ่งเหรินจง" "ซ่งเหยินจง" หรือ "ซ่งเหญินจง" ก็มี
| |||