ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้ามีไฮที่ 1 แห่งโรมาเนีย"

พระยศผู้สำเร็จราชการแทนซึ่งรวมเข้ากับ[[เจ้าชายนิโคลัสแห่งโรมาเนีย]] ผู้เป็นสมเด็จอาของพระองค์, พระสังฆราช [[มิรอน คริสที]] และผู้พิพากษาสูงสุดของประเทศได้ทำหน้าที่แทนเจ้าชายไมเคิลซึ่งมีพระชนมายุเพียง 5 ชันษา ในปี พ.ศ. 2473 สมเด็จพระราชาธิบดีคาโรลที่ 2 แห่งโรมาเนียได้เสด็จกลับประเทศภายใต้คำเชื้อเชิญของนักการเมืองที่ไม่พอใจในผู้สำเร็จราชการและได้ประกาศตนเป็นกษัตริย์แห่งโรมาเนียโดยทางรัฐสภาถอดพรเจ้เจ้าชายไมเคิลออกจากราชบัลลังก์ให้ดำรงพระยศเป็นมกุฎราชกุมารด้วยตำแหน่ง "แกรนด์วออิวอดออฟเอลบา-ลูเลีย" ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2482 เจ้าชายไมเคิลได้เข้าร่วมวุฒิสภาโดยรัฐธรรมนูญปี พ.ศ. 2481 ได้กำหนดให้พระองค์มีตำแหน่งในสภาเมื่อทรงมีพระชนมายุครบ 18 ชันษา ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2483 ผู้นิยม[[นาซีเยอรมนี]]ต่อต้าน[[พรรคบอลเชวิค]] นายกรัฐมนตรีจอมพล[[เอียน เอนโตเนสคู]] ได้กระทำการรัฐประหารต่อต้านสมเด็จพระราชาธิบดีคาโรลที่ 2 ซึ่งแอนโตเนสคูเรียกพระองค์ว่าผู้ต่อต้านนาซี แอนโตเนสคูได้ยกเลิกรัฐธรรมนูญและล้มล้างระบบรัฐสภาและก่อตั้งเจ้าชายไมเคิลขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งโรมาเนียอีกครั้งเมื่อทรงมีพระชนมายุ 18 ชันษา พระองค์ได้สวมมงกุฎเหล็กแห่งโรมาเนียและได้รับการแต่งตั้งโดยพระสังฆราชา[[นิโคดิม มันทีนู]] แห่งคริสตจักรออร์ทอดอกซ์[[บูคาเรสต์]] ในวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2483 พระองค์ทรงได้รับพระยศเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพและทรงแต่งตั้งและมอบหมายนายกรัฐมนตรีเป็นผู้มีอำนาจเต็มในชื่อ 'Leader of the people' = "Conducător" แต่ในความเป็นจริงพระองค์ทรงมีพระราชอำนาจเพียงในนามเท่านั้นจนกระทั่งถึงเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2487