ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วิลเลียม วอลเลซ"

ระหว่างปี [[พ.ศ. 1839]] - [[พ.ศ. 1840]] วอลเลซได้สู้กับพวกอังกฤษและได้รับชัยชนะจากการกระทบกระทั่งเหล่านี้ ต่อมาวอลเลซได้เข้าร่วมรบกับ[[เซอร์วิลเลียม ดักกลาส]] แห่ง[[ฮาร์ดี]] สามารถปลดปล่อยเมือง[[อาแอเบอร์ดีน]] [[เพิร์ท]] [[กลาสโกว์]] [[สกอน]] และ[[ดันดี]]เป็นอิสระจากอังกฤษได้ เมื่อถึงระยะนี้ ฝ่ายราชวงศ์สก็อตถูกบีบอย่างหนักจากพระเจ้าเอ็ดเวริร์ด ที่ 1 ในเดือนเมษายน วอลเลซพร้อมผู้ติดตามได้ไปช่วยแอนดรูว์ มอเรย์ที่ "สเตอริง" ซึ่งกำลังลุกขึ้นต่อต้านอังกฤษ วอลเลซใช้ยุทธวิธีลอบโจมตีแล้วถอยหนี เป็นเหตุให้พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดสั่งประหารชีวิตสมาชิก[[สภาบารอน]]แห่งไอร์ทั้งหมด วอลเลซตอบโต้ด้วยการสังหารทหารอังกฤษที่ค่ายไอร์เสียชีวิตทั้งค่ายและถอยเข้าป่าเซลเคิร์ก ชื่อเสียงของวอลเลซโด่งดังขึ้นและได้ย้ายจากที่ลุ่มป่าเซลเคิร์กไปอยู่ไฮแลนด์

ในวันที่ [[23 สิงหาคม]] ปีเดียวกัน วอลเลซ ถูกเปลื้องผ้าในศาล ถูกม้าลากออกไปตามถนนในเมืองและถูกแขวนคอในลานเมืองสาธารณะที่[[ตลาดสมิทฟีลด์]] (วิธีแขวนคอกบฎ ของอังกฤษโบราณด้วยวิธีเปลื้องผ้าใช้ม้าลากไปแขวนคอไม่ให้ถึงตายไปถึงกลางตลาดแล้วจึงหั่นอวัยวะออกที่ละชิ้นโดยเริ่มจากองคชาติแล้วเผาต่อหน้า เมื่อนักโทษตายจึงตัดคอและหั่นศพเป็น 4 ท่อนแล้วนำศีรษะไปทำไม่ให้เน่าเปื่อยก่อนนำไปปักประจาน- อังกฤษ: hanged, drawn and quartered) ศีรษะของวอลเลซถูกปักประจานที่[[สะพานลอนดอน]] ร่วมกับศีรษะของน้องชาย คือจอห์นและ ไซมอน ฟราเซีย ส่วนแขนขาของวอลเลซถูกแยกนำไปประจานที่[[นิวคาสเซิล]] [[เบอร์วิก]] [[สเตอร์ลิง]]และที่[[อาแอเบอร์ดีน]]