นกชนหิน

ลักษณะ:นกเงือกชนิดเดียวที่มีลักษณะเด่นกว่านกเงือกชนิดอื่นๆตรงที่สันบนจะงอยปากใหญ่หนาเนื้อในสีขาวคล้ายงาช้างและมีขนหาง พิเศษคู่หนึ่งซึ่งจะงอกยาวเลยขนหางเส้นอื่น ๆ ออกไปมากถึง 50 เซนติเมตร นกตัวผู้มีขนาดลำตัวยาวจากปลายจะงอยปากถึงปลายขนหาง 127เซนติเมตรขนลำตัวสีน้ำตาลเข้มใต้ท้องสีขาวหางสีขาวมีแถบสีดำพาดขวางและปลายปีกสีขาวเป็นแถบกว้างจะงอยปากตอนโคนและบนสัน สีแดงคล้ำตอนปลายสีเหลืองเรื่อๆบริเวณลำคอที่ไม่ขนในนกตัวผู้จะมีสีแดงคล้ำส่วนนกตัวเมียจะมีสีฟ้าซีดหรือสีฟ้าแต่นกที่มีอายุน้อยเพศผู้ ลำคอจะมีสีแดงเรื่อ ๆ และนกเพศเมียหนังส่วนนี้จะเป็นสีม่วง นอกจากนี้สันบนจะงอยปากจะมีขนาดเล็กกว่า และขนหางยังเจริญไม่เต็มที่ มีลักษณะสั้นกว่านกโตเต็มวัย อุปนิสัย : ปกติจะหากินในระดับยอดไม้ กินผลไม้เป็นส่วนใหญ่ เช่น ลูกไทร บางครั้งพบว่ากินสัตว์อื่น ๆ เช่น กิ้งก่ากระรอกและนกอีกด้วย มักจะอยู่โดดเดี่ยวหรืออยู่เป็นคู่ฤดูผสมพันธุ์เริ่มราวปลายเดือนมกราคมหรือต้นเดือนกุมภาพันธ์ทำรังในต้นไม้สูงและใช้วัสดุปิดปากรังเช่น เดียวกับนกเงือกชนิดอื่นๆนกชนหินมีเสียงร้องที่ไม่เหมือนนกชนิดอื่นๆโดยนกตัวผู้จะร้องติดๆกันดังตู๊ก…ตู๊กทอดเป็นจังหวะร้องติดต่อ กันยาวเสียงร้องจะกระชั้นขั้นตามลำดับเมื่อจะสุดเสียงเสียงร้องจะคล้ายเสียงหัวเราะประมาณ4-6ครั้งเมื่อตกใจจะแผดเสียงสูงคล้ายเสียงแตร ที่อยู่อาศัย : นกชนหินเป็นนกประจำถิ่นที่พบในป่าดิบชิ้นระดับต่ำ เขตแพร่กระจาย : พบแพร่กระจายตั้งแต่แถบเทือกเขาตะนาวศรีลงมาทางใต้จนถึงประเทศมาเลเซีย สุมาตรา และบอร์เนียว สถานภาพ : ปัจจุบันนกชนหินจัดเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองประเภทที่ 1 และอนุสัญญา CITES จัดเอาไว้ใน Appendix 1 สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธุ์:นกชนหินจะถูกล่าอย่างหนักเพื่อเอาสันบนจะงอยปากบนไปแกะสลักทำเป็นเครื่องใช้และเครื่องประดับที่มีคุณ ค่าสูงมากจำนวนประชากรนกชนิดนี้จึงลดลงอย่างเห็นได้ชัดเจนในทุกบริเวณที่อาศัยนอกจากนั้นนกชนหินยังเป็นนกที่ต้องการพื้นที่อาศัยเป็น บริเวณกว้าง การสูญเสียแหล่งอาศัย