ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นิจิเร็นโชชู"

* สวดพระสูตรและธรรมสารัตถที่ว่า '''นัมเมียวโฮเร็งเงเคียว''' (''ขอนอบน้อมอุทิศชีวิตแด่พระสัทธรรมปุณฑริกสูตร'') ทุกเช้าเย็นต่อโงะฮนซนเป็นกิจวัตรอันสำคัญที่จะขาดเสียมิได้ และต้องถือการปฏิบัตินี้เป็นหนึ่งในชีวิตประจำวัน พิธีการนี้เรียกว่า ''งนเกียว'' หรือ ''การทำวาระเช้าเย็น'' โดยนิชิเรนโชชูเชื่อว่าเป็นวิธีปลุกธรรมชาติพุทธะที่อยู่ในตนให้ตื่นขึ้นโดยอาศัย 4 พลังมหัศจรรย์คือ '''พลังพุทธะ''' '''พลังธรรมะ'''ในโงะฮนซน '''พลังศรัทธา''' และ '''พลังการปฏิบัติ''' ในผู้ปฏิบัติเพื่อมุ่งหวังให้เกิด'''การประสานความจริงกับปัญญา''' ('''''เคียวชิ เมียวโกะ''''') มีพุทธิปัญญาในการดำเนินชีวิตให้ถูกต้องตามหลักธรรมะ กำจัดกรรมด้านลบ และชำระอยาตนะทั้ง 6 ให้บริสุทธ์สะอาดมากยิ่งขึ้น โดยแบ่งเป็นเช้า 5 วาระและเย็น 3 วาระ นิชิเรนโชชูจะทำวาระและสวดไดโมขุเบื้องหน้าโงะฮนซนเท่านั้น

2.บท'''''จูเรียว''''' (บทพระชนมายุกาลของตถาคตเจ้า) บทร้อยกรองและร้อยแก้วของบทที่ 16 แห่งสัทธรรมปุณฑริกสูตร พระศากยมุนีเปิดเผยว่าพระองค์บรรลุสัมมาสัมโพธิญาณมาเนิ่นนานแล้ว และพระชนมายุกาลเป็นนิรันดร์ ทรงดำรงอยู่ในฐานะพระพุทธะแห่งอดีตอันไกลโพ้น และทรงแสดงธรรมถึงความเป็นไปได้ของสรรพสิ่ง ทุกสภาพชีวิตในการบรรลุพุทธภาวะ บทนี้นิชิเรนโชชูเชื่อว่าคือใจความหลักของพระสูตร