ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อนุตตรธรรม"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Wiriya007 (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Wiriya007 (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 34:
# การเข้ารับวิถีธรรมและตั้งใจบำเพ็ญขัดเกลาจิตใจ สร้างบุญกุศลเท่านั้นถึงจะหลุดพ้นจากทะเลทุกข์ หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดได้ ในยุคที่เรียกว่า บ้านเมืองวุ่นวาย จิตใจคนตกต่ำ
# คนในอดีต ไม่ได้รับธรรมะง่าย ๆ ท่านจะต้องบำเพ็ญธรรม ปฏิบัติธรรมจนสภาวะธรรมถึงพร้อมก่อน แล้วจึงได้รับรู้วิถีธรรมทีหลัง ปัจจุบันกาลเวลาคับขันบ้านเมืองวุ่นวาย จิตใจคนตกต่ำ วิถีอนุตตรธรรมนั้นจึงได้ปรกโปรด เป็นการรับรู้หนทางธรรมก่อนแล้วเริ่มฝึกบำเพ็ญขัดเกลา เพื่อเปลี่ยนแปลงให้เกิดคนดีขึ้นในสังคม วิถีธรรมจึงได้เผยแพร่ไปในวงกว้าง
# วิถีอนุตตรธรรมเป็นรากของทุกศาสนา เพราะทุกศาสนาล้วนเป็นกิ่งก้านสาขาของรากธรรมะ ที่ผลิดอกออกผลงอกงาม ทุกศาสนามีที่มาจากต้นธาตุต้นธรรมต้นกำเนิดเดียวกัน เพราะวิถีธรรมมีมาก่อนที่จะเกิดศาสนา เฉกเช่น ธรรมะ ธรรมชาติหรือหลักสัจธรรมของฟ้าดิน ที่พระพุทธองค์ได้ตรัสรู้"อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ" พระองค์จึงนำธรรมะนี้ไปปรกโปรดแก่เวไนยสัตว์ได้ดำเนินปฏิบัติ ประกาศศาสนาซึ่งมีรากเหง้าจากธรรมะอันยิ่งใหญ่ของฟ้าดินหรือ"หลักสัจธรรมนั่นเอง" ที่กล่าวมาคือ ความสัมพันธ์ระหว่างวิถีธรรมกับศาสนา (ศึกษาเพิ่มเติมได้ในหนังสือไกลวัลยธรรม ของท่านพุทธทาสได้)วิถีอนุตตรธรรมจึงตตรธรรมจึง'''มิใช่พระศาสนา ลัทธิอุบาทว์ ศาสนามารที่หวังหลอกลวงเงินทางท่าน''' แต่เป็นหลักสัจธรรมที่นำไปปฏิบัติใช้ในชีวิตประจำวัน นำธรรมะเข้าสู่ครัวเรือน
# โอกาสในการรับวิถีธรรมของแต่ละคนขึ้นอยู่กับบุญและเหตุปัจจัยที่ได้สั่งสมในอดีตชาติ และรากบุญที่ได้สั่งสมของบรรพชน
# ประจักษ์หลักฐานที่สำคัญในวิถีอนุตตรธรรมคือ เมื่อผู้ที่ได้รับวิถีธรรมแล้ว ร่างกายจะร้อนไม่เน่า หนาวไม่แข็ง เนื่องจากผู้ได้รับวิถีธรรมได้รับการถอนชื่อจากบัญชียมโลก จิตญาณมุ่งสู่สุขคติภูมิ
# พระวิสุทธิอาจารย์ในยุคกาลท้ายนี้คือ พระพุทธะจี้กงและพระโพธิสัตว์จันทรปัญญา
# อนุตตรธรรมมีพงศาธรรมและพระบรรพจารย์ที่สืบทอดยาวนานกว่าห้าพันปีจากประเทศจีนและประเทศอินเดีย จนถึงปัจจุบันเป็นช่วงยุคที่มีการเผยแพร่ธรรมปกแผ่อย่างกว้างขวาง
 
หลักธรรมที่ร่วมศึกษาในวิถีอนุตตรธรรม จะเน้นเรื่องของบำเพ็ญศีล คุณธรรม คุณสัมพันธ์ หลักจริยธรรม สัตยธรรม มโนธรรม ที่ต้องสำรวจตนปฏิบัติ และปฏิบัติธรรมได้โดยไม่ต้องบวชหรือละทางโลก ซึ่งสามารถปฏิบัติธรรมอยู่ในครัวเรือนร่วมกันได้ และไม่แบ่งแยกโจมตีกันถึงเรื่องการนับถือศาสนาต่าง ๆ ซึ่งเป็นเรื่องส่วนบุคคล คือ ไม่แบ่งแยกศาสนา เพราะ"ทุกศาสน์ล้วนเอกสัจธรรม"