ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พูนพิศ อมาตยกุล"

* ได้เป็นนักวิทยาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต กิตติมศักดิ์(Communication Disorders) มหาวิทยาลัยมหิดล ในปีพุทธศักราช 2545

 

 

เรียนดนตรีไทยกับนาย[[เทวาประสิทธิ์ พาทยโกศล]] เรียนขับร้องจากครู[[แช่มช้อย ดุริยพันธ์]] อาจารย์[[เจริญใจ สุนทรวาทิน]] คุณหญิง[[ไพฑูรย์ กิตติวรรณ]] ครู[[สุดจิตต์ ดุริยประณีต]] และครู[[สุรางค์ ดุริยพันธ์]] มีความสามารถในการขับร้องเพลงไทยและประพันธ์บทร้องเพลงไทย เป็นนักจัดรายการเพลงทางวิทยุและโทรทัศน์ที่สนใจการเก็บรักษาผลงานที่ออกอากาศ รวบรวมลงานและรักษาไว้ในห้องสมุดดนตรีเป็นจำนวนมากกว่า 1.600 รายการ ต้นฉบับรายการวิทยุเหล่านี้ยังรักษาไว้เพื่อการอ้างอิง ในห้องสมุดดนตรีสมเด็จพระเทพรัตน์ [[มหาวิทยาลัยมหิดล]] ศาลายา และที่หน่วยโสตทัศน์ หอสมุดมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และ ยังเป็นนักเขียนสารคดีเกี่ยวกับดนตรี และมีบทความเก็บไว้เพื่ออ้างอิงได้ มากกว่า 900 เรื่อง เป็นนักวิชาการสาขาดนตรีวิทยา (Musicologist) สอนวิชาดนตรีวิทยาควบคู่กับวิชาแพทย์ศาสตร์ตลอดเวลากว่า 30 ปี ได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เป็นศาสตราจารย์สาขาดนตรีเป็นคนที่ 3 ของประเทศไทย และเป็นคนแรกของมหาวิทยาลัยมหิดล เมื่อปีพุทธศักราช 2540 เขียนหนังสือไว้หลายเล่ม อาทิ สยามสังคีต ลำนำสยาม หนังสือรวมประวัติสตรีนักร้องเพลงไทยและนักระนาดเอกของไทย รายการวิทยุที่ผลิตแล้ว ยังเก็บรักษาไว้ในห้องสมุดดนตรี อาทิ รายการพบครูดนตรีไทย สยามสังคีต เพลงไทยจากมหาวิทยาลัยมหิดล สังคีตภิรมย์ เพลงไทยสากลจากอดีต ฯลฯ