ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าโคจงแห่งโครยอ"

พระเจ้าโคจงนั้นเช่นเดียวกับพระบิดาและพระอัยกี คือทรงเป็นเพียงกษัตริย์หุ่นเชิดสำหรับผู้นำเผด็จการทหารชเวชุงฮอน เมื่อชเวชุงฮอนเสียชีวิตในค.ศ. 1219 บุตรชายชเวอูชเวอู (최우, 崔瑀) ก็ก้าวขึ้นมามีอำนาจต่อจากบิดา

ต้นศตวรรษที่ 13 เป็นช่วงเวลาแห่งการขยายอำนาจของมองโกล ในค.ศ. 1225 [[ออเกอเดย์ข่าน]] (Ögedei Khan) ส่งฑูตมาเรียกร้องบรรณาการจากโครยอ แต่พูตมองโกลถูกลอบสังหารอย่างปริศนา<ref>Jae-un Kang, Jae-eun Kang, Suzanne Lee. ''The land of scholars: two thousand years of Korean Confucianism''.</ref> ออเกอเดย์ข่านจึงแก้แค้นเกาหลีโดยการส่งแม่ทัพซาร์ไต (Sartai) ยกทัพมองโกลมาบุกเกาหลีในค.ศ. 1231 รุกข้ามแม่น้ำยาลูมาอย่างรวดเร็วและยึดเมืองอีจู (의주, 義州) ได้ ชเวอูจึงระดมพลเกาหลีไปรบกับมองโกลที่เมืองอันจู (안주, 安州) และคูซอง (구성, 龜城) ซาร์ไตยึดเมืองอันจูได้แต่พ่ายแพ้ทัพเกาหลีที่คูซอง ทัพมองโกลนั้นมีความรวดเร็วสามารถยึดเมือง[[แคซอง]]ได้ในค.ศ. 1232 ด้วยความช่วยเหลือของฮงบกวอน (홍복원, 洪福源) ขุนนางเกาหลีที่ไปเข้ากับมองโกล ราชสำนักเกาหลีต้องยอมเสียเงินทองผ้าไหม รวมทั้งม้าและทาสให้กับมองโกลเป็นค่าชดเชย และออเกอเดย์ข่านยังให้ผู้ตรวจการ (darugachi) จำนวน 72 คนอยู่ควบคุมสถานการณ์ในโครยอ

แต่ชเวอูก็ได้สั่งให้นำผู้ตรวจการทั้ง 72 คนไปสังหารเสีย แล้วย้ายราชสำนักไปที่เกาะคังฮวา สร้างป้อมปราการแข็งแรงล้อมรอบ ซึ่งแผนการย้ายราชสำนักนี้เป็นที่ต่อต้านของพระเจ้าโคจงและขุนนางฝ่ายพลเรือนทั้งหลาย ที่เห็นว่าไม่ควรจะไปสู้รบกับมองโกลเพื่อป้องกันความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นแก่โครยอ ราชสำนักที่เกาะคังฮวานั้นเป็นวังของชเวอูมากกว่าที่จะเป็นพระราชวังของพระเจ้าโคจง<ref>http://www.koreanhistoryproject.org/Ket/C06/E0602.htm</ref> ออเกอเดย์ข่านเห็นว่าการย้ายเมืองหลวงของเกาหลีเป็นการเตรียมรบกับมองโกล จึงส่งทัพมาบุกอีกนำโดยฮงบกวอน (홍복원, 洪福源) ขุนนางเกาหลีที่ไปเข้าพวกมองโกล แต่การบุกในครั้งนี้ไม่ประสบความสำเร็จเพราะชาวบ้านร่วมมือกันต้านทานและแม่ทัพซาร์ไตถูกลอบสังหารโดยพระภิกษุชื่อว่าคิมยุนฮู