ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าอินจงแห่งโครยอ"

ตลอดรัชกาลของพระองค์ทรงตกอยู่ภายใต้อำนาจและอิทธิพลของ [[ลีจากยอม]] (이자겸, 李資謙) พระอัยกา(เสด็จตา)ของพระองค์เองและสมาชิกของตระกูลลีแห่งอินชอน ลีจากยอมนั้นมีอำนาจมากเสียจนเป็นที่เกรงขามของสมาชิกพระราชวงศ์<ref>http://www.koreanhistoryproject.org/Ket/C05/E0502.htm</ref> ขุนนางในราชสำนักล้วนมาจากตระกูลลี ลีจากยอมเห็นว่า[[ราชวงศ์จิน]] (金) กำลังมีอำนาจ และสามารถขับ[[ราชวงศ์ซ่ง]]ลงไปทางใต้ได้ จึงเห็นว่าโครยอจึงควรจะมีสัมพันธไมตรีอันดีต่อชาวนูร์เชน จึงจำคุกนายพลยูนควานผู้สนับสนุนสงครามกับนูร์เชน ในค.ศ.1126 พระเจ้าอินจงทรงพยายามจะยึดอำนาจคืนจากลีจากยอม แต่ลีจากยอมรู้ตัวเสียก่อนจึงชิงยึดอำนาจให้นายพลจกชอกจุนกยอง (척준경) นำทัพบุกเข้าวังสังหารขุนนางที่สนับสนุนพระเจ้าอินจง และจับพระเจ้าอินจงไว้ในที่กุมขัง ลีจากยอมพยายามจะลอบปลงพระชนม์พระเจ้าอินจงในที่กุมขังแต่ไม่สำเร็จ ในค.ศ. 1127 พระภิกษุสงฆ์ชื่อมโยมโยชอง ชอง(묘청) ซ้อนแผนให้นายพลจกชอกจุนกยองยึดอำนาจจากลีจากยอม ลีจากยอมจึงถูกเนรเทศไป

ภิกษุมโยชองเป็นชาวเมืองซอกยองและมีฐานอำนาจของตนอยู่ที่นั่น จึงวางแผนจะย้ายเมืองหลวงจาก[[แคซอง]]มาซอกยอง (서경, 西京) คือ เมืองหลวงตะวันตก หรือ [[เปียงยาง]] เพื่อที่ตนจะได้มีอำนาจเหนือราชสำนัก มโยชองทูลแนะนำพระเจ้าอินจงว่าเมืองแคซองนั้นไม่ปลอดภัย แต่เมืองซอกยองนั้นตั้งอยู่บนที่มงคลตามหลักฮวงจุ้ยเหมาะจะเป็นราชธานี แต่แผนการนี้ถูกต่อต้านโดยขุนนางอีกกลุ่มนำโดยคิมบูชิก (김부식, 金富軾 นักประวัติศาสตร์ผู้เขียนหนังสือ[[ซัมกุก ซากี]]) พระเจ้าอินจงทรงมีพระราชโองการให้สร้างพระราชวังแทฮวาที่นอกเมืองซอกยอง แต่ก็ไม่ดำริจะย้ายเมืองหลวงอย่างจริงจัง มโยชองเห็นดังนั้นจึงรวบรัดก่อกบฎที่เมืองซอกยองในค.ศ. 1135 ตั้งอาณาจักรใหม่ชื่อว่า แทวี (대위국, 大爲國)

มโยชองนำทัพบุกเมืองแคซอง แต่คิมบูชิกนำทัพออกไปต้านทานได้ โจโจควาง ควาง(조광) หนึ่งในผู้สนับสนุนของมโยชอง เห็นท่าไม่ดีจึงสังหารมโยชองเสียและตั้งตนเป็นผู้นำกบฎเสียเอง คิมบูชิกนำทัพบุกเมืองซอกยองสังหารโจควางปราบกบฎลงอย่างราบคาบในค.ศ. 1136