ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สงครามครูเสดชาวบ้าน"

[[สมเด็จพระสันตะปาปาเออร์บันที่ 2]] ทรงวางแผนให้[[นักรบครูเสด]]ออกเดินทางกันในวันที่ [[15 สิงหาคม]] [[ค.ศ. 1096]] แต่ก่อนหน้านั้นก็มีกองทัพของชาวนาและขุนนางระดับต่ำที่ไม่ได้อยู่ในแผนก่อตัวกันขึ้นเองและออกเดินทางไปยัง[[เยรุซาเล็มเยรูซาเลม]]ล่วงหน้า ประชากรที่รวบรวมตัวกันไปเหล่านี้มาจากผูที่ได้รับผลกระทบกระเทือนจากความแห้งแล้ง ความอดอยาก และโรคระบาดเป็นเวลาหลายปีก่อนปี ค.ศ. 1096 และมองเห็นว่าการเดินทางไปร่วมการทำสงครามครูเสดอาจจะเป็นทางออกจากความทุกข์ยาก การริเริ่มความคิดที่จะเดินทางไปร่วมสงครามก่อตัวขึ้นจากเหตุการณ์ที่ประจวบเหมาะหลายเหตุการณ์ทางดาราศาสตร์ที่เกิดขึ้นที่เริ่มตั้งแต่ ค.ศ. 1095 ซึ่งเหมือนกับจะเป็นแรงบันดาลใจจากเบื้องบนให้ไปทำสงคราม เหตุการณ์ต่างๆ นี้ก็รวมทั้ง [[ฝนดาวตก]], [[ออโรรา]], [[จันทรุปราคา]], [[ดาวหาง]] และอื่นๆ การระบาดของ [[ergotism]] ที่มักจะทำให้มีการโยกย้ายถิ่นฐานกันขนานใหญ่ก็เกิดขึ้นเพียงไม่นานก่อนหน้า[[การประชุมสภาสงฆ์แห่งแคลมงต์]] นอกจากนั้นก็ยังมีกลุ่ม[[ลัทธิสหัสวรรษ]]ที่เป็นที่นิยมกันในคริสต์ศตวรรษที่ 11 ที่เชื่อกันว่า[[วันโลกาวินาศ]]จะมาถึงภายในเวลาไม่นานเท่าใดนักที่แพร่หลายกันอย่างกว้างขวางมากขึ้น ปฏิกิริยาต่อเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นเกิดกว่าที่คาดกันได้แทนที่จะเป็นผู้คนเพียงไม่กี่พันก็กลายเป็นกองกำลังราว 40,000 คนที่ส่วนใหญ่เป็นนักรบที่ไม่ได้รับการฝึกหัดและยังรวมทั้งสตรีและเด็กด้วย<ref name="AD 1096">J. Norwich, ''Byzantium: The Decline and Fall'', 33</ref>

นักบวชผู้มีความดึงดูดใจจากประชาชนชื่อ [[ปีเตอร์เดอะเฮอร์มิท]] หรือ “ปีเตอร์นักพรต” ที่มาจาก[[อาเมียงส์]]เป็นผู้นำ กล่าวกันว่าโดยแต่งตัวอย่างง่ายและขี่ลา ปีเตอร์เดินทางไปเทศนาชักชวนผู้คนให้เข้าร่วมสงครามครูเสดทั่วทางตอนเหนือของฝรั่งเศสและ[[ฟลานเดอร์ส]] และอ้างว่าได้รับการบัญชาโดยตรงจาก[[พระเยซู]] (และอาจจะมีจดหมายจากพระเจ้าไว้พิสูจน์ว่าจริง) นอกจากนั้นก็อาจจะเป็นได้ว่าประชาชนบางส่วนมีความเชื่อว่าปีเตอร์เป็นผู้นำที่แท้จริงแทนที่จะเป็นพระสันตะปาปาเออร์บัน โดยทั่วไปเชื่อกันว่ากองทัพของปีเตอร์เป็นกลุ่มคนที่ไม่มีการศึกษา หรือเป็นชาวนาที่ไม่รู้สีสาว่าจะไปทางไหน และเชื่อว่าเมืองทุกเมืองที่พบระหว่างทางคือเมืองเยรุซาเล็มเยรูซาเลม ซึ่งก็อาจจะเป็นจริงบ้างแต่อันที่จริงแล้วการไปแสวงบุญที่กรุงเยรุซาเล็มเยรูซาเลมก็เป็นสิ่งที่ทำกันมา ฉะนั้นหนทางและระยะทางที่ต้องเดินทางก็คงเป็นที่ทราบกันบ้าง ขณะที่ผู้เข้าร่วมสงครามส่วนใหญ่ไม่ใช่ทหารที่ได้รับการฝึกหัด แต่ก็มีอัศวินชั้นรองๆ ที่เป็นผู้นำ เช่นผู้ที่เป็นนักบันทึกประวัติศาสตร์ต่อมา [[Fulcher of Chartres]] และ Walter Sans-Avoir หรือ [[วอลเตอร์เดอะเพนนิเลส]] (Walter the Penniless) ซึ่งตามชื่อที่เรียกคืออัศวินตกยากผู้ไม่ขึ้นกับลอร์ดและไม่มีดินแดนปกครองแต่ก็พอมีประสบการณ์ทางการสู้รบอยู่บ้าง