ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กลุ่มภาษาเซมิติก"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Saeng Petchchai (คุย | ส่วนร่วม)
Saeng Petchchai (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 8:
=== จุดกำเนิด ===
[[ไฟล์:Targum.jpg|left|thumb|200px|พระคัมภีร์ไบเบิลภาษาฮีบรู]]
ภาษากลุ่มเซมิติกเป็นสมาชิกของตระกูลภาษาแอฟโฟร-เอเชียติก โดยเป็นสาขาเดียวที่อยู่ใน[[ทวีปเอเชีย]] ส่วนสาขาอื่นอบู่ใน[[ทวีปแอฟริกา]] จากเหตุผลนี้จึงเชื่อว่าบรรพบุรุษของผู้พูด[[ภาษาเซมิติกดั้งเดิม]]เป็นกลุ่มชนที่ออกจากแอฟริกามาสู่ตะวันออกกลาง อาจจะเป็นผู้มาจาก[[ทะเลทรายสะฮารา]] <ref>[http://www.sciencemag.org/cgi/content/citation/306/5702/1680c The Origins of Afroasiatic – Ehret et al. 306 (5702): 1680c – Science<!-- Bot generated title -->]</ref><ref>{{cite journal| first=Daniel F. |last=McCall |url=http://links.jstor.org/sici?sici=0011-3204%28199802%2939%3A1%3C139%3ATALPAI%3E2.0.CO%3B2-J&size=LARGE |title=The Afroasiatic Language Phylum: African in Origin, or Asian? |journal=Current Anthropology |volume=39 |year=1998 |pages=139–44| issue=1| doi=10.1086/204702}}.</ref> แต่ก็มีทฤษฎีว่าผู้พูดภาษาแอฟโฟร-เอเชียติกดั้งเดิมอยู่ในตะวันออกกลางและผู้พูดภาษาเซมิติกเป็นกลุ่มเดียวที่เหลืออยู่
[[ไฟล์:Ethiopic genesis.jpg|200px|thumb|right|ไบเบิลเขียนด้วย[[ภาษากิเอซ]] (เอธิโอเปีย)]]
ผู้พูดภาษาเซมิติกดั้งเดิมคาดว่าเป็นผู้ที่มาถึง[[คาบสมุทรอาระเบีย]]เมื่อราว 3,457 ปีก่อนพุทธศักราช จากนั้นภาษาลูกหลานในกลุ่มเซมิติกได้แพร่กระจายออกไป หลักฐานการเขียนเริ่มพบเมื่อราว 2,957 ปีก่อนพุทธศักราช เมื่อผู้พูด[[ภาษาอัคคาเดีย]]และ[[ภาษาอโมไรต์]]เข้าสู่[[เมโสโปเตเมีย]]และอาจจะเคยอยู่ในสถานที่ เช่น เอบลาใน[[ซีเรีย]]
บรรทัด 14:
เมื่อราว 1,457 ปีก่อนพุทธศักราช [[ภาษากลุ่มเซมิติกตะวันออก]]เริ่มแพร่หลายในเมโสโปเตเมีย ในขณะที่[[ภาษากลุ่มเซมิติกตะวันตก]]ใช้พูดตั้งแต่บริเวณจากซีเรียถึง[[เยเมน]] [[ภาษาอาระเบียใต้]]อาจจัดอยู่ใน[[ภาษากลุ่มเซมิติกใต้]]แต่หลักฐานมีน้อย ภาษาอัคคาเดียกลายเป็นภาษาเขียนสำคัญใน[[ดินแดนพระจันทร์เสี้ยวอันอุดมสมบูรณ์]]โดยใช้[[อักษรรูปลิ่ม]]ที่พัฒนามาจากอักษรที่ใช้เขียน[[ภาษาสุเมเรีย]] กลุ่มชนที่พูด[[ภาษาเอ็บลาไอต์]]หายไป โดยมีกลุ่มชนที่พูด[[ภาษาอโมไรต์]]ขึ้นมาแทน
 
หลักฐานในช่วงนี้มิไม่มากนัก ที่พอมีบ้างคือตัวอักษร [[อักษรคานาอันไนต์]]เป็นอักษรชนิดดแรกของภาษากลุ่มเซมิติกตะวันตกที่ใช้เมื่อราว 957 ปีก่อนพุทธศักราช และ[[อักษรยูการิติก]]ที่ใช้ในทางเหนือของซีเรียในอีก 200 ปีต่อมา ส่วนภาษาอัคคาเดียพอัคคาเดียพัฒนาต่อมาเป็นสำเนียงบาบิโลเนียและอัสซีเรีย
[[ไฟล์:Estrangela.jpg|right|thumb|200px|เอกสารเขียนด้วย[[ภาษาซีเรียค]] ]]
 
== 500 ปีก่อนพุทธศักราช ==
มีอักษรที่ใช้กันแพร่หลายมากขึ้น ทั้งอักษรคานาอันไนต์ [[อักษรอราเมอิก]] [[อักษรอาระเบียใต้]]และ[[อักษรกีเอซ]]รุ่นแรกๆ ระหว่างช่วงนี้ มีการใช้[[อักษรยูการิติก]]ที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะในภาษากลุ่มเซมิติกตะวันตกเฉียงเหนือ ชาวฟินิเชียนนำ[[ภาษาคานาอันไนต์]]ไปใช้ทั้งเขตอาณานิคมในแถบ[[ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน]] ในขณะที่[[ภาษาฮีบรู]]กลายเป็นภาษาทางศาสนาของชาวยิว ในสมัย[[จักรวรรดิอัสซีเรีย]] ภาษาอราเมอิกเป็นภาษากลางในตะวันออกกลางในขณะที่ภาษาอัคคาเดีย ภาษาฮีบรู และอื่นๆกลายเป็นภาษาตายหรือใช้เป็นภาษาเขียนเท่านั้น ในขณะเดียวกันอักษรกีเอซเริ่มใช้บันทึกภาษากลุ่มเซมิติกใน[[เอธิโอเปีย]]ในช่วงนี้
 
[[Image:AndalusQuran.JPG|thumb|right|200px|Page from a 12th century [[Qur'an]] in [[Arabic language|Arabic]]]]
 
== ไวยากรณ์ ==