ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปีศาจแห่งโรงอุปรากร"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัด 3:
| title_orig = Le Fantôme de l'Opéra
| image = Gaston Leroux - Le Fantôme de l'Opéra.jpg
| image_caption =
| author = [[Gaston Leroux|กาสตง เลอรูซ์]]
| illustrator =
บรรทัด 20:
}}
'''เดอะแฟนธ่อมออฟดิโอเปร่า''' (
▲* จากเนื้อหาที่คลาสสิกของ '''เดอะแฟนธ่อมออฟดิโอเปร่า''' นี้เอง ที่ทำให้มีการนำมาดัดแปลงเป็น[[ภาพยนตร์]], [[ละครเวที]] และ[[ละครเพลง]]อยู่บ่อยครั้งตลอดช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา และยังมีบทประพันธ์ลูกอีกหลายเรื่อง อาทีเช่น The Phantom(โดย Susan Kay), แฟนท่อม อ๊อฟ เดอะ แมนฮัตตั้น เป็นต้น
▲* นิยายเรื่อง เดอะแฟนท่อมออฟดิโอเปร่า นับเป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ด้วย เนื่องจาก กาสตรง เลอลูซ์ได้เขียนขึ้นโดยได้แรงบันดาลใจจากเห็นการณ์ที่เกิดขึ้นจริงโดยนับจากช่วงเวลาที่เขาเขียนนิยายย้อนกลับไปประมาณสามสิบปี ซึ่งเหตุการณ์ที่สร้างความสนใจแก่เลอลูซ์ คือ "การตกลงมาอย่างไม่ทราบสาเหตุของโคมระเย้า" ระหว่างอุปรากรเรื่อง "เฟ้าส์" ซึ่งทำให้มีผู้บาดเจ็บหลายคนและเสียชีวิตหนึ่งคน, การจมน้ำเสียชีวิตคนกลุ่มเล็กๆ ในคลองใต้โรงละครอย่างลึกลับ, การเสียชีวิตอย่างเป็นปริศนาของเค้าท์ฟิลลิปป์ซึ่งเป็นผู้อุปถัมโรงละคร และมีการพบศพของเขาที่ปากท่อระบายน้ำ, เรื่องเล่าเกี่ยวกับ "ผี" ในโรงละคร และการที่โรงละครจะต้องสูญเงินอย่างเป็นปริศนามาถึง 20,000 ฟรังส์ต่อเดือนในช่วงนั้น
▲* แม้ในนิยาย "ผีแห่งโรงละคร" จะเป็นเรื่องที่พูดกันมากในช่วงเวลานั้นจริงๆ แต่แท้แล้ว เรื่องของผีไม่ใช่เรื่องแพร่หลาย หากเป็นเรื่องที่รู้กันลับๆ เฉพาะในหมู่คนที่ทำงานในโรงอุปรากรเท่านั้น หรืออีกนัยหนึ่งคือ เรื่องของผีตนนี้โด่งดังขึ้นจากนวนิยายของเลอลูซ์นั้นเอง
▲* กาสตรง เลอลูซ์ได้แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาเชื่อเรื่องที่เขาเขียน และยังอ้างว่าระหว่างการซ่อมแซมโรงอุปรากรการ์นิเย่ เขาได้พบศพของมนุษย์ ซึ่งเขาแน่ใจว่านั่นคือ อีริค-ผีแห่งโรงละคร โดยอ้างว่าโครงกระดูกนั่นมี "แหวนทองคำเกลี้ยง" สวมที่นิ้ว ซึ่งตรงกับคำบอกเล่าของคนเปอร์เซียที่ว่า "เขาได้รับแหวนทองคำจากคริสติน ดาเอ้ในวันที่เธอทิ้งเขาไป" แต่เลอลูซ์ ไม่ได้บอกว่าร่างที่เชื่อว่าเป็นอีริคนั้นถูกย้ายไปไว้ที่ไหน
== ตัวละครสำคัญ ==
* '''อีริค''' (Erik-ไม่ปรากฏว่ามีนามสกุล) - บุรุษที่มีน้ำเสียงไพเราะราวกับเทพจากสวรรค์ซึ่งสวนทางกับใบหน้าที่เสียโฉมอย่างรุนแรงจนถึงขั้นอัปลักษณ์ แฝงตัวเองใว้ภายใต้ชื่อ "ปีศาจแห่งโรงอุปรากร(The Phantom of the Opera)" เนื่องจากต้องการหลบหนีความโหดร้ายของสังคมมนุษย์ ซึ่งความโหดร้ายของสังคมมนุษย์นี่เองที่ทำให้เขากลายเป็นคนเสียสติและถูกคนในโรงละครเข้าใจผิดว่าเป็นผี เขาเป็นอัจฉริยะทางดนตรีที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของโรงละคร เขาเป็นผู้ปลุกปั้นคริสตินให้เป็นเพชรเม็ดงามของโรงละครและรักเธอในที่สุด ในนวนิยายบรรยายถึงเขาว่ามีดวงตาสีทอง มีรูปลักษณ์ที่ผอมและบอบบางอย่างมากจนราวกับโครงกระดูกที่มีชีวิตซึ่งลักษณะอันนี้ทำให้เขาเคยถูกจับโชว์ในชื่อ "ซากมีชีวิต" และถูกปฏิบัติราวกับไม่ใช่มนุษย์ ในหนังสือนอกจากเขาจะมีความเป็นอัจฉริยะหลายด้านแล้ว เขายังใช้ภาษาพูดที่มีลักษณะเหมือนตนเองเป็นบุคคลที่สาม คล้ายภาษาพูดของด๊อบบี้ใน[[แฮร์รี่ พอตเตอร์]]
เส้น 43 ⟶ 47:
แต่แล้วในที่สุด อีริคก็ได้ไปพบเปอร์เซียที่บ้านซึ่งขณะนั้นเปอร์เซียโกรธมากเพราะคิดว่าคริสตินกับราอูลคงถูกอีริคที่ขาดสติฆ่าทิ้งไปแล้ว และบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น ทำให้เปอร์เซียรู้ว่าความรักที่อีริคมีต่อคริสตินได้ทำให้เขาตัดสินใจปล่อยเธอไปในที่สุด และระหว่างที่เล่าเรื่อง อีริคทนความซาบซึ้งไม่ได้และร้องไห้ออกมา เพราะเธอที่เขารักได้ก้มลงจูบหน้าผากของเขาอย่างไม่รังเกียจ ซึ่งทั้งหมดทำให้ชายที่พิการทั้งร่างกายและจิตใจได้รับความสุขอย่างแท้จริงเป็นครั้งแรกในชีวิต หลังจากนั้นอีริคก็ล้มป่วยเพราะตรอมใจก่อนจะเสียชีวิตอย่างน่าสงสารในอีก 3 สัปดาห์ถัดมา
{{จบเสียรส}}
== แหล่งข้อมูลอื่น ==
| |||