ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตอน มหันตภัยแห่งแหวน"

'''ลอร์ด ออฟ เดอะ ริงส์ ตอนมหันตภัยแห่งแหวน''' ({{lang-en|The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring}}) เป็นนิยายภาคแรกของนิยายไตรภาคชุด [[เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์]] ซึ่งประพันธ์โดย [[เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน]] โดยภาคที่สองคือตอน [[ลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตอน หอคอยคู่พิฆาต|หอคอยคู่พิฆาต]] และภาคที่สามคือตอน [[ลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตอน กษัตริย์คืนบัลลังก์|กษัตริย์คืนบัลลังก์]]

เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งจากบทประพันธ์เรื่อง [[เดอะฮอบบิท]] ซึ่งตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1937 จนทางสำนักพิมพ์ต้องขอให้โทลคีนเขียนนิยายใหม่ส่งมาอีก ในตอนแรกโทลคีนพยายามส่งเรื่อง [[ซิลมาริลลิออน]] ที่เป็นผลงานที่เขารักและทุ่มเทประพันธ์มาโดยตลอด ให้สำนักพิมพ์พิจารณา แต่สำนักพิมพ์ไม่ชอบ สำนักพิมพ์บอกว่าผู้อ่านต้องการเรื่อง 'การผจญภัย' และขอให้โทลคีนแต่งภาคต่อของเดอะฮอบบิท แต่โทลคีนไม่ต้องการเขียนเรื่องผจญภัยแบบเด็กๆ แบบนั้นอีก ในที่สุดโทลคีนก็วางโครงเรื่องใหม่ โดยใช้แหวนที่[[บิลโบ แบ๊กกิ้นส์]] ตัวเอกในเรื่องเดอะฮอบบิท ได้มาด้วยความบังเอิญในระหว่างการเดินทาง มาใช้เป็นแกนของเรื่องใหม่ และนำเอาเรื่องราวตำนานในซิลมาริลลิออน มาเป็นฉากหลังของเรื่อง เขาวางพล็อตให้นิยายเรื่องใหม่มีความจริงจังมากขึ้น จนเมื่อผ่านไป 17 ปี นิยายเรื่อง เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ จึงได้ปรากฏโฉมสู่บรรณพิภพ

เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตอน มหันตภัยแห่งแหวน ออกจำหน่ายครั้งแรกในประเทศอังกฤษเมื่อวันที่ [[24 กรกฎาคม]] ค.ศ. 1954 ส่วนนิยายฉบับแปลภาษาไทย แปลโดย คุณ[[วัลลี ชื่นยง]] ตีพิมพ์โดย[[สำนักพิมพ์แพรวเยาวชน]] เป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2544

ความจริง เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ เป็นนวนิยายเรื่องยาวเพียงเรื่องเดียว ประกอบด้วยเนื้อเรื่องจำนวนหกเล่ม (ตามบทประพันธ์ของโทลคีน) แต่เนื่องจากสำนักพิมพ์ไม่สามารถตีพิมพ์เรื่องทั้งหมดลงในเล่มเดียวกันได้ จึงจำเป็นต้องแบ่งพิมพ์ออกเป็นสามส่วน เรียกกันเป็นสามภาค ภาคแรกประกอบด้วยบทนำ ที่กล่าวถึงความเป็นมาและวัฒนธรรมของชาว[[ฮอบบิท]] เล่มหนึ่งของเรื่อง ประกอบด้วยเนื้อหา 12 บท และเล่มสองประกอบด้วยเนื้อหา 10 บท

เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นที่งานเลี้ยงวันเกิดปีที่ 111 ของ[[บิลโบ แบ๊กกิ้นส์]] เศรษฐีฮอบบิทผู้มีนิสัยแปลกประหลาด กับ[[โฟรโด แบ๊กกิ้นส์]] หลานชายกำพร้าของเขา หลังงานเลี้ยง บิลโบยกมรดกทั้งหมดให้แก่โฟรโด เพื่อเดินทางไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่[[ริเวนเดลล์]] อาณาจักร[[เอลฟ์ (มิดเดิลเอิร์ธ)|เอลฟ์]]ที่เขาเคยไปเยือนระหว่างการผจญภัยเมื่อหลายสิบปีก่อน ในบรรดามรดกที่บิลโบยกให้โฟรโดนั้น มีแหวนทองเกลี้ยงประหลาดอยู่วงหนึ่ง

แกนดัล์ฟค้นพบสาเหตุความประหลาดของแหวนวงนั้น และว่าแหวนนั้นจะต้องถูกทำลาย ระหว่างที่แกนดัล์ฟนัดแนะแผนการกับโฟรโด [[แซมไวส์ แกมจี]] คนสวนของ[[ไชร์ (มิดเดิลเอิร์ธ)|แบ็กเอนด์]]มาได้ยินเข้า จึงออกเดินทางไปพร้อมกับโฟรโดด้วย

โฟรโดขายบ้านที่แบ็กเอนด์ ทำทีเป็นย้ายถิ่นฐานกลับไป[[ไชร์ (มิดเดิลเอิร์ธ)#บั๊กแลนด์|บั๊กแลนด์]]อันเป็นแผ่นดินเกิด โดยมี[[เมอเรียด็อค แบรนดี้บั๊ก]] ([[เมอร์รี่]]) กับ [[เปเรกริน ตุ๊ก]] ([[ปิ๊ปปิ้น]]) ญาติของเขาช่วยเหลือในการขนย้ายสิ่งของ แต่เมอร์รี่และปิ๊ปปิ้นล่วงรู้ถึงแผนการเดินทางของโฟรโด จึงขอติดตามไปด้วย ระหว่างทาง พวกเขาถูก[[ภูตแหวน]] ([[นาซกูล]]) สมุนของเซารอนที่ส่งออกมาตามหา[[แหวนแห่งอำนาจ|แหวนเอก]] ติดตามไล่ล่า จึงต้องลอบเดินทางออกจาก[[ไชร์ (มิดเดิลเอิร์ธ)|ไชร์]]ผ่านทาง[[ป่าดึกดำบรรพ์]]

ในป่าดึกดำบรรพ์ พวกฮอบบิทพลาดพลั้งถูก "ผู้เฒ่าหลิว" ต้นหลิวแก่จับตัวเอาไว้ โชคดีที่[[ทอม บอมบาดิล]] บุรุษลึกลับ มาช่วยไว้ได้ทัน แล้วพาพวกฮอบบิทไปพักผ่อนที่บ้าน แนะนำให้รู้จักกับภรรยาคือ โกลด์เบอร์รี่ ธิดาแห่งสายน้ำ ทอม บอมบาดิล ทดลองสวม[[แหวนเอก]] แต่แหวนไม่มีอิทธิพลอย่างไรกับเขาเลย โฟรโดลองสวมดูบ้างจึงพบว่าตัวเองสามารถหายตัวได้ มีเพียง ทอม บอมบาดิล คนเดียวเท่านั้นที่สามารถมองเห็นโฟรโดขณะสวมแหวน เมื่อออกเดินทางต่อ พวกฮอบบิทติดกับถูกจับตัวไว้อีกที่สุสานแบร์โร่ว์ดาวน์ ร้อนถึงทอม บอมบาดิล ต้องมาช่วยไว้อีกครั้ง พวกฮอบบิทได้อาวุธเป็นดาบสั้นฝีมือช่างแห่งเวสเทอร์เนส สำหรับต่อสู้กับอำนาจชั่วร้าย

เมื่อมาถึงเมือง[[บรี]] โฟรโดใช้ชื่อปลอมว่า มร.อันเดอร์ฮิลล์ ถามหาตัวแกนดัล์ฟที่โรงเตี๊ยมแพรนซิ่งโพนี่ ตามที่นัดกันไว้ แต่ก็ไม่พบ ในโรงเตี๊ยม โฟรโดได้รู้จักกับคนจรคนหนึ่งชื่อว่า [[อารากอร์น|สไตรเดอร์]] ปิ๊ปปิ้นผู้ร่าเริงเริ่มลืมตัวว่ายังอยู่ในอันตราย พร่ำพูดถึงเรื่องราวต่างๆ จนโฟรโดต้องขึ้นไปร้องเพลงเพื่อให้ปิ๊ปปิ้นเงียบ แต่ระหว่างร้องเพลง โฟรโดลื่นล้ม แหวนหลุดเข้าไปในนิ้วมือ ทำให้เขาหายตัวไปต่อหน้าฝูงชนจำนวนมาก

คืนนั้น มร.บัตเตอร์เบอร์ เจ้าของโรงเตี๊ยม เพิ่งนึกได้ว่าแกนดัล์ฟฝากจดหมายไว้ให้โฟรโด จึงนำจดหมายมาให้ ในจดหมายบอกถึงสไตรเดอร์ว่าเป็นสหายของแกนดัล์ฟ มีชื่อจริงว่า [[อารากอร์น]] ขอให้เหล่าฮอบบิทไว้ใจเขา ขณะนั้นเอง เมอร์รี่ที่ออกไปเดินเล่นข้างนอก ก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา บอกว่าพวก[[นาซกูล]] มาถามหาพวกเขากับชาวบ้านที่บรี สไตรเดอร์จึงตัดสินใจให้ทั้งหมดย้ายไปอยู่อีกห้องหนึ่ง

สายลับของพวกภูตแหวน (ชาวบ้านที่บรี) บุกเข้าโจมตีโรงเตี๊ยม และปล่อยม้าของพวกฮอบบิทให้หนีไปจนหมด พวกฮอบบิทจึงต้องไปซื้อม้าต่อจาก บิล เฟิร์นนี่ (ซึ่งเป็นสายลับของภูตแหวนเช่นกัน) สไตรเดอร์พาพวกฮอบบิทออกเดินทางต่อ จนไปถึงเนินเขา[[อาร์นอร์|เวทเธอร์ทอป]] ขณะที่สไตรเดอร์ออกไปหาอาหาร พวกฮอบบิทถูกภูตแหวน 5 ตนเข้าโจมตี โฟรโดใส่แหวนทำให้หายตัว แต่ถูกหัวหน้าของพวกนาซกูล (วิชคิงแห่ง[[อังก์มาร์]]) ใช้มีดมอร์กูลอาบยาพิษ แทงเข้าที่ไหล่ ในที่สุดสไตรเดอร์กลับมาทัน และใช้ไฟขับไล่พวกภูตแหวนไปได้

สไตรเดอร์ใช้[[ต้นไม้บนมิดเดิลเอิร์ธ|อะธีลาส]]เพื่อรักษาบาดแผลของโฟรโด แต่โฟรโดตกอยู่ในอำนาจชั่วร้ายของมีดมอร์กูล ซึ่งมีเพียง[[เอลรอนด์]]แห่ง[[ริเวนเดลล์]]เท่านั้นที่จะช่วยได้ ทั้งหมดออกเดินทางโดยแทบไม่ได้หยุด จนได้พบกับ [[กลอร์ฟินเดล]] เอลฟ์ชั้นสูงที่ออกมาลาดตระเวนตามหาพวกเขา และได้ต่อสู้ขับไล่พวกภูตแหวนที่มาป้วนเปี้ยนจนเตลิดหนีไป กลอร์ฟินเดลพาพวกเขาเดินทางมุ่งหน้าไปยังฟอร์ดแห่งริเวนเดลล์ แต่พวกภูตแหวนติดตามมา จนกลอร์ฟินเดลจำต้องให้โฟรโดนั่งบนหลังม้าของตนวิ่งล่วงหน้าไปโดยลำพัง ภูตแหวนตามโฟรโดมาทันที่[[แม่น้ำในมิดเดิลเอิร์ธ|ฟอร์ดบรุยเนน]] ขณะนั้นเอง ด้วยอำนาจของเอลรอนด์และแกนดัล์ฟ ทำให้สายน้ำใน[[แม่น้ำในมิดเดิลเอิร์ธ|ลำน้ำบรุยเนน]]ก็ยกขึ้นสูง ท่วมทะลักพัดพาพวกภูตแหวนกระจายไป เป็นเวลาที่โฟรโดสิ้นสติไปพอดี

โฟรโดสลบไปสี่วัน เมื่อตื่นขึ้นมาจึงได้พบกับแกนดัล์ฟ [[บิลโบ แบ๊กกิ้นส์]]ผู้เป็นลุง เอลรอนด์ และคนอื่นๆ อีกมากมาย เกิดการชุมนุมกันของชนเผ่าต่างๆ บนมิดเดิลเอิร์ธใน [[ที่ประชุมของเอลรอนด์]] ต่างฝ่ายต่างเล่าเรื่องราวความเป็นไปในดินแดนหรือในความรับรู้ของตน ในที่สุดที่ประชุมตัดสินใจให้ทำลายแหวนเอกทิ้งเสีย ซึ่งต้องนำไปทำลายในเปลวไฟที่ได้หลอมสร้างมันขึ้นมา คือที่[[เมาท์ดูม]] หรือ ภูมรณะ ในใจกลางอาณาจักร[[มอร์ดอร์]] โฟรโดรับอาสานำแหวนไปทำลาย เอลรอนด์จึงได้แต่งตั้ง [[คณะพันธมิตรแห่งแหวน]] เพื่อไปปฏิบัติภารกิจนี้

สมาชิกทั้งเก้าคนของคณะพันธมิตรแห่งแหวน เดินทางลงไปทางใต้ พยายามข้าม[[เทือกเขามิสตี้|เทือกเขาคาราธราส]] แต่ไม่สำเร็จ จึงต้องใช้เส้นทางลอดขุนเขาผ่าน[[คาซัดดูม|เหมืองมอเรีย]] พวกเขาพบว่า อาณาจักรมอเรียถูกทำลายพินาศไปเสียแล้ว และได้ไปพบหลุมพระศพของ[[ตัวละครอื่นในลอร์ดออฟเดอะริงส์#บ|บาลิน]] ทั้งหมดต้องต่อสู้กับพวกโทรลล์ [[ออร์ค (มิดเดิลเอิร์ธ)|ออร์ค]] และ[[บัลร็อก]] ที่มายึดครองอาณาจักร ผลจากการต่อสู้ครั้งนั้น แกนดัลฟ์ตกปล่องเหวที่สะพานแห่งคาซัดดูมไปพร้อมกับบัลร็อก ส่วนคณะพันธมิตรแห่งแหวนที่เหลืออีก 8 คน สามารถหนีพ้นไปได้ อารากอร์นนำคนที่เหลือเดินทางมุ่งหน้าต่อไปยังอาณาจักร[[ลอธลอริเอน]] ซึ่งเป็นอาณาจักรชาวเอลฟ์ป่าภายใต้การดูแลของลอร์ด[[เคเลบอร์น]]และเลดี้[[กาลาเดรียล]] พวกเขาถูก[[ฮัลเดียร์]]จับตัวไว้ได้ที่ชายแดน และจับปิดตาทั้งหมดก่อนเข้าสู่อาณาจักร ไม่เว้นแม้แต่เลโกลัสที่เป็นเอลฟ์เหมือนกัน มิฉะนั้นกิมลีก็ไม่ยินยอม

[[pt:AThe SociedadeFellowship doof Anelthe Ring]]