ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เด็กหญิงขายไม้ขีดไฟ"

นิทาน ประพันธ์โดยฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซน
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Yeawyeawyeaw (คุย | ส่วนร่วม)
หน้าใหม่: La Petite Fille aux allumettes" เรื่องราวของเด็กหญิงยากจน ที่มีอาชีพขายไม้ขีดไฟ ...
(ไม่แตกต่าง)

รุ่นแก้ไขเมื่อ 10:51, 2 เมษายน 2553

La Petite Fille aux allumettes" เรื่องราวของเด็กหญิงยากจน ที่มีอาชีพขายไม้ขีดไฟ ในคืนที่หิมะตกหนัก ทุกคนต่างพากันอยู่ในบ้านเพื่อความอบอุ่น แต่เด็กหญิงตัวน้อยคนนี้กลับไม่สามารถหาที่สำหรับซ่อนตัวจากความเหน็บหนาวได้ เธอต้องขายไม้ขีดไฟให้หมดตะกร้า เพื่อจะมีเงินสำหรับซื้ออาหารให้ตัวเอง แต่ทว่า..ในคืนอันมืดมิดและเหน็บหนาวเช่นนี้ จะมีใครกันที่จะออกมาซื้อไม้ขีดไฟจากเด็กหญิง เด็กหญิงแอบยืนมองเข้าไปทางหน้าต่างของบ้านแต่ละหลัง ทุกบ้านมีความอบอุ่นของเตาผิง ทุกครอบครัวอยู่กับพร้อมหน้า บ้างกำลังรับประทานอาหารค่ำ บ้างกำลังนั่งเล่นในห้องนั่งเล่น แต่..เธอเองกลับต้องอยู่กับความโดดเดี่ยวท่ามกลางคืนแห่งนี้



เมื่อความหนาวบาดลึกเข้าสู่ผิวกายอย่างหนักหน่วง เด็กหญิงจึงมองหามุมหนึ่งของถนนอันเงียบงัน เพื่อนั่งลงพัก เพราะความหนาว เธอปรารถนาความอบอุ่นจากแสงไฟ



ในมือมีตระกร้าที่บรรจุไม้ขีดไฟเหลืออยู่1กล่อง เธอเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมา... แล้วจุด แสงจากไฟดวงแรกสร้างความมหัศจรรย์ให้กับเธอ เธอมองเห็นคุณยายซึ่งจากเธอไปสวรรค์นานแล้ว เดินเข้ามาหาเธอ รอบตัวคุณยายมีของขวัญหลากหลายกล่อง มีโต๊ะที่วางอาหารชั้นเลิศเอาไว้ แต่ก่อนที่คุณยายจะเดินเข้ามาใกล้..แสงไฟของไม้ขีดดวงจ้อยก็ดับลง เด็กหญิงรีบจุดไฟดวงที่สอง ... ในความมหัศจรรย์นั้น เด็กหญิงวิ่งเข้าไปสวมกอดคุณยายเอาไว้ เธอได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆจากเสื้อของคุณยาย เธอซุกหน้าที่อกเสื้อของคุณยาย ปากก็พร่ำบอกว่า .."หนูคิดถึงคุณยายเหลือเกิน" ทุกครั้งที่ดวงไฟดับมอดลง.. ภาพตรงหน้าที่เหมือนจะหายไปก็กลับผุดขึ้นมาใหม่ต่อหน้าเด็กหญิง เมื่อเธอจุดมันต่อเรื่อย..เรื่อย



กระทั่งเหลือไม้ขีดอีกครึ่งกล่อง เด็กหญิงปรารถนาจะตามคุณยายไป เธออยากจะไปอยู่กับคุณยาย ..ณ.ที่แห่งนั้นเหลือเกิน ที่ที่จะไม่มีเสียงร้องไห้อีกต่อไป ไม่มีความเหงาและเปล่าเปลี่ยว มีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้ม ความเหน็บหนาวจะไม่สามารถกล้ำกรายเข้าไปได้ เธอจึงหยิบไม้ขีดที่เหลือทั้งหมดแล้วจุด ดวงไฟที่สว่างจ้ากว่าดวงก่อนๆ ทำให้เธอได้กอดคุณยายไว้อีกครั้ง.. และครั้งนี้คุณยายจะพาเธอไป.. ณ.ที่แห่งนั้นที่เธออยากจะไปเหลือเกิน


รุ่งเช้า ชาวเมืองพบร่างไร้วิญญาณของเด็กหญิงตัวน้อย ที่พวกเขาเคยเห็นเธอเดินขายไม้ขีดไฟอยู่เมื่อคืนนี้..


.............


เหมือนชีวิตจะโหดร้ายกับเด็กหญิงขายไม้ขีดไฟ เหมือนเธอจะถูกผู้สร้างทอดทิ้งให้ต้องพบกับความโหดร้ายของสังคม ความขมขื่นน่าจะก่อตัวขึ้นภายในจิตใจดวงน้อย ๆ แต่ไม่เลย..ไม่เลยสักนิด


เธอได้พบแล้วว่า ที่ที่เหมาะกับเธอจริงๆ บ้านที่แท้จริงของเธอนั้นอยู่ ที่ไหน..