ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อมตะ (วิมล ไทรนิ่มนวล)"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1:
'''“อมตะ”'''
นวนิยายที่เขียนโดย [[วิมล ไทรนิ่มนวล]]. ซึ่งได้รับ[[รางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน]] (ซีไรท์) ประจำปี 2543 ได้รับคำยกย่องจากคณะกรรมการตัดสินรางวัลนี้ตอนหนึ่งว่า
“…เป็นนวนิยายแห่งจินตนาการถึงโลกอนาคตเกี่ยวกับการแสวงหาความเป็นอมตะของชีวิตโดยใช้รูปแบบวิวาทะระหว่างแนวคิด[[บริโภคนิยม]] กับแนวคิดทางศาสนาของโลกตะวันออก…”
เรื่องราวของนวนิยายเรื่อง "อมตะ" คือความต้องการเป็นอมตะของตัวละครชื่อว่า "พรหมมินทร์" ด้วยการ[[โคลนนิ่ง]]มนุษย์เทียมขึ้นมาเพื่อใช้สำหรับเปลี่ยนถ่ายอวัยวะ "ชีวัน" ผู้ที่พรหมมินทร์ได้เลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กและเรียกพรหมมินทร์ว่า "พ่อ" นั่นเอง แต่ชีวันไม่รู้ตัวมาก่อนเลยว่าตนเองไม่ใช่ลูกของพรหมมินทร์ และไม่ใช่มนุษย์แท้ เมื่อเขารู้ความจริงจึงเจ็บปวดรวดร้าวใจยิ่งนัก ถึงกับหนีเตลิดออกจากบ้านไปหาคนรัก เพื่อหลบพัก และไตร่ตรองจนตัดสินใจได้จึงกลับบ้าน
ระหว่างนี้เอง ตัวละครที่ชื่อ "อรชุน" ก็ถูกเปิดตัวออกมาในฐานะนักจิตบำบัดหนุ่มที่มีความสามารถสูง ขณะนั้นอรชุนกำลังติดพันอยู่กับ "รติรัตน์" ลูกสาวของพรหมมินทร์ เป็นการแก้แค้น ด้วยเหตุที่ว่า แท้จริงแล้วอรชุนก็เป็นมนุษย์โคลนนิ่งที่ถูกสร้างขึ้นเช่นเดียวกับชีวัน อรชุนได้พบกับ "ศศิประภา" ซึ่งเป็นภรรยาของพรหมมินทร์ และพบกับชีวันเพื่อบำบัดจิตให้กับคนทั้งสอง เมื่อทั้งสามคนมาพบกันความจริงเรื่องมนุษย์โคลนนิ่งก็ถูกเปิดเผย
พรหมมินทร์ ได้สมใจอยากในเรื่องของการผ่านกฎหมายรับรองการโคลนนิ่งมนุษย์และเปลี่ยนถ่ายอวัยวะเพื่อการค้า ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปอย่างถูกต้องเมื่อพรหมมินทร์ทำการเปลี่ยนถ่ายอวัยวะของตนเองจากอวัยวะของชีวัน อรชุนก็เข้ามามีบทบาทโดยเสนอตัวเองแลกเปลี่ยนกับชีวัน การเปลี่ยนอวัยวะคืนให้กับชีวันที่ทำไปพร้อมกับการเปลี่ยนถ่ายสมองของพรหมมินทร์มาใส่ในร่างกายของอรชุนสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีทิ้งปมปัญหาให้คิดใคร่ครวญว่า จิตใจของพรหมมินทร์ที่ได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนถ่ายสมองแล้วนั้นเป็นของใครกันแน่ ระหว่างพรหมมินทร์กับอรชุน
ปมขัดแย้งสำคัญของเรื่องก็คือ แท้จริงแล้ว "โคลน" ที่เป็นคนเหล่านี้เป็นมนุษย์หรือไม่ การฆ่า "โคลน" เป็นบาปและผิดศีลธรรมหรือไม่ กรณีที่ตัวเอกของเรื่องเป็น "โคลน" ทั้ง 2 ตัวที่มีผู้สร้างขึ้นมาเพื่อจะใช้ปลูกถ่ายอวัยวะของตนแต่บังเอิญตัวหนึ่งหนีไปได้ และได้กลับมาแก้แค้นและทำลายผู้ที่สร้างเขาขึ้นมา
"พร้อมกับผู้เขียนเองประกาศว่า นวนิยายเรื่องนี้เป็น “ธัมมิกวรรณกรรม” หรือวรรณกรรมที่แสวงหาสัจจะและปัญญาญาณเพื่อนำมนุษย์ไปสู่สันติสุข และเพื่อนำเสนอ[[ปรัชญาพุทธศาสนา]]ให้ทุกคนหันมาสนใจ และนำไปหาความรู้ต่อ
สรุปว่า “อมตะ” เป็นนวนิยายแนวส่งเสริม[[พุทธศาสนา]] โดยมีเป้าหมายเพื่อให้มนุษย์เห็นสัจจธรรมในชีวิต และพบความสงบสุข แต่แล้วเนื้อหาของนวนิยายเล่มนี้กลับปรากฏว่ามีทิศทางที่ตรงกันข้ามกับข้อสรุปดังกล่าวโดยสิ้นเชิง
[[Category:นวนิยาย]]
| |||