ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2491"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 6:
ต่อมาในการเลือกตั้งวันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2491 พรรคประชาธิปัตย์ สามารถชนะการเลือกตั้งได้รับเสียงสูงสุดในสภาฯ นายควง อภัยวงศ์ ในฐานะ หัวหน้าพรรคได้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสืบต่อ ในวันที่ [[29 มกราคม]] พ.ศ. 2491 ท่ามสภาพแวดล้อมที่บ่งชี้ว่า ผู้มีอำนาจที่แท้จริงก็คือ จอมพล ป. พิบูลสงคราม [[รายนามผู้บัญชาการทหารบก|ผู้บัญชาการทหารบก]]นั่นเอง หลังจากนั้นไม่นาน ได้มีกลุ่มคนจำนวนหนึ่ง เรียกตัวเองว่า ''"คณะประชาธิปไตย"'' ประกอบด้วยนักการเมืองกลุ่มหนึ่ง นำโดย พล.ท.[[พระยาเทพหัสดิน]] รวมทั้ง ส.ส.ของพรรคประชาธิปัตย์เองด้วยส่วนหนึ่ง เช่น นาย[[เลื่อน พงษ์โสภณ]], นายฟอง สิทธิธรรม, นาย[[เลียง ไชยกาล]] ได้รวมตัวกันสนับสนุน จอมพล ป. ให้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีอีกครั้ง โดยกล่าวว่าจะขอ ''"สนับสนุนจอมพล ป.ตลอดกาล"'' ซึ่งคนกลุ่มนี้ได้เคลื่อนไหวรวมตัวกันที่[[สนามหลวง]]และ[[สวนลุมพินี]]และได้ล่ารายชื่อบุคคลต่าง ๆ เพื่อให้สนับสนุน จอมพล ป.
แต่หลังจากนั้นในวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2491 เวลา 8.00 น. ซึ่งตรงกับ[[วันจักรี]] ซึ่งเป็นวันหยุดราชการ กลุ่มนายทหารจำนวน 4 คน
เมื่อนายทหารกลุ่มนี้กลับไปแล้ว ในเวลาเที่ยง นายควงได้ส่งนายทหารคนสนิทเข้าพบนายทหารชั้นผู้ใหญ่ที่เป็นแกนนำในการรัฐประหาร 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 ที่[[วังสวนกุหลาบ]] อันเป็นฐานบัญชาการ เพื่อขอคำยืนยันในเรื่องนี้ ต่อมาในเวลาบ่าย พล.ท.ผิน ชุณหะวัณ หัวหน้าคณะปฏิวัติได้เดินทางมาพบนายควงด้วยตัวเองถึงบ้านพัก และยืนยันถึงความต้องการของคณะนายทหาร นายควงพยายามติดต่อกับ ผู้บัญชาการทหารเรือ และผู้บัญชาการทหารอากาศ เพื่อขอความคุ้มครองแต่ไม่เป็นผล นายควงได้เรียกประชุมคณะรัฐมนตรีทั้งหมดที่บ้านพักเพื่อขอทราบท่าที แม้นาย[[บุญเท่ง ทองสวัสดิ์]] [[รายนามเสนาบดีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย|รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย]]ยืนยันว่า จะเป็นผู้สั่งการให้[[ตำรวจ]]ทำการจับกุมคณะนายทหารกลุ่มนี้เสียในฐานะเป็น[[กบฏ]] แต่ก็ในที่ประชุมไม่เห็นด้วย ด้วยเกรงว่าจะเป็นเหตุให้เกิดการนองเลือด ที่สุดในเวลา 16.00 น. ที่ประชุมได้ร่างใบกราบบังคมทูลลาออกของนายควงเสร็จ และมีมติให้ นายควงพ้นจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ในวันที่ [[8 เมษายน]] [[พ.ศ. 2491]] และปลายเดือนเมษายน พ.ศ. 2491 คณะรัฐมนตรีมีมติให้ [[ป. พิบูลสงคราม|จอมพล ป. พิบูลสงคราม]] ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสืบต่อ เป็นการเริ่มต้นครองอำนาจของ จอมพล ป. ครั้งใหม่ที่ยาวนานถึงเกือบ 10 ปี
เนื่องจากรัฐประหารครั้งนี้ กระทำเป็นการภายในใช้นายทหารเพียงไม่กี่คน โดยไม่มีการเคลื่ยนย้ายกำลังพลใด ๆ ทำให้ได้ชื่อว่า "'''รัฐประหารเงียบ'''" ซึ่ง[[สื่อมวลชน]]ในขณะนั้นเรียกเหตุการณ์ครั้งว่าเป็น "'''การจี้นายกรัฐมนตรี'''"
{{วิกิซอร์ส|ใบกราบบังคมทูลลาออกของพันตรี ควง อภัยวงศ์}}{{วิกิซอร์ซ|คำชี้แจงของจอมพลผิน ชุณหะวัณ}}
== ดูเพิ่ม ==
|