ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เตียวเลี้ยว"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 24:
}}
'''เตียวเลี้ยว''' ({{lang-en|Zhang Liao}}; {{zh-all|t=张辽|s=张辽|p=Zhāng Liáo|w=Chang Liao}}) เป็นตัวละครใน[[วรรณกรรม]][[จีน]]อิง[[ประวัติศาสตร์]]เรื่อง[[สามก๊ก]]ที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์[[ยุคสามก๊ก]] เตียวเลี้ยวเดิมเป็นชาวตำบลหม่าอี้ เมืองเอี้ยนเหมิน ชื่อรองว่า อุ๋นเหวี่ยน แต่ด้วยหนีตายจากศัตรูมา จึงเปลี่ยนแซ่เป็นแซ่เตียว แต่แซ่เดิมคือแซ่เน้ย์ เป็นนักรบที่มีผีมือคนหนึ่ง เริ่มมารับราชการการกับลิโป้ เป็นทหารเอก ได้ไปรบที่เมืองชีจิ๋วครั้งเล่าปี่เป็นเจ้าเมืองต่อจากโตเกี๋ยม พอไปถึง พบกับกวนอูเข้า กวนอูก็ได้สนทนากับเตียวเลี้ยว กวนอูก็ได้เห็นน้ำใจและก็ชื่นชมเตียวเลี้ยวว่าเป็นขุนพลที่สัตย์ซื่อถือคุณธรรม จากนั้นก็รับใช้ลิโป้ไปจนกระทั่งโจโฉบุกตีลิโป้ เมื่อจับลิโป้และพรรคพวกได้ ในขณะ สอบสวนตัว ลิโป้ก็ร้องขอชีวิตกับเล่าปี่ให้ช่วยพูด พอโจโฉสั่งประหาร เมื่อกำลังลากตัวไปประหาร ลิโป้ก็ร้องตะโกนด่าเล่าปี่ ต่างๆนานา เตียวเลี้ยวก็ถูกคุมตัวสวนกับลิโป้มาก็พูดให้สติแก่ลิโป้ว่า"เกิดมาเป็นชายชาติทหาร จะกลัวตายไปใย!" เมื่อมาอยู่ต่อหน้าโจโฉ โจโฉก็เกิดนึกชอบขึ้นมา กวนอูซึ่งอยู่ในที่นั้นก็ รู้ว่าเป็นเตียวเลี้ยวซึ่งก็ได้รู้จักกันมา และ ชื่นชม จึงได้บอกแก่โจโฉ จึงขอชีวิตเตียวเลี้ยวไว้ และโจโฉเองก็ชื่นชม และก็รับเตียวเลี้ยวไว้เป็นทหารของตน จากนั้นเมื่อตอนกวนอูถูกโจโฉล้อมไว้ ใกล้เมืองแห้ฝือ เตียวเลี้ยวรับอาสาหน้าที่กับโจโฉ ว่าจะไปเกลี้ยกล่อมกวนอูเอง และ เตียวเลี้ยวก็ได้ใช้วาทะศิลป์ของตน เกลี้ยกล่อมกวนอูอยู่นาน จนกระทั่งกวนอูยอมรับ และ ขอทำสัญญา 3 ข้อ และ โจโฉก็ยินยอม ต่อมาเมื่อกวนอูพบที่อยู่เล่าปี่ แล้วก็ต้องการจะไปหา เล่าปี่ซึ่งอยู่กับอ้วนเสี้ยว จนต้องฆ่า นายด่านตายไป 5 คน จนกระทั่งข้ามแม่น้ำฮวงโหขึ้นไป ยังเขตแดนของอ้วนเสี้ยว แต่ก็ยังพบกับ กองทัพของแฮหัวตุ้นซึ่งตามมาจับตัว กำลังรบกันได้ชั่วครู่ เตียวเลี้ยวก็มา แล้วอ่าน คำสั่งของโจโฉให้ แฮหัวตุ้นปล่อยตัวกวนอูไป จากนั้นกวนอูก็กลับไปพบพี่น้องตน จนกระทั่งยุทธนาวีที่ผาแดง ครั้งโจโฉแตกทัพเรือแล้ว เตียวเลี้ยวก็เป็นแม่ทัพอีกหนึ่งคนที่คอยคุ้มครองโจโฉกลับไปยังเมืองลำกุ๋นได้ จากนั้น เมื่อจบศึกเซ๊กเพ๊กด้วยความ สูญเสียอันใหญ่หลวงของกองทัพวุยแล้ว โจโฉจึง ได้ตั้งเตียวเลี้ยวเป็นแม่ทัพใหญ่ ไปป้องกันเมืองหับป๋า ซึ่งเป็นชายแดน ระหว่าง วุย และ ง่อ โดยมี แม่ทัพอีก 2 คนคือ ลิเตียน และ งักจิ้น เป็นรองแม่ทัพ ครั้นเกิดศึกยุทธการหับป๋า เมื่อทัพของง่อก๊ก ซึ่งซุนกวนเป็นผู้นำทัพใหญ่ด้วยตนเองมาบุก หับป๋า ด้วยกลอุบายของขงเบ้งที่จะทำให้โจโฉถอยทัพจากฮันต๋งกลับลงมาช่วย ทางหับป๋า ซึ่งจะทำให้ จ๊กก๊กปลอดภัย ซุนกวนจึงเข้าตี อ้วนเซียก่อน ซึ่งเป็นแหล่งเก็บสะสม สะเบียงของหับป๋า จากนั้นจึงยกมาตีหับป๋า ในช่วงที่ซุนกวนตี อ้วนเซียอยู่โดยให้ลิบอง และกำเหลงเป็นทัพหน้านั้น ก็มีทหารไปรายงานกับเตียวเลี้ยวที่หับป๋า เตียวเลี้ยวจึงยกทัพจะไปช่วยอ้วนเซีย แต่ ลิเตียนและงักจิ้นไม่เห็นด้วย เพราะ กำลังทหารหับป๋านั้นน้อยนักมีไม่ถึงหมื่น จะไปช่วย เกรงว่าจะช่วยไม่ได้ จึงให้อยู่รักษาเมือง แต่เตียวเลี้ยว ก็ไม่ยอมจึงนำทัพของตนออกไปช่วย เมืองอ้วนเซีย แต่พอไปได้ไม่กี่ลี้ก็มีรายงาน อ้วนเซียแตกแล้ว เตียวเลี้ยวจึงต้องเคลื่อน พลกลับมาตั้งมั่นคุมเชิงที่หับป๋า เมื่อโจโฉทราบข่าว ก็มิได้เป้นกังวล เล่าหัวที่ปรึกษาจึงถามว่าทำไม โจโฉไม่ห่วงหับป๋าเลย ทั้งที่ เตียวเลี้ยวกับ ลิเตียนก็ไม่ลงรอยกันในเรื่องความเห็น แต่โจโฉก็บอกไว้ว่าแม่ทัพทั้งสามนั้น เป็นแม่ทัพเจนศึกอย่าห่วงเลย จากนั้นโจโฉจึงเขียนสารเสนอแผนการ ซึ่งทำให้ แม่ทัพทั้งสามเกิดความสามัคคีกันขึ้นแล้วให้ทหารส่งไปยังหับป๋า เมื่อเตียวเลี้ยวอ่านดู ในสารโจโฉก็บอกแผนการโดยให้ เตียวเลี้ยว,ลิเตียนออกรบ ส่วนงักจิ้นให้รักษาเมือง พอเตียวเลี้ยวอ่านสารเสร็จก็เข้าใจว่าโจโฉอยากให้เตียวเลี้ยวกับลิเตียนสามัคคีกัน แต่ ทั้ง ลิเตียน และงักจิ้น ก็ต่างจะให้รักษาเมืองไว้ ไม่ออกรบ แต่เตียวเลี้ยวก็จึงกล่าวว่า "วุยก๋กอยู่ถึงฮันต๋งยังเสนอแผนการมาให้หวังให้เราสามัคคี ข้าเองเข้ากับ ลิเตียนไม่ได้เพราะเรื่องส่วนตัว แต่นี้ศึกใหญ่มาถึง เราควรเห็นแก่เรื่องบ้านเมืองเป็นสำคัญอย่าเห็นแก่เรื่องส่วนตัว " จากนั้น ลิเตียนและงักจิ้นจึงเข้าใจ เตียวเลี้ยวและยอมรับฟังคำสั่ง เตียวเลี้ยวจึงให้ลิเตียนคุมไพร่พลไป อยู่ฝั่งทางเหนือรอซุนกวนข้ามสะพานมาแล้วจากนั้นให้รื้อสะพานทิ้ง จากนั้นให้งักจิ้นไปรบ โดน ให้แสร้งแตกถอยล่อ ซุนกวนเข้ามา จากนั้นเตียวเลี้ยวจะตีขนาบจากด้านหลัง แล้วให้งักจิ้น หันกลับมา และ ลิเตียนก็ยกมาตีขนาบเป็นสามแนว ซึ่งทหารในสังกัดของเตียวเลี้ยวในครั้งนี้มีเพียง 800 คน แต่สามารถสู้รบอย่างห้าวหาญ กับทหารซุนกวน สิบหมื่น จนซุนกวนแตกพ่ายหนีตายควบม้าข้ามสะพาน เกือบไม่รอด แม่ทัพหลายคนของซุนกวน เกือบถูกจับเป็น จากวีรกรรมนี้ ชื่อเสียงของเตียวเลี้ยวแพร่กระจายออกไป จนทหารเลวและชาวเมืองกังตั๋งต่างกลัวในฝีมือเตียวเลี้ยว แม้แต่เด็กร้องไห้ มีคนเอ่ยชื่อเตียวเลี้ยวออกไป เด็กยังนิ่งหยุดร้อง ซึ่งเป้นวีรกรรมการรบอันห้าวหาญและใช้กำลังน้อย ชนะมากของฝ่ายวุยก๊กอีก หนึ่งศึกเลยทีเดียว จากนั้นเมื่อโจโฉสิ้นบุญไป โจผีครองตำแหน่งต่อจากนั้น ถอดพระเจ้าเหี้ยนเต้ออกและ ตั้งตนเป็นกษัตริย์ก็ได้ดำริ และ ตัดสินใจกรีฑาทัพด้วยตนเองเพื่อกวาดล้าง ง่อก๊กแห่งกังตั๋ง โดยให้เตียวเลี้ยว เป็นทัพหน้าแต่ การศึกครั้งนี้ มีลมพายุปั่นป่วนในทะเล ทำให้ฝ่ายวุยนั้น ค่อนข้างเสียเปรียบ จนเมื่อเกิดปะทะทหารง่อ มีแม่ทัพนำโดยเตงฮอง ใช้เกาทัณฑ์ยิงใส่โจผี แต่เตียวเลี้ยวก็เอาตัวเข้าไปรับทัน จนต้องเสียชีวิตในเวลาต่อมา นับว่า เป็นยอดขุนพลที่ตายอย่างสมศักดิ์ศรีของแม่ทัพ ซึ่งจงรักภักดีกับนายจนวินาทีสุด ท้ายของชีวืต จากนั้น เตียวเลี้ยวได้เลื่อยยศขึ้นเป็น พระยา ตอบแทนในคุณงามความดีและความสามารถของยอดแม่ทัพแห่งวุยก๊กคนนี้.....
== ดูเพิ่ม ==
| |||