ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมเด็จพระอริยวงษญาณ (ด่อน)"

 

ในช่วงปลายสมัยของสมเด็จพระสังฆราช ได้มีการชำระความ[[พระสงฆ์]]ที่ประพฤติอนาจารครั้งใหญ่ ได้ตัวมาชำระสึกเสียจำนวนมาก ประมาณถึง 500 รูปเศษ ที่หนีไปก็มีจำนวนมาก และพระราชาคณะก็เป็น ปาราชิกหลายรูป นับเป็นการชำระสะสางอลัชชีในคณะสงฆ์ครั้งใหญ่ที่สุดของกรุงรัตนโกสินทร์ แสดงให้เห็นถึงความเสื่อมโทรมของคณะสงฆ์ในยุคนั้น และในขณะเดียวกัน ก็แสดงให้เห็นถึงความเอาพระทัยใส่ในการคณะสงฆ์ของ[[พระมหากษัตริย์]]อย่างจริงจัง

 

{{สมเด็จพระสังฆราชแห่งกรุงรัตนโกสินทร์}}