ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หลวงจีนป่วยพวง แซ่โค้ว"

'''หลวงจีนเย็น ฮวบ หรือ พระอาจารย์เย็นฮวบ''' เป็นพระเถระสำคัญรูปหนึ่งของ[[คณะสงฆ์จีนนิกายแห่งประเทศไทย]] และท่านเป็นศิษย์ของ[[พระมหาคณาจารย์จีนธรรมสมาธิวัตร (โพธิ์แจ้งมหาเถระ]])เถระประวัติของท่านนั้นจะรู้จักกันในเฉพาะกลุ่มลูกศิษย์ในคณะสงฆ์จีนนิกายแห่งประเทศไทยแล้ว ส่วนคนส่วนใหญ่ที่ไม่ได้สัมผัสแทบจะไม่ค่อยรู้จัก เพราะเนื่องจากท่านเป็นพระภิกษุที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัย และชอบปลีกวิเวก และบำเพ็ญสมาธิ อยู่ที่สวนโพธิวนาราม ของ[[วัดเทพพุทธาราม]] ตลอดเวลา

พุทธศาสนาฝ่ายมหายาน [[นิกายฌาณ]] หรือ[[เซน]] หากภิกษุใดที่ถือ[[วิปัสสนาธุระ]]อย่างเคร่งครัด เมื่อถึงกาล[[มรณภาพ]]มักจะเข้า[[ฌาน]]สมาบัติให้สิ้นใจในเวลานั่งสมาธิอยู่ในฌานสมาบัตินั้น เมื่อมรณภาพแล้วร่างกายจะดำรงอยู่อย่างนี้แล้วแห้งไปเอง ชาวจีน และชาวญี่ปุ่น นับถือบูชากันว่าเป็นร่างศักดิ์สิทธิ์เรียก กันว่า '''พระสำเร็จ หรือ เส่งเต๋า'''

ตลอดประวัติศาสตร์ของพระพุทธศาสนาใน[[ประเทศจีน]] และต่างประเทศมักจะเห็นสรีระธาตุของบูรพาจารย์มากมาย ตัวอย่างที่รู้จักกันดี คือ [[พระสังฆปริณายกเว่ยหลางสังฆปริณายกเว่ยหลาง]] แห่งนิกายฌาน ซึ่งมรณภาพมากว่า 1000 ปีแล้ว สรีระ[[พระอาจารย์ตังชั้ง]] สรีระ[[พระอาจารย์คัมซัว]] (หันซาน) พระปราชญ์แห่งราชวงศหมิง ที่ประดิษฐานรวมกันในวัดน่ำฮั้วยี่ (หนานหัวซื่อ) [[มณฑลกวางตุ้ง]]

ส่วนพระเถระฝ่ายจีนนิกายในเมืองไทยที่นั่งมรณภาพในฌานสมาบัติก็มีอีกหลายรูป เช่น [[พระอาจารย์จีนวังสสมาธิวัตร(สกเห็ง)]] [[พระอาจารย์จีนวังสสมาธิวัตร (กวยหงอ)]] แต่ร่างของท่านทั้งสองได้รับพระราชทานเพลิงศพตามประเพณีนิยม และอีกรูปหนึ่งคือพระอาจารย์เย็นฮวบ ซึ่งทางลูกหลานได้ขอให้ฌาปณกิจศพของท่านในเวลาต่อมา

ในปัจจุบันวัดฝ่ายจีนนิกายยังมีสรีระร่าง[[บูรพาจารย์]]ได้แก่ พระอธิการตั๊กฮี้ พระอาจารย์จีนวังสสมาธิวัตร (เซียงหงี) พระมหาคณาจารย์จีนธรรมสมาธิวัตร (โพธิ์แจ้ง) พระอาจารย์เย็นกวง พระอาจารย์เย็นกวน เป็นต้น

ส่วนของพระเถระสงฆ์ที่เป็นลูกศิษย์ของพระมหาคณาจารย์จีนธรรมสมาธิวัตร (โพธิ์แจ้งมหาเถระ) อดีตเจ้าคณะใหญ่จีนนิกายแห่งประเทศไทย รูปที่ 6 '''มีผู้สำเร็จธรรม หรือ เส่งเต๋า''' ถึงปัจจุบันนี้มี 3 รูป คือ '''พระอาจารย์เย็นกวง พระอาจารย์เย็นกวน พระอาจารย์เย็นฮวบ'''