ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อบ ไชยวสุ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
2T (คุย | ส่วนร่วม)
2T (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
{{กล่องข้อมูล นักเขียน
| name = อบ ไชยวสุ
| image = Humorist.jpg
| imagesize =
| caption = ภาพปกหนังสือ เป็นการ์ตูนล้อเลียนตัวเอง ของฮิวเมอริสต
| pseudonym = ฮิวเมอริสต์<br> L.ก.ฮ.<br> สุราสิวดี
| birth_date = [[15 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2444]]
| birth_place = ตำบลคลองสำเหร่ จังหวัดธนบุรี
| death_date = [[2 ตุลาคม]] [[พ.ศ. 2540]] (อายุ 96 ปี)
| death_place =
| occupation = นักเขียน นักหนังสือพิมพ์
| nationality =
| father = หลวงรัตนเทพพลารักษ์ (เชย)
| mother = นางเที่ยง ไชยวส
| period =
| genre =
| subject =
| movement =
| debut_works =
| influences =
| influenced =
| signature =
| website =
| footnotes =
}}
 
[[ภาพ:Humorist.jpg|thumb|ภาพปกหนังสือ เป็นการ์ตูนล้อเลียนตัวเอง ของฮิวเมอริสต์]]
'''อบ ไชยวสุ''' ([[15 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2444]] - [[2 ตุลาคม]] [[พ.ศ. 2540]]) <ref>[http://www.matichon.co.th/art/art.php?srctag=0608010849&srcday=2006/08/01&search=no ครูอบ ไชยวสุ คุรุวรรณศิลป์แห่งสยามประเทศ]</ref> ครูสอนภาษาไทย นักหนังสือพิมพ์ นักเขียนเรื่องสั้นแนวชวนหัว เจ้าของนามปากกา '''ฮิวเมอริสต์''' และ '''L.ก.ฮ.''' ได้รับการยกย่องเป็นผู้ใช้ภาษาไทยดีเด่น [[รางวัลพระเกี้ยวทองคำ]] และรับการเชิดชูเกียรติเป็น[[ศิลปินแห่งชาติ]] สาขาวรรณศิลป์ (หัสคดี) ประจำปีพุทธศักราช 2529 <ref>[http://www2.srp.ac.th/~s40544/artist/00.htm นายอบ ไชยวสุ (ฮิวเมอริสต์) ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (หัสดี) ปี 2529]</ref>
 
อบ ไชยวสุ เกิดที่บ้านตำบลคลองสำเหร่ ฝั่งธนบุรี เป็นบุตรคนโตในจำนวน 8 คนของหลวงรัตนเทพพลารักษ์ (เชย) กับนางเที่ยง ไชยวสุ <ref>{{user:2T/ref/100นักประพันธ์}}</ref> จบการศึกษาจากโรงเรียนวัดชนะสงคราม โรงเรียนวัดราชบพิธ [[โรงเรียนเทพศิรินทร์]] แล้วรับราชการเป็นครูสอนวิชาภาษาไทย จากนั้นทำงานเป็นบรรณาธิการ นักหนังสือพิมพ์ นักภาษาและนักประพันธ์ เป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งกลุ่มนักประพันธ์ชื่อคณะ “สุภาพบุรุษ” เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2472 ออกหนังสือรายปักษ์ชื่อ “สุภาพบุรุษ” ร่วมกับ [[กุหลาบ สายประดิษฐ์]] [[มาลัย ชูพินิจ]] [[โชติ แพร่พันธ์]] <ref>http://witayakornclub.wordpress.com/</ref>
 
งานเขียนของอบ ไชยวสุ แบ่งได้เป็น 3 แนว คือเรื่องเชิงหรรษา เรื่องเกี่ยวกับภาษาไทย และเรื่องแปล โดยใช้นามปากกาแยกโดยเฉพาะสำหรับงานเขียนแต่ละประเภท คือ "อบ ไชยวสุ" ใช้เขียนเรื่องสั้น, "ฮิวเมอริสต์" ใช้เขียนเรื่องชวนหัว หัสคดี, "L.ก.ฮ." ใช้เขียนเพื่อสะกิด หยอกเย้าคนที่เขียนภาษาไทยอย่างผิดๆ (L.ก.ฮ. อ่านออกเสียงเหมือน "[[แอลกอฮอล์]]" เป็นการล้อเลียนตัวเอง) และ "นายฮูก สุราสิวดี" ใช้เขียนบทความเบาสมอง