ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 32:
 
'''สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย''' เป็น[[ละครโทรทัศน์ไทย]]จากบทประพันธ์ของ[[ศรัณยู วงษ์กระจ่าง]] สร้างครั้งแรกเมื่อปี [[พ.ศ. 2546]] เขียนบทโทรทัศน์โดย เมจิก อีฟ กำกับการแสดงโดย[[ศรัณยู วงษ์กระจ่าง]] นำแสดงโดย [[ตะวัน จารุจินดา]], [[วรนุช วงษ์สวรรค์]], [[ศิวัฒน์ โชติชัยชรินทร์]], [[มาติกา อรรถกรศิริโพธิ์]] และนำกลับมาสร้างใหม่อีกครั้งเมื่อปี [[พ.ศ. 2556]] ผลิตโดย '''บริษัท สามัญการละคร จำกัด''' ของ[[ศรัณยู วงษ์กระจ่าง]] เขียนบทโทรทัศน์และกำกับการแสดงโดย[[ศรัณยู วงษ์กระจ่าง]] นำแสดงโดย[[ศรัณย์ ศิริลักษณ์]], [[ธัญญะสุภางค์ จิรปรีชานนท์]], [[ปิยพันธ์ ขำกฤษ]], [[ณัฐชา นวลแจ่ม]], [[ศุภมร โคร์นิน]] ร่วมด้วย[[ตฤณ เศรษฐโชค]], [[ศรุต วิจิตรานนท์]], [[อาภาศิริ นิติพน]], [[ศุภกิจ ตังทัตสวัสดิ์]], [[แวร์ โซว]] และ[[พิมพ์พรรณ ชลายนคุปต์]] ออกอากาศทาง[[สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7]]
 
== เรื่องย่อ ==
เรื่องราวของ หรั่ง เด็กหนุ่มลูกกำพร้า สิ่งเดียวที่ติดตัวเขามาก็คือ ร็อกเก็ตรูปไวโอลิน ที่เขาเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี มันเป็นเพียงสมบัติชิ้นเดียวที่เขามี หรั่งรับจ้างทำงานสารพัดเพื่อส่งเสียตัวเองเรียนและเพื่อหาเงิน มาเป็นค่าผ่าตัดตาให้ ก้อย หญิงสาวตาบอดที่หรั่งรับมาดูแลอย่างน้องสาว ถึงชีวิตจะไม่ร่ำรวยแต่หรั่งก็มีความสุขที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านหลังเล็ก ๆ ในชุมชนแออัดกับก้อยและมีเพื่อนร่วมชุมชนอย่าง โบ้ เท่ห์ เช็ง
ความสุขของหรั่งอีกอย่างก็คือ การได้เฝ้ามองดู แพรวา สาวสวยไฮโซ หรั่งรู้ตัวดีว่าเขากับแพรวาแตกต่างกันมากและ แพรวามีคู่รัก คือ ตะวันฉาย อยู่แล้ว หรั่งได้แต่มองแพรวาแบบหมาวัดหมายปองดอกฟ้าอย่างไรอย่างนั้นแต่แล้วหรั่งก็มีโอกาสได้เจอกับแพรวา แพรวาก็เริ่มประทับใจในความมีน้ำใจของหรั่ง เมื่อเธอต้องเข้าไปทำงานในบริษัทของครอบครัว เธอจึงได้ขอให้หรั่งเข้าไปทำหน้าที่ผู้ช่วยให้เธอ การได้เข้ามาใกล้ชิดกับแพรวาในฐานะผู้ช่วยทำให้หรั่งได้รู้ว่าแพรวาไม่ต้องการจะเข้ามาทำงานที่บริษัท ซึ่งตรงข้ามกับความตั้งใจของ เผ่าลาภ ที่อยากผลักดันให้แพรวาขึ้นมาสืบทอดตำแหน่ง เพื่อที่เขาจะได้ไปลงเล่นการเมืองได้เต็มตัว เผ่าลาภหวังว่าการลงไปเล่นการเมืองในพรรคของ สุริยะ พ่อของตะวันฉาย จะเป็นใบเบิกทางไปสู่สัมปทานบัตรเหมืองพลอยแห่งใหม่ แต่การขอสัมปทานก็ไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะกลับมีคู่แข่งอย่าง แสงเทพ เข้ามาขอสัมปทานให้กับบริษัท เทพทอแสง ด้วยการใช้สุริยะเป็นทางลัดเหมือนกัน
การที่เผ่าลาภดันแพรวาขึ้นมาแทนที่ สร้างความไม่พอใจให้กับบารมีและอรทัย น้อง ๆ ของเผ่าลาภ เผ่าลาภรู้ดีว่าคนสองคนนี้ห่วงแต่ประโยชน์ส่วนตัว เขาจึงพยายามกันตำแหน่งไว้ให้แพรวา แต่ปัญหาก็คือแพรวาไม่มีความสามารถพอ เผ่าลาภจึงได้มอบภาระให้หรั่งทำทุกวิถีทางให้แพรวากลายเป็นผู้บริหารที่ดีให้ได้
เผ่าลาภเริ่มมีอาการปวดหัวเนื่องจากโรคความดันบ่อย ๆ เขาเริ่มกลัวว่าตัวเองจะอยู่ได้อีกไม่นาน ดังนั้นเขาจึงเร่งรัดให้หรั่งช่วยสอนให้แพรวาเป็นนักบริหารที่ดีโดยเร็ว หรั่งให้สัญญา เผ่าลาภบอกกับหรั่งว่าเขาถูกชะตากับหรั่งอย่างบอกไม่ถูก หรั่งถือโอกาสสารภาพกับเผ่าลาภว่าเขาเคยเจอกับเผ่าลาภมาก่อนแล้ว ตอนที่เขาตามคณะคนงานก่อสร้างไปสร้างบ้านริมทะเลแห่งหนึ่ง ที่นั่นเขาได้พบกับแพรวาเป็นครั้งแรก แต่แพรวายังเด็กมากจึงจำเขาคนที่เคยช่วยเธอจากการถูกกลุ่มเด็กอื่นรังแกไม่ได้ เมื่อเผ่าลาภรู้ว่าหรั่งคือเด็กชายคนที่ห้อยสร้อยร็อกเก็ตไวโอลินเส้นนั้นก็ตกใจมาก
 
บารมีร่วมกับอรทัยยักยอกพลอยในสต็อกของบริษัทไปขาย ทำให้บริษัทซึ่งกำลังต้องการขายพลอยก้อนเพื่อเอาเงินมาหมุนต้องเดือดร้อน เผ่าลาภไล่บารมีและอรทัยออก เผ่าลาภเองเครียดจัดจนถึงกับเส้นเลือดในสมองแตกกลายเป็นอัมพาต ทำให้แพรวาต้องขึ้นรักษาการแทน ในขณะที่กำลังวุ่นวายกับปัญหาการเงินของบริษัท ตะวันฉายก็มาขอเลิกกับแพรวา แพรวาเสียใจอย่างมากแต่โชคดีที่มีหรั่งคอยอยู่เคียงข้าง ทำให้เธอทำใจได้เร็วกว่าที่คิด หรั่งถือโอกาสบอกความจริงกับแพรวาเรื่องที่เขาและเธอเคยเจอกันมาก่อนเมื่อ ตอนเด็ก เมื่อแพรวารู้ว่าหรั่งคือเด็กชายตัวโตคนนั้นก็รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ความผูกพันจากวัยเด็กทำให้คนทั้งคู่ยิ่งรู้สึกดีต่อกัน แพรวายอมรับความรู้สึกตัวเองแล้วว่าเธอมีใจเริ่มรักหรั่งเข้าแล้ว
แต่แล้วขณะที่ทุกอย่างเริ่มจะดีขึ้น เผ่าลาภก็มาด่วนจากไปอย่างกะทันหันในเหตุการณ์ลิฟต์ระเบิด ตำรวจพบว่าการตายของเผ่าลาภนั้นเป็นการฆาตกรรม ด้วยพยานหลักฐานที่มัดตัวทำให้หรั่งกลายเป็นผู้ต้องสงสัย ญาติ ๆ ทุกคนคิดว่าหรั่งตั้งใจฆ่าเผ่าลาภแล้วใช้ความไว้วางใจที่แพรวามีให้เข้ามายึดอำนาจในบริษัท แพรวานึกไม่ถึงว่าหรั่งจะมีแผนไม่ซื่อกับเธอ หรั่งหมดอิสรภาพ เขาถูกจับเข้าคุกทันที แพรวารู้สึกผิดหวังในตัวหรั่งอย่างมาก
คืนหนึ่งลูกน้องของเผ่าลาภพาแพรวามาที่บ้านหลังหนึ่ง ที่นั่นแพรวาได้เจอกับเผ่าลาภและหรั่ง เธอจึงได้รู้ความจริงว่าเผ่าลาภแกล้งตายแล้วให้หรั่งเป็นแพะรับบาปในคดี เพื่อจะหาหลักฐานมาดัดหลังคนที่วางแผนฆาตกรรมตัวจริง แพรวาได้รู้ว่าคนบงการฆ่าตัวจริงคือ แสงเทพและตะวันฉายที่ต้องการจะฆ่าเผ่าลาภเพื่อให้ตัวเองเป็นฝ่ายได้สัมปทาน แล้วเอาที่ดินนั้นไปใช้เป็นโกดังเก็บของเถื่อนโดยใช้การทำเหมืองพลอยบังหน้า แต่แผนของแสงเทพก็ถูกเปิดเผยด้วยโน้ตลับจากบารมีที่เริ่มสำนึกได้แล้วเขียนมาเตือนเผ่าลาภให้ไหวตัวก่อน
 
แพรวาร่วมมือกับหรั่งที่ยังแสร้งติดคุกอยู่หาหลักฐานมาเปิดโปงเทพทอแสงทำให้แสงเทพถูกจับและสัมปทานก็ตกมาเป็นของบริษัท แพรวาอยากลาออกแล้วคืนตำแหน่งให้เผ่าลาภ แต่เผ่าลาภปฏิเสธ เขาต้องการให้ทุกคนเข้าใจว่าเขาตายไปแล้วเพื่อที่เขาจะไปใช้ชีวิตเงียบสงบในบั้นปลาย ก่อนจะไปเผ่าลาภบอกความจริงกับหรั่งว่าที่จริงนั้นหรั่งเป็นลูกชายของเผด็จศึก พี่ชายของเขาที่ตายไป หรั่งไม่เข้าใจ เผ่าลาภบอกว่าถ้าหรั่งคือเด็กผู้ชายคนที่ห้อยสร้อยคอร็อกเก็ตไวโอลินคนนั้น หรั่งก็คือลูกของเผด็จศึกแน่ ๆ เพราะก่อนเผด็จศึกจะตายเคยบอกกับเผ่าลาภไว้ว่าเขามีลูกชายหนึ่งคนที่มีร็อกเก็ตไวโอลินเป็นสัญลักษณ์
หรั่งทนรับความจริงไม่ได้เมื่อรู้ว่าเขากับแพรวาเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาหรั่งจึงหนีหน้าไป ทิ้งให้แพรวาดำเนินงานไปคนเดียว น้าเบิ้ม พ่อของโบ้มาบอกความจริงแก่หรั่งว่าที่จริงร็อกเก็ตนั้นไม่ได้เป็นของหรั่ง แต่เป็นของที่ติดตัวโบ้มาตั้งแต่เด็ก น้าเบิ้มเป็นเพียงคนที่เก็บโบ้มาเลี้ยงแล้วก็เป็นคนถอดสร้อยนั้นใส่ให้หรั่งเองโดยไม่คิดอะไร หรั่งจึงรู้ความจริงว่าโบ้ต่างหากที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับแพรวา หรั่งรีบไปหาแพรวาที่บริษัทขณะกำลังแถลงข่าวของบริษัทอยู่ หรั่งไปในเวลาที่มือปืนลึกลับกำลังเล็งปืนขึ้นยิงบารมีพอดี บารมีถูกยิงล้มลง หรั่งปราดเข้าไปถึงตัวมือปืนทำให้ลูกกระสุนพลาดไปถูกแพรวาหนึ่งนัด หรั่งวิ่งเข้าไปหาแพรวาแล้วบอกความจริงกับแพรวาว่าทั้งคู่ไม่ได้เป็นพี่น้องกัน แพรวาหมดสติไปในอ้อมแขนหรั่ง
 
เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้บารมีเสียชีวิต ตำรวจสืบสวนจนรู้ว่าตะวันฉายเป็นคนสั่งฆ่าบารมีปิดปากเพราะบารมีรู้ว่าเขาเป็นคนบงการฆ่าเผ่าลาภ ตะวันฉายถูกจับดำเนินคดี ส่วนหรั่งนั้นเขาไปใช้ชีวิตอยู่ที่เก่าแห่งหนึ่งเพื่ออยู่ดูแลแพรวาที่อยู่ในระหว่างมาพักรักษาตัว หรั่งบอกแพรวาว่าเขาจะขอปกป้องดูแลแพรวาอย่างที่เขาเคยทำมาตั้งแต่เด็กและจะทำเช่นนี้ตลอดไป
 
== นักแสดงในครั้งต่างๆ ==
เส้น 37 ⟶ 52:
{|class="wikitable"
|-
! ละครโทรทัศน์ || พ.ศ. 2546 || พ.ศ 2556
|-
| '''สถานีออกอากาศ''' || colspan = "2" align = "center"| [[ช่อง 7]]
|-
| '''ผู้สร้าง'''||บริษัท คลิกเทเลวิชั่น จำกัด ||บริษัท สามัญการละคร จำกัด
|-
| '''ผู้กำกับการแสดง''' || [[ศรัณยู วงษ์กระจ่าง]] || [[ศรัณยู วงษ์กระจ่าง]]
|-
| '''บทโทรทัศน์''' || เมจิก อีฟ || [[ศรัณยู วงษ์กระจ่าง]]
|-
| '''เวลาออกอากาศ ''' ||วันพุธ - วันพฤหัสบดี<br>เวลา 20.30 น. ||วันจันทร์ - วันอังคาร <br> เวลา 20.30 น.
|-
| หรั่ง นาคำ ||align="center"| [[ ตะวัน จารุจินดา]] ||align="center"| [[ศรัณย์ ศิริลักษณ์]]
|-
|แพรวา มหาโชคตั้งศิริ ||align="center"| [[วรนุช วงษ์สวรรค์]] ||align="center"| [[ธัญญะสุภางค์ จิรปรีชานนท์]]
|-
| ก้อย ||align="center"| [[ มาติกา อรรถกรศิริโพธิ์]] ||align="center"| [[ ณัฐชา นวลแจ่ม ]]
|-
| โบ้ ||align="center"| [[ ศิวัฒน์ โชติชัยชรินทร์]] ||align="center"| [[ปิยพันธ์ ขำกฤษ]]
|-
| ตะวันฉาย พัวพงศ์ไพศาล ||align="center"| [[ ทิน โชคกมลกิจ]] ||align="center"| [[กรเศกศุภมร โคร์นิน]]
|-
| เผ่าลาภ มหาโชคตั้งศิริ (ตง)||align="center"| [[นิรุตติ์ ศิริจรรยา]] ||align="center"| [[ตฤณ เศรษฐโชค]]
|-
| รำไพ มหาโชคตั้งศิริ ||align="center"| [[ สาวิณี ปะการะนัง]] ||align="center"| [[อาภาศิริ นิติพน]]
|-
| บารมี มหาโชคตั้งศิริ (หั่ง) ||align="center"| [[ศตวรรษ ดุลยวิจิตร ]] ||align="center"| [[ศรุต วิจิตรานนท์]]
|-
| ชาติชาย มหาโชคตั้งศิริ (เหลียง) ||align="center"| [[คานธี อนันตกาญจน์]] ||align="center"| [[ศุภกิจ ตังทัตสวัสดิ์]]
|-
| กันทิมา มหาโชคตั้งศิริ (กัน) ||align="center"| [[พรรำไพ แจ่มจำรัส]] ||align="center"| [[พิมพ์พรรณ ชลายนคุปต์]]
|-
| ลินจง มหาโชคตั้งศิริ (จู)||align="center"| [[ วรรษมน วัฒโรดม]] ||align="center"| [[ขวัญฤดี กลมกล่อม]]
|-
| อรทัย พิพัฒน์สกุล (ฮุ้ง) ||align="center"| [[เนาวรัตน์ ยุกตะนันท์]] ||align="center"| [[แวร์ โซว]]
|-
| กัมปนาท มหาโชคตั้งศิริ (ฮุย) ||align="center"| [[ธเนศ แสงโชติกุล]] ||align="center"| [[ศราวุธ นวแสงอรุณ]]
|-
| แสงเทพ เทวฤทธิ์||align="center"|[[ยอดชาย เมฆสุวรรณ]] ||align="center"| [[พลรัตน์ รอดรักษา]]
|-
| สุริยะ พัวพงศ์ไพศาล ||align="center"|[[นิเวศน์ กันไทยราษฎร์]] ||align="center"| [[พิพัฒน์พล โกมารทัต]]
|-
| ทนงศักดิ์ พิพัฒน์สกุล ||align="center"| [[ชาญยุทธ อิสริยะเสรีกุล]] ||align="center"|[[ปริญญ์ วิกรานต์]]
|-
| กฤษฎา พิพัฒน์สกุล (ต้น) ||align="center"| [[ชัยลดล โชควัฒนา]] ||align="center"|[[ณภัทร กุลภาสวิชญ์]]
|-
| ตอง ||align="center"| ||align="center"|[[หยกธรณ์ ยิ่งยวดหิรัญกุล]]
|-
| แก้ม ||align="center"| - ||align="center"|[[ณัทชาภา พลบูรณ์]]
|-
| ดวงใจ ||align="center"| - ||align="center"|[[ปิยะดา เพ็ญจินดา]]
|-
| ธนู ||align="center"| [[กฤษกร ภูมิรัตน]] ||align="center"|[[ธนพล ชูรอด]]
|-
| ผู้จัดการธนาคาร ||align="center"| [[ยุทธนา บุญอ้อม]] ||align="center"|[[มรกต โกมลบุตร]]
|-
| เท่ห์ ||align="center"| [[เอกสิทธิ์ โกสินทโรบล]] ||align="center"|[[รัชย์อาภาภัค ตันศิริวัลลภ]]
|-
| เช็ง ||align="center"| [[ปฏิภาณ รุ่งรัตน์ธวัชชัย]] ||align="center"| [[ปรเมษฐ์ เปรมัษเฐียร]]
|-
| เบิ้ม ||align="center"|[[ก้องหล้า กาญจนโหติ]] ||align="center"| [[วิทยา เจตะภัย]]<br>(ถนอม สามโทน)
|-
| โอ๋ ||align="center"| [[ชนวีร์ สมชะนะ]] ||align="center"|
|-
| ผู้ใหญ่เงาะ ||align="center"| [[ยะสะกะ ไชยสร]] ||align="center"| [[ยะสะกะ ไชยสร]]
|-
| สยาม ||align="center"| [[สมาน มะลิซ้อน]] ||align="center"|[[ธนพล สินสนอง]]<br>(ตูมตาม เชิญยิ้ม)
|-
| คำรณ ||align="center"| ||align="center"|[[สุเมธ องอาจ]]
|-
|}